- CITY GUIDE
- PODCAST
-
18°
Τα δωμάτια των συγγραφέων: Άννα Μαρία Δρουμπούκη
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τα δωμάτια των συγγραφέων: Η ιστορικός και συγγραφέας Άννα Μαρία Δρουμπούκη μιλάει για τον χώρο όπου εμπνέεται για να γράψει
Τα δωμάτια των συγγραφέων: Άννα Μαρία Δρουμπούκη, διδάκτορ Νεότερης Ιστορίας, συγγραφέας
Μέχρι το τέλος του περασμένου έτους, ζούσα επί εννέα χρόνια στο Βερολίνο. Εκεί, όλα τα χρόνια, έγραφα στην κουζίνα. Δεν μπορώ να με φανταστώ να γράφω πλέον αλλού, ίσως γιατί η κουζίνα είναι ο μόνος χώρος του σπιτιού στον οποίο είχα πάντοτε την αναγκαία απομόνωση προκειμένου να συγκεντρωθώ στο γράψιμο. Καθώς συμβίωνα, επιθυμούσα να έχω έναν άτυπο προσωπικό μου χώρο, και σε ένα δυτικοευρωπαϊκό διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης δεν υπάρχει η πολυτέλεια ξεχωριστών γραφείων.
Πλέον ζω στην Αθήνα και διαμόρφωσα την κουζίνα μου σε χώρο συγκέντρωσης και γραψίματος. Την έβαψα πράσινη –το πιο γαλήνιο χρώμα για το ανθρώπινο μάτι, το χρώμα της φύσης και της φρεσκάδας–, τοποθέτησα εκεί το παλιό, στρογγυλό, ξύλινο τραπέζι της προγιαγιάς μου που βρισκόταν στο σαλόνι και, κόντρα στις συστάσεις για το αντίθετο, τις βελούδινες κόκκινες παλιές καρέκλες. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι μίνιμαλ, μεταμοντέρνες διακοσμήσεις των σύγχρονων σπιτιών. Προτιμώ την παλαιότητα, ίσως έχει να κάνει με το κομμάτι της ταυτότητάς μου ως ιστορικός. Έτσι, δημιούργησα ένα μικρό «σαλόνι της γιαγιάς» εντός της κουζίνας, με άπλετο χώρο για το λάπτοπ, τα βιβλία και τις σημειώσεις μου. Η κουζίνα μετατράπηκε σε έναν υβριδικό χώρο πρόσμειξης παλιού και νέου, καθώς τα λευκά ράφια τοποθετήθηκαν πρόσφατα. Ο Μαρκ Λάνεγκαν κεντραρισμένος στο τραπέζι, επιτηρεί τη διαδικασία μέσα από τις μουσικές του, απαραίτητη συνοδεία την ώρα της συγγραφής και συγκέντρωσης. Το αυτόγραφό του μου θυμίζει εκείνες τις συναυλίες όπου δεν χρειάζονταν μεγάλα γήπεδα ή εντυπωσιακές αρένες και κινητά για την καταγραφή των ινσταγκραμικών ενσταντανέ. Έτσι εμπνέομαι περισσότερο καθώς δεν υπάρχει ώρα της ημέρας που να μην παίζει μουσική κάπου στο βάθος.
Εδώ αισθάνομαι απόλυτα στο στοιχείο μου γιατί περιστοιχίζομαι από οικείες μυρωδιές, αποτέλεσμα της επιλογής μου κάμποσα χρόνια τώρα να είμαι βίγκαν. Συχνά είναι η μυρωδιά των μπαχαρικών και των μυρωδικών που προσελκύουν τους κρεοφάγους κατά το μαγείρεμα, όχι το ίδιο το μαγείρεμα της σάρκας ζώων που σίγουρα για κάθε λογικώς ενσυναισθανόμενο και σκεπτόμενο ον είναι μια διαδικασία αποτρόπαια. Οι όμορφες μυρωδιές καθιστούν την εκπέμπουσα αρωματική αύρα ενός καλού βίγκαν φαγητού ακόμη πιο ελκυστική και γνώριμη. Όταν γράφω, προσπαθώ να σηκώνομαι κάθε μισή ώρα γιατί η καθιστική ζωή δημιουργεί πολλά προβλήματα. Έτσι, εκεί που σκέφτομαι την επόμενη ιδέα και πώς θα την αποτυπώσω σε μια πρόταση, συγκεντρώνομαι καλύτερα όταν κόβω τα λαχανικά, όταν ετοιμάζω κάποια σούπα ή όταν βράζω όσπρια. Ο συνδυασμός των καθαρών αρωμάτων που δεν προκαλούνται από τη θυσία ενός άλλου έμβιου όντος, μαζί με την ίδια τη δημιουργική διαδικασία του μαγειρέματος ή της ετοιμασίας βοτάνων για κάποιο τσάι, με καθιστά περισσότερο διαυγή και δημιουργική. Πρόσφατα, χάρισα το γραφείο που είχα στο σπίτι και έτσι είμαι μονίμως, όταν γράφω, στην κουζίνα. Στην ολοκλήρωση κάθε βιβλίου ή άρθρου, αισθάνομαι πάντα την επιθυμία να προσθέσω ευχαριστίες στην κουζίνα μου για το καταφύγιο που μου παρείχε σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Αλλά ας μην προχωρήσω άλλο, διότι με όλα τα παραπάνω θα έχω θεωρηθεί ήδη επαρκώς εκκεντρική!
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η νέα ποιητική συλλογή, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, περιλαμβάνει 85 ποιήματα και σταχυολογήματα από το 1992 μέχρι σήμερα το 2024.
Στην πρώτη της ποιητική συλλογή κυρίαρχο ρόλο έχει ο Θεός, ο θάνατος, η ψυχή και η γυναίκα-μητέρα
Το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2023 είναι μια μελέτη της κλιμακούμενης αγωνίας μπροστά στην ανατροπή των δεδομένων
Στο βιβλίο του «Αντιπαθητικές λέξεις» ο συγγραφέας πετάει μέσα σε ένα καλάθι λέξεις που περιέγραψαν ιδέες κατά τα έτη 2015-2019, την περίοδο της μεγάλης διαπραγμάτευσης.
Η νέα στήλη της Athens Voice παρουσιάζει τα λημέρια των συγγραφέων μας – πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Η συγγραφέας αναλογίζεται πώς έφτασε ως εδώ και το κάνει με τον μόνο τρόπο που είναι στ’ αλήθεια εφικτός
Ένα βιβλίο για αγόρια που δεν συμβιβάζονται, αλλά αγαπούν τα μπαρ, τα ποτά και τα ξενύχτια. Αντίστοιχα κορίτσια θα το εκτιμήσουν επίσης…
Όψεις της πόλης, αναμνήσεις, πράγματα που συνέβησαν παλιά, και πράγματα που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας
Όλες οι πληροφορίες για την εκδήλωση που θα συντονίσει η Athens Voice
Το τρίτο μέρος της τετραλογίας είναι ένας ύμνος στον έρωτα και μια ωδή στη γυναικεία φύση
Το (δυστοπικό) αύριο μέσα από τα μάτια του διασήμου ιστορικού
Ήταν ένας ποιητής κάθε στιγμή που σκεφτόταν, κάθε στιγμή που εργαζόταν, κάθε στιγμή που ανέπνεε.
Είχε διατελέσει μεταξύ άλλων πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και σταθερός υποστηρικτής της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας
Ο βασικός μεταφραστής του Φρόυντ και του Αντόρνο στα ελληνικά
Ο ποιητής και εκδότης διαβάζει αποκλειστικά για την Athens Voice αποσπάσματα από το βιβλίο του «Το όνομά μου είναι Γιώργος Χρονάς» (εκδόσεις Οδός Πανός)
Κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα, στις 7 μ.μ., το Ζάτοπεκ γεμίζει από χρώμα: κόκκινο, μπλε και λευκό ― της αγάπης, της θάλασσας και του χιονιού
Το χειρόγραφο «μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά» που το κάνει μοναδικό
Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, σχέδια για ταινίες και θρυλικά εξώφυλλα δίσκων
Ο στρατιωτικός βίος και η επικά γενναία πολιτεία του Χαράλαμπου Σειραδάκη
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.