Βιβλιο

Χάρης Βλαβιανός: Η «Αναγέννηση» ως στάση ζωής

Στο νέο του βιβλίο, 39 γενναίοι ήρωες, άντρες και γυναίκες, συγκρούονται με τους νόμους και τους κανόνες της Λουθηριανής woke και cancel culture

Στέφανος Τσιτσόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 911
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Χάρης Βλαβιανός: Παρουσίαση του νέου του βιβλίου «Αναγέννηση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη

Ακροβατώντας ανάμεσα στην ποίηση και το έμμετρο πεζογράφημα, καθώς ισοδύναμα οι δρασκελισμοί των λέξεων και του σασπένς, από τη μία τηρούν κανόνες λιτότητας και συμπύκνωσης, ενώ από την άλλη σκαρώνουν μια γοητευτική αφήγηση που θυμίζει spoken παραμύθι, ο Χάρης Βλαβιανός χαρίζει ένα απολαυστικό νέο βιβλίο. Διατρέχω. Ο Μικελάντζελο, βλέποντας με τα μάτια του νου το άγαλμα να κατοικεί μέσα στο μάρμαρο, θεωρεί ότι δουλειά του είναι να το απελευθερώσει από τα δεσμά του. Ο Ντίρερ παρατηρεί μελαγχολικά πως η deformitas δεν διακόπτεται, πως το μυαλό είναι ανίκανο να παγιδεύσει την ομορφιά, πως τα πάντα μένουν εσαεί σε εκκρεμότητα και οι προσδοκίες είναι καταδικασμένες να διαψεύδονται διαρκώς. Η κόρη και σύζυγος σχοινοποιού, η Λουίζ Λαμπέ, μια πανέμορφη γυναίκα από τη Λυών, η Καπιτάνε Λουίζα που αργότερα πολέμησε εναντίον των Ισπανών, κερδίζει στην κονταρομαχία τους άντρες αντιπάλους και αμφισβητώντας τα ήθη της εποχής και την εκκλησία, που διατείνεται πως «η μοιχεία πρέπει να τιμωρείται με θάνατο», πεθαίνει στην αγκαλιά του νεότερου εραστή της.

Καλλιτέχνες, ποιητές, λόγιοι και πολιτικοί, φιλόσοφοι και ακροβάτες, κληρικοί, ιεροεξεταστές, δολοφόνοι και γελωτοποιοί, μάγισσες στην πυρά, λίστες προγραφών που τις επέβαλε το Παπικό Ίντεξ και διώξεις με βάση τις «καθαρότητες» που επιβραβεύονταν ή τις «αμαρτίες» που οδηγούσαν στην πυρά, όπως εξουσιαστικά όριζε η σκοτεινή Αντιμεταρρύθμιση του Λούθηρου, απαρτίζουν αυτήν την πινακοθήκη των Γενναίων του Χάρη Βλαβιανού. Γιατί τα 39 πρόσωπά του, κόντρα στο μαύρο εκείνων των εποχών, προτάσσουν την «Αναγέννηση» του τίτλου ως στάση ζωής. Άλλοι γνωστοί και άλλοι άγνωστα, παρά τις αντίξοες συνθήκες της θρησκευτικής, πολιτικής, αισθητικής και ηθικής επιβολής, δρουν και υπερασπίζονται ακόμα και με τη ζωή τους τα πιστεύω, την αξιοπρέπεια και προπάντων τα δημιουργήματα και την ελευθερία τους.

Στην εποχή μας, που επίσης η πνευματική και καλλιτεχνική ζωή απειλείται από τους αυτόκλητους υπερασπιστές μιας αμφιλεγόμενης ορθότητας που διακονούν δικαιωματιστές, αναθεωρητές και woke ή cancel «επαγρυπνούντες», το νέο βιβλίο του Βλαβιανού από τις εκδόσεις Πατάκη διαβάζεται και σαν παραβολή. Τα short cuts εκείνων των μαύρων εποχών, που τα διέπνεε η τυραννία της κυριαρχίας μιας «ορθής» στάσης και γλώσσας, ανατριχιαστικά προσομοιάζουν με το σήμερα. Αναμφίβολα επομένως η «Αναγέννηση», περά από την ποιητική, πεζογραφική και αφηγηματική της αυταξία, ανοίγει και ένα σημαντικό πεδίο διαλόγου και αναστοχασμού. Οι ήρωες του Βλαβιανού, σε πείσμα της εξουσίας, των αυστηρών πλαισίων ή της οχλαγωγούσας μάζας σε ένα διαρκές up against κάθε «παρέκκλισης», ελίσσονται διπλωματικά ή δρουν με απόλυτη αίσθηση του ρίσκου. Ο Λεονάρντο Νταβίντσι ζωγραφίζει με πάθος οπλές αλόγων για να αποκρυπτογραφήσει το μεγαλείο της χάρης και της δύναμής τους. Ο Τζότο αρνείται πέραν ενός κόκκινου κύκλου να απαθανατίσει τον ηγεμόνα που επιθυμούσε το πορτρέτο του. Ο πορνογράφος σονετίστας Πιέτρο Αρετίνο μεταναστεύει στη Βενετία όπου οι νόμοι ήταν πιο χαλαροί. Ο Τιτσιάνο ζωγραφίζει την Αφροδίτη του Ουρανού και ο Ραφαήλ τη «Φουρνάρισσα» Μαργκερίτα Λούτι.

Στα 39 πρόσωπα της «Αναγέννησης» συναντάμε μορφές που διαμόρφωσαν με τη στάση τους μια ολόκληρη εποχή και με τα επιτεύγματά τους καθόρισαν την εξέλιξη και το βάθος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Σε αυτούς αφιερώνει τις «ωδές» του ο Βλαβιανός, ο οποίος έχοντας ζήσει στην Ιταλία ως μαθητής, την Αναγέννηση τη διδάχτηκε από τα μικράτα του, ενώ ως σπουδαστής αργότερα στην Οξφόρδη, μυήθηκε στην εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Θα τολμήσω να πω πως, άλλοτε μελαγχολικά και άλλοτε σκωπτικά, στην «Αναγέννηση» παρατηρεί κόσμο να επιβραβεύει την πρόγνωση των αγαπημένων Βρετανών ρόκερ Tame Impala: «Feels like we only go backwards».

Απόλαυσα το βιβλίο. 105 έξοχες σελίδες! Τρέχουν οι εικόνες και τα έργα και οι βίοι των «Αναγεννησιακών» του Βλαβιανού με ρυθμό και σασπένς συναρπαστικό, ξεδιπλώνουν ιστορίες με έρωτες, τέχνη, ζωγραφική, γλυπτική, επιστήμη και ορθό λόγο, σε αντιπαράθεση με τις λογής εξουσίες και τις επικράτειες του μαύρου, που, κατά πώς όλα δείχνουν, βρίσκει πάντα τρόπους να επιστρέψει...