Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα
Αχ ρε επικούρειε Μήτσο, σε ευχαριστούμε για όλα όσα γενναιόδωρα μας προσέφερες σε γνώσεις, εμπειρίες και περπατήματα
![115098-718271.jpg 115098-718271.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/115098-718271.jpg)
![Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη](/images/1074x600/jpg/files/2024-02-27/dimitris-fyssas-athens-voice.jpg)
Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη
Είναι από τις μετρημένες στα δάχτυλα φορές που τα διαδικτυακά σχόλια μετά την απώλεια κάποιου είναι γνήσια και χωρίς ίχνος υπερβολής. Γιατί γνήσια μορφή διανοούμενου και καλλιτέχνη ήταν και ο ίδιος. Πνεύμα ανένταχτο, απίστευτα σεμνό και με τεράστια καρδιά. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Φύσσας δεν ήταν μονάχα φίλος για πολλούς από εμάς. Ήταν αυτός που μας σύστησε την πόλη που μέχρι τότε δεν ξέραμε.
Αν στη σειρά «Τα Στέκια» του Νικόλα Τριανταφυλλίδη είδαμε την Αθήνα πέρα από την προφανή επιφάνεια, με τον Μήτσο χωθήκαμε και εμείς στο πλάνο. Αυτός ήταν που μας μύησε, όπως είπε εύστοχα ο Δημήτρης Ρηγόπουλος, στην πόλη. Η πρώτη μας συνάντηση, πάνε δέκα χρόνια τώρα, περιείχε αυτό το τελετουργικό.
Συναντηθήκαμε ένα Σαββατιάτικο πρωινό στη Βαρβάκειο Αγορά. Αν δείτε τον χάρτη της Αθήνας, η Βαρβάκειος Αγορά αναφέρεται όχι ως κάποια συνοικία αλλά ως Αθήνα. Πιο κέντρο δηλαδή δεν γίνεται. Φλυαρήσαμε για τα πάντα σε ένα καφενείο στην οδό Θεάτρου υπό το πολύβουο background της αγοράς. Ανακαλύψαμε τις διαφορές μας και βρήκαμε τα κοινά μας κοινά σημεία. Στην ώρα απάνω, σηκωθήκαμε να φύγουμε. Εγώ θα συνέχιζα το σουλάτσο μου και εκείνος είχε μάθημα. Είχε παρκάρει ψηλά στη Μαυρομιχάλη και προθυμοποιήθηκα να τον συνοδεύσω μέχρι εκεί. Ξεκινήσαμε λοιπόν να διασχίσουμε αυτή τη μικρή απόσταση -από την Αθηνάς στη Μαυρομιχάλη- και παράλληλα σχολίαζε ό,τι βλέπαμε.
![Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη](/images/w734/jpg/files/2024-02-27/dimitris-fyssas-athens-voice-2.jpg)
«Αυτά είναι υπολείμματα του τραμ» μου είπε σε κάτι παλιοσίδερα πίσω από τον Άρειο Πάγο και η ιδιοκτήτρια του μαγαζιού που τον άκουσε μας κοίταζε λες και είχαμε κατέβει από τον Άρη. Κυριολεκτικά σοκαρίστηκε μόλις άκουσε τι ακριβώς έβλεπε καθημερινά έξω από το μαγαζί της. Στη Φειδίου σταματήσαμε για να μου δείξει κάποια δικά του στέκια. Έπειτα ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε τη Μαυρομιχάλη, έναν ήσυχο δρόμο παράλληλο στην Ιπποκράτους και στην Χαριλάου Τρικούπη με ωραία μεσοπολεμικά κτίρια. Βαδίσαμε ερευνητικά με χωροθεσία αντάξια του Προύστ και του Τζόυς σε κάθε γωνία. Στα δεξιά μας ξεπρόβαλε το «Πανελλήνιον», το παλιό σκακιστικό καφενείο όπου και ο ίδιος έπαιρνε πολλές συνεντεύξεις του στο πατάρι του. Στη συνέχεια της διαδρομής αναγνωρίσαμε τα σπίτια του Χρηστομάνου και του Χατζόπουλου αναφέροντας φευγαλέα έργα και ημέρες τους. Στη Σμολένσκη σταματήσαμε για να δούμε και τους δύο λόφους που ξεπροβάλλουν, τον Λυκαβηττό στα δεξιά μας και του Στρέφη στα αριστερά. Στην Καλλιδρομίου για να δούμε πανοραμικά το δάσος των τεντών από τους πάγκους της Εξαρχιώτικης λαϊκής του Σαββάτου. Και με όλα αυτά σχεδόν φτάσαμε. Σε μερικές εκατοντάδες μέτρα είχαν χωρέσει άπειρες πληροφορίες ιστορίας και μικροϊστορίας.
Τον άφησα στο αμάξι ρωτώντας τον πού μπορούσα να φάω εκεί κοντά μιας και είχε μεσημεριάσει. Ενώ οι άλλοι θα είχαν ανοίξει το διαδίκτυο και θα κοίταζαν κριτικές και άρθρα, ο Μήτσος απλά σήκωσε το χέρι «Στη γωνία είναι η Λεύκα, είναι μία χαρά» μου έδειξε χωρίς πολλά-πολλά. Πριν τον αφήσω, κάτι επισφράγισε πως ταιριάζουν τα χνώτα μας. Ρίξαμε αυτόματα, σαν να ήμασταν συνεννοημένοι, μία ματιά στους υπερφορτωμένους κάδους με τα ανακυκλώσιμα μήπως βρούμε κάτι που θα μας ενδιέφερε. Κάτι πολύτιμο για μας άχρηστο στα μάτια των άλλων. Βρήκε έναν απλό τουριστικό χάρτη και τον πήρε μαζί του. Ήταν τουλάχιστον σουρεαλιστικό ο Φύσσας, ο άνθρωπος - χάρτης να περιμαζέψει έναν αδιάφορο χάρτη.
![Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη](/images/w734/jpg/files/2024-02-27/dimitris-fyssas-athens-voice-3.jpg)
Και ενώ ο χάρτης της ιχνηλάτησης απλωνόταν στις συνοικίες της πόλης, η φιλία όλο και δενόταν. Από το παζάρι στον Ελαιώνα μέχρι τα Άνω Πατήσια και τη Ριζούπολη αναζητούσαμε την χαμένη συνεκτικότητα μίας Αθήνας που άλλαζε. Σε στοές, γήπεδα και πλατείες μάθαμε να βλέπουμε ομορφιά μέσα από τη ματιά αυτού του ιδιαίτερου City Lover. Συνειδητοποιώντας πως «οι αστικοί χώροι είναι ποίηση από μόνοι τους», όπως τιτλοφορείται η ποιητική συλλογή του. Γνωρίζοντας στέκια, πριν τα δεκάδες sites τα κάνουν mainstream και τα μαζικοποιήσουν μέχρι κορεσμού. Στο βιβλίο του «Πλατεία Λένιν, Πρώην Συντάγματος», εκδόσεις Εστία αναφέρει σαν πρώιμος influencer και food blogger όλα αυτές τις ταβέρνες που θα ανακάλυπτε η κυρίως κοινωνία μετά από πολλά χρόνια.
Και η αναπάντεχη είδηση για τον θάνατό του ήρθε την Παρασκευή το πρωί. Μα μέσα στη γνήσια στεναχώρια μας, νιώθουμε μία υποψία χαράς. Δεν κάναμε το λάθος να μη σου εκφράσουμε την εκτίμηση που έχουμε για σένα. Είχαμε την ευκαιρία όταν σε συστήσαμε στη λογοτεχνική βραδιά των πολιτιστικών ομάδων του Πανεπιστημίου Πατρών. Είπαμε πως «είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα». Μα και τότε φάνηκες σεμνός και ολιγαρκής όπως πάντα. Αρνήθηκες να σε φιλοξενήσουμε και επέστρεψες με το μεταμεσονύχτιο ΚΤΕΛ στον Κλεινόν Άστυ. Άλλοι θα έκαναν και τούμπες για ένα εκδρομικό διήμερο, εσύ ποτέ.
![Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη](/images/w734/jpg/files/2024-02-27/dimitris-fyssas-athens-voice-4.jpg)
Αχ ρε επικούρειε Μήτσο, σε ευχαριστούμε για όλα όσα γενναιόδωρα μας προσέφερες σε γνώσεις, εμπειρίες και περπατήματα. Ξέχειλα και αυθεντικά χωρίς κανένα υλικό αντάλλαγμα και τον παραμικρό μικροϋπολογισμό.
Θα πιούμε στη μνήμη σου σε μέρη που αγαπούσες και μας σύστησες. Στον «Σπύρος- Αντώνης» στη γειτονιά σου στην Κυπριάδου, στο «Δίπορτο» στην Αγορά και στον «Λελούδα» στον Βοτανικό αμέσως μετά τη βόλτα μας στο Κυριακάτικο παζάρι. Ιστορικοί πολίτες στην επώνυμη ανωνυμία μας, όπως και οι ήρωές σου.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας φίλε Μήτσο!
![Είμαστε η ματιά του Δημήτρη Φύσσα στην Αθήνα Δημήτρης Φύσσας: Πέθανε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας - Ο αποχαιρετισμός του αναγνώστη και φίλου Δημήτρη Μακρίδη](/images/w734/jpg/files/2024-02-27/dimitris-fyssas.jpg)
ΥΓ: Και μία ιστορία που έχει σχέση με την Athens Voice. Ο Μήτσος είχε σαββατιάτικη βραδινή βάρδια στην εφημερίδα κι εγώ διασκέδαζα εκεί κοντά. Ενώ κατέβηκε να με χαιρετήσει κατά λάθος κλειδώθηκε έξω από τα γραφεία. Τον συνόδευσα να πάρει άλλα κλειδιά από το σπίτι ενός συναδέλφου. Ο κλασικός μεταμεσονύχτιος ταξιτζής έπιασε ευθύς την κουβέντα. Είχε γίνει μέσα στη μέρα η δολοφονία ενός γνωστού δικηγόρου. Σε όλη τη διαδρομή διαφωνούσαν για το πού ακριβώς έγινε η δολοφονία. Αν ήταν Εξάρχεια ή Παναθήναια το νομικό γραφείο του θύματος. Ένας αυτοκινητιστής και ένας ιχνηλάτης προσπαθούσαν να ορίσουν τα ακριβή όρια της κάθε αθηναϊκής γειτονιάς στη 1 η ώρα το βράδυ….
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Διαβάζουμε δοκίμια, βιογραφίες, μαρτυρίες, επιστημονικά και βιβλία προσωπικής ανάπτυξης
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.