- CITY GUIDE
- PODCAST
-
30°
![83721-187188.jpg 83721-187188.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2014/12/17/83721-187188.jpg)
Το βιβλίο «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» του κυρίου Κώστα Θεοχάρη είναι το πιο συγκινητικό βιβλιαράκι του φετινού μου χειμώνα. Είναι μια νοσταλγική ελεγεία στους «μικρούς ήρωες» των αθηναϊκών δρόμων της δεκαετίας του ’50 και του ’60. Από τις σελίδες του περνούν αμαξάδες, λουστράκοι, γαλατάδες, περιπτεράδες, κουταλιανοί, καστανάδες… θαυμάσια όλοι τους εικονογραφημένοι από το εκλεπτυσμένο σκίτσο του Θεοχάρη. Αν δεν ήταν βιβλίο θα μπορούσε να είναι μουσική (του Γιώργου Μουζάκη), τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου (όχι τυχαία προλογίζει το βιβλίο), σκηνή από ταινία του παλιού ελληνικού σινεμά (Κλωτσοσκούφι), αφίσα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (κάποτε). Θα το έβλεπα ακόμα σαν τη «δροσερή συνέχεια» του παλιού Αναγνωστικού της Α΄ Δημοτικού με τη Λόλα και τον Μίμη. Είναι πράγματι τόσο ωραίο. Τα σκίτσα και οι ομοιοκατάληκτες λεζάντες-στιχάκια διατρέχουν τις σελίδες με τέτοια γλύκα και αθωότητα που σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Αυτό το περιεχόμενο συμπληρώνει η εξίσου στιλάτη έκδοσή του σε χαρτί palatina και σκληρό εξώφυλλο, που σχεδίασαν με σπάνια καλαισθησία οι εκδόσεις Gramma.
Σε ποια συνοικία της Αθήνας μεγαλώσατε;
Μεγάλωσα στη δεκαετία του ’80 στο κέντρο της Αθήνας, στα Πετράλωνα.
Τι νοσταλγείτε από την Αθήνα των παιδικών σας χρόνων;
Ίσως έναν πιο ανεπιτήδευτο χαρακτήρα που είχε.
Στο βιβλίο σας «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» υπάρχουν αναφορές στην Ελλάδα του ’50 και του ’60. Εσείς πώς γνωρίσατε αυτή την Ελλάδα;
Μικρός περνούσα πολλές ώρες στο καφενείο του πατέρα μου, που βρισκόταν σε μια λαϊκή γειτονιά του κέντρου. Κάποιοι από τους χαρακτήρες του βιβλίου ήταν καθημερινοί θαμώνες του καφενείου, από το λαχειοπώλη και τον ψαρά με το τρίκυκλο μέχρι τη λουλουδού και τον παγωτατζή. Άνθρωποι που έκαναν την ίδια δουλειά από το ’50 και το ’60. Πολλές φορές κρυφάκουγα τις ιστορίες και τις περιγραφές τους για εκείνες τις εποχές, αλλά ταυτόχρονα, θέλοντας να δώσω ένα μεγαλύτερο εύρος, έκανα και αρκετή έρευνα.
Το βιβλίο σας θυμίζει ένα όμορφο παλιό αναγνωστικό. Ήταν σκόπιμο αυτό; Και γιατί;
Σκοπός μου είναι να θυμίζει μια παλιά προσεγμένη έκδοση. Έχω μια μικρή συλλογή από εικονογραφημένα βιβλία περασμένων δεκαετιών και πάντα ζήλευα το μεράκι με το οποίο ήταν δουλεμένα. Από το δέσιμό τους μέχρι την υφασμάτινη ράχη, ήταν φτιαγμένα για να αντέξουν στο χρόνο.
Έχετε στιλ που θυμίζει τους μοντερνιστές σχεδιαστές και γραφίστες της δεκαετίας του ’60. Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Αγαπημένοι μου εικονογράφοι της εποχής του ’60 είναι ο Alain Gree, o Miroslav Sasek, ο Enzo Mari, οι Alice και Martin Pronensen. Tα κινούμενα σχέδια της Hanna Barbera, τα πολωνικά κινούμενα σχέδια, ο Φρέντι Κάραμποτ, ο Πάνος Βαλσαμάκης, ο Μόραλης. Τα εξώφυλλα των δίσκων του ’60, η ζωγραφική στα κεραμικά, τα εμπριμέ υφάσματα της εποχής.
Ποια σημεία και στοιχεία της Αθήνας σάς γοητεύουν;
Αγαπώ πολύ τη νεοκλασική της αρχιτεκτονική, τις μοντερνιστικές πολυκατοικίες του ’30, τις μπλε τέντες, τα ξύλινα θυρωρεία στις παλιές εισόδους, τις καλλιγραφικές επιγραφές, το χειρόγραφο «είσοδος» στα μαγαζιά, τα τρίκυκλα γεμάτα με φρούτα μέχρι πάνω, το παζάρι τα σαββατοκύριακα στο Μοναστηράκι, τα δισκάδικα, τα παλιά τυροπιτάδικα που κρατάνε την ίδια συσκευασία τόσα χρόνια, το χάος στους δρόμους, τα παλιά μηχανάκια με καφάσια για μπαγκαζιέρα. Μετά από τόσες βόλτες έχω ακόμα τη χαρά να ανακαλύπτω γωνιές της που με γοητεύουν.
Η αγαπημένη σας αθηναϊκή βόλτα;
Πετράλωνα - Θησειο - Μονατηρακι - Συνταγμα.
Info: «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» του Κώστα Θεοχάρη, εκδ. Gramma (grammabooks.gr), 64 σελ., €15
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει εντός των επόμενων εβδομάδων από την Κάπα Εκδοτική.
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.