- CITY GUIDE
- PODCAST
-
28°
«Γιατί γράφουμε;» Μια απάντηση
Καλός ή κακός, μέτριος ή όχι, ένας συγγραφέας γράφει για μία σειρά από λόγους — ακόμη και αν δεν τους ομολογεί
![kyriakos_1.jpg kyriakos_1.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/kyriakos_1.jpg)
![«Γιατί γράφουμε;» Μια απάντηση «Γιατί γράφουμε;» Μια απάντηση](/images/1074x600/jpg/files/2023-11-24/50logoi-suggrafeas.jpg)
Γιατί γράφει κανείς λογοτεχνία; Υπάρχει ένας λόγος, ή πολλοί; Και πόσοι από αυτούς είναι κοινοί σε όλους τους συγγραφείς;
Ας δούμε μερικούς από τους λόγους για τους οποίους γράφουν οι άνθρωποι. Για την ακρίβεια, θα αρχίσω να γράφω μέχρι να φτάσω τους πενήντα:
- Για να εκφραστούν.
- Γιατί κάτι σπρώχνει το χέρι τους από τον άγκωνα.
- Γιατί έτσι είναι φτιαγμένοι, αυτή είναι η στόφα τους, η μοίρα τους.
- Γιατί να αισθανθούν την ικανοποίηση που γεννά η αφήγηση.
- Για να αντιπαλέψουν την πραγματικότητα, να της ξεφύγουν.
- Επειδή τους αρέσει να επινοούν και να αφηγούνται ιστορίες.
- Επειδή τους αρέσει να αφηγούνται με καινούργιο τρόπο παλιές, ξαναειπωμένες ιστορίες.
- Για να δουν πού θα τους οδηγήσει η ιδέα που έχουν στο μυαλό τους.
- Για να δουν πού θα τους οδηγήσει η ιστορία που έχουν στο μυαλό τους.
- Για να διευρύνουν τον κόσμο.
- Για να επουλώσουν ψυχικά τραύματα.
- Επειδή έχουν μια ιστορία να πουν.
- Γιατί έχουν ζήσει πράγματα που οι άλλοι δεν έχουν ζήσει, και θέλουν να μιλήσουν γι’ αυτά.
- Για λόγους θεραπευτικούς.
- Για να διερευνήσουν τη δημιουργικότητά τους, και τα όριά της.
- Για να ικανοποιήσουν αυτή την εσωτερική ορμή που τους κινητοποιεί.
- Για να μιλήσουν στον κόσμο, και να ακουστούν.
- Για να μάθει ο κόσμος κάποια πράγματα που του διαφεύγουν.
- Για να δείξουν ποιοι είναι οι κακοί στην κοινωνία — και ποιοι οι αγαθοί: τα αιώνια θύματα.
- Για να διαδώσουν τις ιδέες τους, επειδή το αξίζουν να διαδοθούν.
- Για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
- Για να δείξουν πώς οι ίδιοι βλέπουν τον κόσμο.
- Για να συνδεθούν με τους αναγνώστες τους.
- Για να εμπνεύσουν το κοινό.
- Για να διασκεδάσουν το κοινό.
- Για να συγκινήσουν το κοινό.
- Για να τρομάξουν το κοινό.
- Για να αναπτυχθούν οι ίδιοι, ψυχικά και πνευματικά.
- Για να μάθουν οι ίδιοι κάτι, και δη εις βάθος.
- Για να πάρουν απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα του βίου.
- Για να βρουν τον αληθινό τους εαυτό.
- Για να αμφισβητήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
- Για να αμφισβητήσουν την τάξη τους, ή την καταγωγή τους.
- Για να ξεπεράσουν έναν φόβο τους, ή κάτι που τους στοιχειώνει.
- Γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
- Για να απαλύνουν την τραγικότητα της ύπαρξης.
- Για να βγάλουν τη γλώσσα στον θάνατο.
- Για να περάσουν, διά της γραφής, στο επέκεινα της ζωής.
- Γιατί τούς προστάζει το είναι τους.
- Γιατί μόνο έτσι δεν πονάνε.
- Γιατί μόνο τότε νιώθουν πλήρεις.
- Γιατί το γράψιμο σημαίνει γι’ αυτούς κάθαρση.
- Για να καταπολεμήσουν την ανία της καθημερινότητας.
- Για να απαλύνουν τη ροή του χρόνου.
- Για να αισθάνονται ελεύθεροι.
- Γιατί ο κόσμος είναι μίζερος, και τους περιορίζει τόσο πολύ.
- Γιατί είναι όμορφο να γεννάς ιστορίες και χαρακτήρες.
- Γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς: αυτές οι ιστορίες και αυτοί οι χαρακτήρες θέλουν να αποδράσουν!
- Γιατί αγαπούν τη δύναμη των λέξεων.
- Γιατί είναι Δημιουργοί.
Υπάρχουν τόσοι κι άλλοι τόσοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι γράφουν βέβαια, λόγοι που διαφέρουν μεταξύ τους ανάλογα με το άτομο, το εκάστοτε πλαίσιο κλπ., ενώ οι περισσότεροι συγγραφείς ενδεχομένως γράφουν για έναν συνδυασμό κάποιων από τους προαναφερθέντες λόγους, ή για έναν συνδυασμό άλλων λόγων. Ο καθένας, πιθανότατα, θα έλεγε και κάτι διαφορετικό.
Και οι κυνικοί, που κάτι παραπάνω ξέρουν, θα μας θύμιζαν το εξής:
Μέχρι τα 20-25, κανείς γράφει για σεξ. Από τα 25 ώς τα 40-45, για φήμη. Κι από κει και πέρα για τα χρήματα.
Change my mind.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Πώς χρησιμοποιούμε τον όρο «κουίρ» για να μιλήσουμε για ιστορικά υποκείμενα; Και τι κερδίζουμε ή τι χάνουμε διαβάζοντας το παρελθόν σύμφωνα με τις σύγχρονές μας αντιλήψεις για το κουίρ;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Η αργεντινή συγγραφέας μιλάει για το νέο της βιβλίο «Η δική μας πλευρά της νύχτας» και το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.