- CITY GUIDE
- PODCAST
-
27°
«Ο Λόφος των Ονείρων»: Η αυτοβιογραφική νουβέλα φαντασίας του Άρθουρ Μάχεν
Ο Ουαλός δημοσιογράφος, ηθοποιός, συγγραφέας και μυστικιστής, που θεωρείται «πατέρας» της μυθοπλασίας του φανταστικού και του τρόμου
![Γιώργος Δήμος Γιώργος Δήμος](/images/120x120/3/jpg/files/2023-10-11/giorgos-dimos.jpg)
![«Ο Λόφος των Ονείρων»: Η αυτοβιογραφική νουβέλα φαντασίας του Άρθουρ Μάχεν Άρθου Μάχεν: Ο Ουαλός δημοσιογράφος, ηθοποιός, συγγραφέας και μυστικιστής, που θεωρείται «πατέρας» της μυθοπλασίας του τρόμου - Το αυτοβιογραφικό έργο του «Ο Λόφος των Ονείρων»](/images/1074x600/jpg/files/2023-10-31/arthur-machen-o-lofos-ton-oneiron.jpg)
Άρθου Μάχεν: Ο Ουαλός δημοσιογράφος, ηθοποιός, συγγραφέας και μυστικιστής, που θεωρείται «πατέρας» της μυθοπλασίας του τρόμου - Το αυτοβιογραφικό έργο του «Ο Λόφος των Ονείρων»
Ο Άρθουρ Λιουέλιν Μάχεν γεννήθηκε στη μικρή πόλη Κέρλεον, της κομητείας Λάντρισαντ, της Ουαλίας, το 1863. Συγγραφέας, αλλά και φημισμένος μυστικιστής, ο Μάχεν είναι γνωστότερος σήμερα για τη νουβέλα του, «Ο Μέγας Θεός Παν» (1894), μια ιστορία τρόμου στα πρότυπα των «Ιστοριών Μυστηρίου και Φαντασίας» του Έντγκαρ Άλαν Πόε, που αποτέλεσε τον πρόδρομο για τα πιο μοντέρνα διηγήματα τρόμου του Χ.Φ. Λάβκραφτ και την αυτοβιογραφική λυρική του νουβέλα, «Ο Λόφος των Ονείρων» (1907). «Ο Λόφος των Ονείρων», στην πραγματικότητα, γράφτηκε πολύ νωρίτερα από την ημερομηνία που εκδόθηκε (με τον συγγραφέα να έχει αρχίσει να τη σχεδιάζει από το 1895 κιόλας) και παραμένει μία ιδιότυπη ιστορία, φανταστική μεν ως προς τα γεγονότα που περιγράφονται σε αυτή, όμως διάσπαρτη με τόσα αυτοβιογραφικά στοιχεία από τα νεανικά χρόνια του Μάχεν στην Ουαλία, μέχρι και που μετακόμισε στο Λονδίνο για να γίνει συγγραφέας, που είναι ό,τι πιο κοντά έχει γράψει σε προσωπική του βιογραφία.
![«Ο Λόφος των Ονείρων»: Η αυτοβιογραφική νουβέλα φαντασίας του Άρθουρ Μάχεν «Ο Λόφος των Ονείρων»: Η αυτοβιογραφική νουβέλα φαντασίας του Άρθουρ Μάχεν](/images/w734/jpg/files/2023-10-31/arthur-machen-sigrafeas.jpg)
Άρθουρ Μάχεν: Το λογοτεχνικό ύφος του συγγραφέα και οι επιρροές του
Το λογοτεχνικό ύφος του Μάχεν εδώ, όπως και στα περισσότερα έργα του, είναι επηρεασμένο αφενός από το κίνημα των «Καταραμένων Ποιητών» και αφετέρου από εκείνο του Ρομαντισμού και στη νουβέλα του αναφέρεται εκτενώς στις επιρροές του, από τον Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ και τον Τόμας ντε Κουίνσυ, ως τα αναγεννησιακά κείμενα των Ροδόσταυρων. Ο Μάχεν (που στην ιστορία ονομάζεται Λούσιεν) περιγράφει τα παιδικά του χρόνια σε μια πόλη βασισμένη στο Κέρλεον, η οποία διαθέτει μία αρχαία (παγανιστική) ιστορία, με ένα ρωμαϊκό οχυρό να στέκει στην κορυφή ενός λόφου, λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του. Ο Λούσιεν, στην ιστορία, πηγαίνει εκεί συχνά και ένα καλοκαιρινό δειλινό αρχίζει να βλέπει οράματα με σκοτεινές ανθρωπόμορφες φιγούρες, τυλιγμένες στις φλόγες. Τα οράματα αυτά είναι τον παρακινούν να ξεκινήσει να γράφει το πρώτο του βιβλίο, μία προσπάθεια που ο Αγγλικανός ιερέας πατέρας του υποτιμά, καθώς, όσο ανοιχτόμυαλος και διαβασμένος και αν είναι, συνεχίζει να τη βλέπει σαν μία απασχόληση χωρίς μέλλον.
Ο Λούσιεν, όπως ίσως και ο Μάχεν στην πραγματική ζωή, μόλις ολοκληρώνει το πρώτο του έργο, στέλνει το χειρόγραφο σε έναν εκδότη, που έχει τη βάση του σε μία μεγαλύτερη γειτονική πόλη. Η απάντηση αργεί να έρθει και όταν τελικά έρχεται με το ταχυδρομείο είναι αρνητική, με ένα απολογητικό σημείωμα, που δεν απάντησαν νωρίτερα. Ο Λούσιεν συνεχίζει να παρακολουθεί τις νέες κυκλοφορίες του εκδοτικού οίκου, μέχρι που βλέπει ένα έργο ενός άγνωστου, σχετικά, συγγραφέα, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει αυτούσια πολλά χωρία από το δικό του έργο. Όταν ο Λούσιεν τελικά εξηγεί στον πατέρα του τι έχει συμβεί, εκείνος τον παροτρύνει να διεκδικήσει τα πνευματικά του δικαιώματα. Όσο, όμως, συζητάνε, τόσο ο πατέρας του, όσο και ο αναγνώστης, σε αυτό το σημείο, συνειδητοποιούν με έκπληξη πως ο Λούσιεν, όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι για την αισχρή λογοκλοπή του έργου του, αλλά φαίνεται, μάλιστα, να αδιαφορεί και να έχει το μυαλό του αλλού.
Όντας δεξιοτέχνης συγγραφέας, ο Μάχεν μας δίνει αρκετά στοιχεία, ούτως ώστε να καταλάβουμε τους λόγους που κρύβονται πίσω από αυτή τη φαινομενική απάθεια του Λούσιεν. Αφενός, υπάρχει ο νέος του έρωτας για τη Άννι, μια κοπέλα που δουλεύει στην υπηρεσία του σπιτιού, που έχει ξεκινήσει το ίδιο βράδυ, όταν τη συνάντησε τυχαία μόνη της, στο δρόμο για το σπίτι και αφετέρου, είναι εκείνα τα οράματα στο μαγεμένο λόφο, που τον έχουν αποτραβήξει από τα επίγεια προβλήματα. Αυτή, βέβαια, μοιάζει να είναι και η πεμπτουσία της ιστορίας του Μάχεν. Είναι αυτό που λέει ο Άμλετ στον φίλο του: «Υπάρχουν περισσότερα πράγματα σε ουρανό και γη, Οράτιε, από όσα έχει ονειρευτεί η φιλοσοφία σου». Αυτή ήταν σίγουρα η πεποίθηση του Μάχεν, καθώς ο μυστικισμός και η μύησή του σε αδελφότητες, όπως το Τάγμα της Χρυσής Αυγής, τον απασχόλησαν για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
![«Ο Λόφος των Ονείρων»: Η αυτοβιογραφική νουβέλα φαντασίας του Άρθουρ Μάχεν Άρθου Μάχεν: Ο Ουαλός δημοσιογράφος, ηθοποιός, συγγραφέας και μυστικιστής, που θεωρείται «πατέρας» της μυθοπλασίας του τρόμου - Το αυτοβιογραφικό έργο του «Ο Λόφος των Ονείρων»](/images/w734/jpg/files/2023-10-31/arthur-machen-spiti.jpg)
Η νουβέλα συνεχίζει με τις περιπέτειες του Λούσιεν στο Λονδίνο, όπου πάει για να ξεκινήσει την καριέρα του, άγνωστος μεταξύ αγνώστων και πολύ φτωχός. Εδώ υπάρχουν αναφορές στους «Τεχνητούς Παραδείσους» των οπιούχων και τα οράματα του Κόλεριτζ ή του ντε Κουίνσυ και σίγουρα, στο πνεύμα της εποχής που γράφτηκε το έργο, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως το πραγματικό θέμα του είναι ο τρόμος του εθισμού και των ναρκωτικών, όπως είναι τόσων άλλων, σύγχρονών του, διηγημάτων τρόμου. Ο Μάχεν, όμως, δεν μας λέει ποτέ ξεκάθαρα πως ο πρωταγωνιστής κάνει χρήση ουσιών, αλλά αντίθετα μοιάζει να «μεθάει» από την τέχνη του και φυσικά την ανήλεη απομόνωση της μεγάλης πόλης. Τα οράματα που έβλεπε από μικρός επιμένουν και γίνονται ολοένα και εντονότερα, με φόντο πια τον λονδρέζικο υπόκοσμο, με πόρνες και αλήτες και ένα γενικότερο κλίμα, που μόνο ευνοϊκό δεν είναι.
Ο Μάχεν μοιάζει να λέει, με έναν αλληγορικό τρόπο, πως το να είσαι συγγραφέας είναι ένα επικίνδυνο επάγγελμα. Δεν πρόκειται μόνο για ένα επάγγελμα που δεν σου εξασφαλίζει οικονομική άνεση ή ψυχική ηρεμία, αλλά, ενίοτε, είναι ικανό να σε οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο. Επηρεασμένος, ίσως, από τις αποκρυφιστικές του γνώσεις, ο Μάχεν φαίνεται να συνδέει τον θάνατο με τη δημιουργία και έτσι κυρίαρχα στον «Λόφο των Ονείρων» είναι τα νεκρικά σύμβολα και εκείνα της επίγειας ομορφιάς. Σίγουρα, ο Μάχεν εμβαθύνει περισσότερο από ό,τι μπόρεσε ποτέ να εμβαθύνει ο Πόε και ο «Λόφος των Ονείρων», ένα έργο ζωής για εκείνον, μπορεί να διαβαστεί τόσο ως μία άρτια ιστορία φαντασίας, όσο και ως ένας διαλογισμός επάνω στο τι σημαίνει να είσαι συγγραφέας.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Η αργεντινή συγγραφέας μιλάει για το νέο της βιβλίο «Η δική μας πλευρά της νύχτας» και το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Η Athens Voice προτείνει τα βιβλία των διακοπών
Ο Ισλανδός ποιητής, συγγραφέας, μουσικός και εκδότης μιλάει στην Athens Voice
Το graphic novel «Σκιές στο φως» περιγράφει κυρίως την προσωπικότητά του από την παιδική του ηλικία και τα καθοριστικά πρώτα χρόνια του στην Αγγλία, μέχρι την καθιέρωσή του
Η μόνη απαίτηση είναι το βιβλίο να σε διασκεδάζει, ανεξάρτητα από το αν καταφέρει να κάνει οτιδήποτε άλλο
Ο Θανάσης Παπανδρόπουλος και ο Κώστας Χρηστίδης δίνουν μία διαφορετική υπόσταση στην έννοια του επιχειρείν και του χώρου μέσα στον οποίον αυτό μπορεί να αναπτυχθεί
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.