Η Κωνσταντία Σκανδάλου-Κορδολαίμη μιλάει για το βιβλίο της «Της αλός νεύμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν
Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαδόπουλο
Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε; Κατ’ αρχάς το «νεύμα», στη συνέχεια λόγοι εσωτερικοί και εξωτερικοί. Η εσωτερική απόδραση, η επιθυμία για έκφραση νου και ψυχής, οι εμπειρίες και ο έντονος κοινωνικός προβληματισμός μου που προκύπτει από εξωτερικά δεδομένα, από στοιχεία της κοινωνικής παθογένειας. Ενδεικτικά αναφέρω την ανισότητα ευκαιριών, το bulling, το κοινωνικό «είναι» και «φαίνεσθαι» και την αποθράσυνση στη συνείδηση των ανθρώπων.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς είναι να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί; Ανέκαθεν αποτύπωνα σκέψεις στο χαρτί, εκφράζοντας πνευματικές ανησυχίες χωρίς να προχωρήσω στη λογοτεχνική συγγραφή. Oι σκέψεις ξεπηδούν αυθόρμητα, το συναίσθημα τις αρμολογεί και η τέχνη του λόγου τις εναρμονίζει καλλιτεχνικά. Το δέσιμο του μύθου είναι σημαντικό, αλλά η αποτύπωση, το καλούπωμα θέλει απαιτητική δουλειά.
Ποιες είναι οι επιρροές σας; Με σεβασμό στο «ένδον σκάπτε», τα βιώματα και οι ευαίσθητες κεραίες στο κοινωνικό γίνεσθαι δημιουργούν έναν σκεπτόμενο νου. Η ενασχόληση με τα παιδαγωγικά μού έδωσαν μια μικρή ώθηση. Σχετικά με λογοτεχνικές επιρροές, με συγκινούν έλληνες και ξένοι λογοτέχνες, δεν νιώθω ότι έχω ξεκάθαρες επιρροές, στοχεύω στα μηνύματα του έργου και προβληματίζομαι σ’ αυτά. Ως εκπαιδευτικός, εστίαζα και πάντα επιμένω στο ρηθέν από τονRobertFrost: «Δεν είμαι δάσκαλος, είμαι αφυπνιστής» (τελευταία σελίδα του βιβλίου).Προσπαθώ, δίνοντας το αποτύπωμά μου στον κοινωνικό προβληματισμό.
Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και το θέμα που κυριαρχεί σ’ αυτό. Το πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο μου, «Της αλός νεύμα», είναι το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο. Το θέμα αφορά στον μετακινούμενο, τον Ξένο και στην αναζήτηση μιας πατημασιάς στην ευτυχία. Άνθρωποι, δοκιμασμένοι στα κήτη και στα κύτη της πλεύσης, αντιδρούν με διαφορετικές συμπεριφορές στα νέα δεδομένα της Ευφοροχώρας στην οποία κατέληξαν και προσέλαβαν σε διαφορετικό βαθμό την ευφορία της. Ως προέκταση, στοχεύω στον κοινωνικό προβληματισμό και στη διαμόρφωση στάσης ζωής απέναντι στον Ξένο αφενός και στο νεύμα της αλός αφετέρου, στο νεύμα της εποχής και στο νεύμα της εξέλιξης. Δεν επιδιώκω την απλή ανάγνωση, αλλά θεωρώ το βιβλίο ως πρόκληση για συνδυαστική σκέψη και ως παρώθηση στη συναισθηματική νοημοσύνη. Καλώ τον αναγνώστη να ανακαλύψει τις μορφές του Ξένου και, με βάση τις δικές του προσλαμβάνουσες, να του δώσει τη μορφή, με την οποία ο ίδιος ταυτίζεται.
Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι; Η έμπνευση αποτελεί πιστεύω ακατέργαστο πολύτιμο πετράδι. Με την επεξεργασία θα κριθεί αν θα γίνει κόσμημα ή πρώτη ύλη στη βιομηχανία. Σε καμία περίπτωση δεν χάνει την αξία του, αλλά, πρωτίστως, η τιμή του διαφοροποιείται. Ο συγγραφέας ακτινογραφεί τη φαντασία του, παίρνει το αποτύπωμα της και το φιλοτεχνεί στοχευμένα στην προσωπική ανάπτυξη του αναγνώστη, με σεβασμό στη σκέψη και στα συναισθήματά του.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας, τι θα ήταν αυτό; Δίνοντας τη δική μου διάσταση για το προϊόν της λογοτεχνίας, θα ήθελα το λογοτεχνικό κείμενο όχι μόνο για παθητική περιπλάνηση, αλλά και ως εφαλτήριο για αφύπνιση σκέψεων, συναισθημάτων και συνειδήσεων, ώστε ο αναγνώστης να ανατροφοδοτήσει το «είναι» του. Το λογοτεχνικό βιβλίο, διεμβολίζοντας τις νοητικές ικανότητες του αναγνώστη, μπορεί να τον οδηγήσει σε πολυεπίπεδη επιστημονική γνώση με την αναζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας. Επιβάλλεται ο σεβασμός στο αισθητικό του κριτήριο με την καλαίσθητη έκδοση.
Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια; Θα ακολουθήσει ένα μυθιστόρημα. Πειραματίζομαι στην ποίηση.
Τρεις μέρες από τη ζωή της Μαρίας Καζακούλ – Ένα διήγημα της Σώτης Τριανταφύλλου, εμπνευσμένο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, από το βιβλίο «Ιστορίες του σώματος»
26°
