Βιβλιο

Τρία εκρηκτικά queer μυθιστορήματα

Ένα μη δυαδικό άτομο και δύο γυναίκες υπογράφουν τρία ξεχωριστά μυθιστορήματα που απευθύνονται σε όλους μας

Κυριάκος Αθανασιάδης
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Queer μυθιστορήματα: Υπέροχες αφηγήσεις, μοναδικοί πρωταγωνιστές, δυσβάσταχτα κοινωνικά προβλήματα αποδοχής, και η λύτρωση της αγάπης

Απολαυστικά βιβλία για τη σεξουαλική ταυτότητα και τη διεκδίκηση της ορατότητας και της ελευθερίας, σύγχρονα, ολοζώντανα μυθιστορήματα που εξερευνούν ζητήματα ταυτότητας και φύλου, ανεκτικότητας και μισαλλοδοξίας, και μιλούν με πάθος για την αγάπη. Το Ακουέκε Εμέζι από τη Νιγηρία, η Casey McQuinston από τη Λουιζιάνα, και η κινεζικής καταγωγής Αμερικανίδα Malinda Lo, πολυβραβευμένοι και οι τρεις τους, γράφουν queer λογοτεχνία και είναι από τις πιο αξιόλογες φωνές της αγγλόφωνης λογοτεχνίας σήμερα. Ανακαλύψτε τους!

Ακουέκε Εμέζι, «Ο θάνατος του Βιβέκ Ότζι» (μετάφραση Βίβιαν Στεργίου, 320 σελίδες, Εκδόσεις Στερέωμα). Δεν έχουμε λόγια γι’ αυτό το επίτευγμα πρόζας και θαρραλέας αφηγηματικότητας. Η πλοκή, με τα πισωγυρίσματά της στον χρόνο —σαν να κολυμπάς ανάποδα σε ένα ποτάμι—, είναι τόσο αριστοτεχνική, το βάθος τής τρομερά συγκινητικής ιστορίας που μας συστήνει το Ακουέκε Εμέζι τόσο μεγάλο, τρυφερό, σπαρακτικό και πολύχρωμο, που θα εκπλαγείτε. Μια ιστορία για τη φιλία, το φύλο, την αγάπη, την ταυτότητα, τη διαφορά, την αποδοχή και τον αυτοπροσδιορισμό, και βέβαια μια ιστορία για τη Νιγηρία, που θα μείνει στο μυαλό και στην καρδιά του αναγνώστη για πολύ καιρό, και θα τον σημαδέψει. Η ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένα απόγευμα, σε μια πόλη της νοτιοανατολικής Νιγηρίας, μετά από μια μέρα ταραχών στην κεντρική αγορά, μια μητέρα ανοίγει την εξώπορτά της και ανακαλύπτει το άψυχο, γυμνό σώμα του γιου της, τυλιγμένο σε πολύχρωμο ύφασμα, στα πόδια της. Τι οδήγησε στον θάνατο τον εικοσάχρονο Βιβέκ, τον ευγενικό, αινιγματικό, όμορφο και πολυαγαπημένο της γιο; Η ιστορία μιας υπερπροστατευτικής μητέρας και ενός απόμακρου πατέρα και η σπαρακτική αφήγηση της προσπάθειας μιας οικογένειας να κατανοήσει τον γιο της ενόσω αυτός μαθαίνει να αναγνωρίζει και να αποδέχεται τον εαυτό του, στο πλαίσιο μιας ασφυκτικά παραδοσιακής νιγηριανής κοινωνίας. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αξέχαστους χαρακτήρες γραμμένο με διαύγεια, αισθησιακή δύναμη, ευγένεια και πυρετική ένταση, που εξερευνά ζητήματα ταυτότητας και φύλου, ανεκτικότητας και μισαλλοδοξίας, αθωότητας και προκατάληψης. Μια δραματική ιστορία απώλειας και υπέρβασης. Ένας συγκινητικός και οικουμενικός φόρος τιμής σε μια νεότητα που τα φτερά της έχουν καεί πριν καν προλάβει να πετάξει.

Casey McQuiston, «Μια τελευταία στάση» (μετάφραση Ειρήνη Παϊδούση, 560 σελίδες, Εκδόσεις Μεταίχμιο). Όλα τα queer κορίτσια θα δουν τον εαυτό τους σ’ αυτό το «μαγικό, σέξι, μεγαλόκαρδο ρομαντικό μυθιστόρημα όπου τα αδύνατα γίνονται δυνατά», αλλά και όλοι οι υπόλοιποι θα απολαύσουν ένα από τα πιο «θεραπευτικά» βιβλία που διαβάσαμε εδώ και καιρό. Ένας ύμνος για ανθρώπους που έχουν λίγο ή πολύ βασανιστεί από τη θέση τους στην κοινωνία — ή την απουσία της. Σε γεμίζει συγκίνηση, χαρά και αισιοδοξία. Η ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Όγκαστ, μια κυνική κοπέλα, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη θέλοντας να αποδείξει ότι έχει δίκιο που πιστεύει πως δεν υπάρχουν μαγικά κινηματογραφικά λαβ στόρι και πως ο μόνος έξυπνος τρόπος να τα βγάζεις πέρα στη ζωή είναι η μοναξιά. Δεν μπορεί να φανταστεί πώς μπορεί τα πράγματα να είναι διαφορετικά, όταν δουλεύει σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο που είναι ανοιχτό είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και συγκατοικεί με κάτι περίεργους τύπους. Και σίγουρα το να πηγαινοέρχεται καθημερινά με το ασφυκτικά γεμάτο μετρό δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα του κόσμου. Μέχρι που εμφανίζεται αυτό το υπέροχο κορίτσι. Η Τζέιν. Η εκθαμβωτική, η γοητευτική, η μυστηριώδης. Η απίθανη Τζέιν. Εμφανίζεται ακριβώς τη στιγμή που πρέπει, και οι μέρες της Όγκαστ γίνονται μεμιάς καλύτερες. Μέχρι να ανακαλύψει πως υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι: η Τζέιν δεν μοιάζει απλώς με πανκιό παλιάς κοπής. Έχει πραγματικά παγιδευτεί στη δεκαετία του ’70. Και η Όγκαστ, για να τη βοηθήσει, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όσα προσπάθησε να αφήσει πίσω της. Γιατί τελικά ίσως είναι καιρός να αρχίσει να πιστεύει σε κάτι.

Malinda Lo, «Χτες βράδυ στο Τέλεγκραφ κλαμπ» (μετάφραση Μαρία Φακίνου, 512 σελίδες, Εκδόσεις Διόπτρα). Ένα βιβλίο που, σαν το τρενάκι του λούνα-παρκ, σε κατεβάζει με τρομερή ταχύτητα ίσια πάνω στο ανοιχτό στόμα της ιστορίας, και αμέσως μετά σε κάνει να πετάς στον ουρανό ή σε οδηγεί σε ήρεμα, ατάραχα νερά. Μια δύσκολη εποχή και ένα περιβάλλον αγριότητας και αδικίας, από τη μία, και η δύναμη της αγάπης, της χαράς και της ανταπόκρισης από την άλλη. Δεν θα το ξεχάσετε. Και θα ονειρευόσασταν να συναντήσετε τις ηρωίδες του από κοντά. Η ΥΠΟΘΕΣΗ: «Παράξενη εποχή», έτσι λεγόταν αυτό το βιβλίο. Μιλούσε για δύο γυναίκες που ερωτεύονται η μία την άλλη. Και έπειτα η Λίλι έκανε την ερώτηση που είχε βγάλει ρίζες μέσα της, που ακόμα και τώρα ξεδίπλωνε τα φύλλα της και απαιτούσε να αντικρίσει τον ήλιο: «Έχεις ακούσει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο;» Η δεκαεφτάχρονη Λίλι Χου δεν θυμάται ακριβώς πότε η ερώτηση έβγαλε ρίζες, όμως η απάντηση ήταν σε πλήρη άνθηση όταν εκείνη και η Καθλίν Μίλερ πέρασαν κάτω από τη νέον ταμπέλα ενός γκέι μπαρ που λεγόταν Τέλεγκραφ Κλαμπ. Η Αμερική του 1954 δεν είναι ένα ασφαλές μέρος για να ερωτευτούν δύο κορίτσια, ειδικά στην ιστορική Τσάιναταουν του Σαν Φρανσίσκο. Ο μακαρθισμός και η παράνοια του Κόκκινου Τρόμου απειλεί τους πάντες, και τους Κινέζους Αμερικανούς όπως η Λίλι. Με τον φόβο της απέλασης να σκιάζει τον πατέρα της, παρά την υπηκοότητα που με τόσο κόπο απέκτησε, η Λίλι και η Καθ ρισκάρουν τα πάντα ώστε ο έρωτάς τους να αντικρίσει το φως του ήλιου.