Για το πολυβραβευμένο παιδικό graphic novel του Benjamin Renner «Η Μεγάλη Κακιά Αλεπού» (μετάφραση Φίλιππος Μανδηλαράς, Εκδόσεις Παπαδόπουλος)
Καιρό είχαμε να απολαύσουμε τόσο ένα graphic novel, και κυρίως να γελάσουμε τόσο πολύ. Το βιβλίο του Benjamin Renner είναι στ’ αλήθεια ξεκαρδιστικό, στο πνεύμα των παλιών, κλασικών Looney Tunes με τα συνεχόμενα παθήματα των ηρώων του — θα σας θυμίσει το Κογιότ βέβαια, τον Wile E. Coyote του The Road Runner Show, αλλά και άλλα κλασικά κινούμενα σχέδια.
Εδώ λοιπόν, η ηρωίδα του βιβλίου, η Αλεπού, θέλει να μιμηθεί τον Μεγάλο Κακό Λύκο και να γίνει κι αυτή μεγάλη και κακιά. Και, τι άλλο; Να αρπάξει τις κότες της φάρμας και να τις φάει. Θα το επιχειρήσει άπειρες φορές, αλλά πάντα με τραγικά (για την ίδια) αποτελέσματα. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές η Μεγάλη Κακιά… Κότα θα την πάρει στο κυνήγι μέχρι έξω από το αγρόκτημα.
Έτσι, η Αλεπού θα ζητήσει τη βοήθεια, και συμβουλές, από τον Λύκο, ο οποίος δεν θα αρνηθεί να της κάνει φροντιστήριο. Και πάλι όμως το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Η Αλεπού ΔΕΝ είναι όσο κακιά πρέπει, και αποτυγχάνει κάθε μα κάθε φορά να πιάσει επιτέλους μια κότα. Ακόμη χειρότερα: κανένα από τα ζωάκια της φάρμας δεν της δίνει σημασία. Ή, και να της δώσουν, θα το κάνουν για να γελάσουν μαζί της…
Τα πράγματα, δηλαδή, είναι κάτι παραπάνω από απλώς άσχημα. Μέχρι τη στιγμή που η Αλεπού μαζί με τον Λύκο θα σκαρφιστούν ένα πανούργο σχέδιο: αντί να επιτεθεί στις κότες, διακινδυνεύοντας να φάει πάλι ξύλο και να ρεζιλευτεί, θα κλέψει με ένα τέχνασμα τα αυγά τους. Το κάνει πράγματι, με έναν σατανικό τρόπο, κλέβει τρία αυγά, και έτσι —γιατί βέβαια δεν γίνεται αλλιώς— θα τα… κλωσήσει, για να γεννηθούν κοτοπουλάκια και να τα φάει.
Όμως, εδώ ανακύπτει ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα: τα κοτοπουλάκια δεν φτουράνε. Άρα, πρέπει να μεγαλώσουν. Να μεγαλώσουν κοντά στην Αλεπού. Όπως και θα γίνει. Με τη διαφορά ότι τα κοτοπουλάκια θα πιστεύουν ότι είναι… αλεπούδες. Να σε φωνάζουν «μαμά» τα πουλάκια που κλώσησες για να… φας; Αξία ανεκτίμητη!
Κι αν ο αναγνώστης νομίζει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να χειροτερέψουν ΑΚΟΜΗ περισσότερο για την όχι και τόσο κακιά Αλεπού, κάνει πολύ μεγάλο λάθος.
Δεν θα αποκαλύψουμε περισσότερα — απλώς να προσθέσουμε ότι οι ανατροπές είναι απανωτές, και το τέλος απλά υπέροχο. Διαβάστε αυτό το βιβλίο μαζί με τα παιδιά σας. Θα περάσετε καλά και εσείς, και εκείνα. Συζητήστε μαζί τους τις συμβουλές του Λύκου, την αντίδραση των ζώων της φάρμας, τις ιδέες της Αλεπούς, και δείτε πού κάνει λάθος (hint: παντού). Θα ανακαλύψετε πάμπολλα πράγματα για να σχολιάσετε, αλλά κυρίως διαβάζοντας θα γελάσετε πολύ.
Το άλμπουμ είναι εκπληκτικό, κάθε σελίδα έχει 6 ή 7 σκιτσάκια, άρα συνολικά κάπου 1.200 (το βιβλίο είναι 192 σελίδες, και οι διαστάσεις του 16,6 x 23 εκατοστά), και είναι όλα τους ένα κι ένα. Όμορφο, άνετο, όλο συναίσθημα σχέδιο, με τονισμένες όλες τις λεπτομέρειες που απαιτούνται κάθε φορά, με εκφραστικά ζωάκια, χρωματισμένα όλα τους με απίθανες ακουαρέλες, που τα κάνουν πολύ γλυκά και προσιτά — θα σας αρέσουν εγγυημένα.
Το βιβλίο, με ένα 4,34 στο Goodreads, έχει αποσπάσει πολλά μεγάλα βραβεία. Μεταξύ άλλων: Βραβείο για παιδικό έργο στην Angoulême (2016), Βραβείο BD της Fnac (2016), Μεγάλο Βραβείο Αναγνωστών του «Journal de Mickey» (2015) κλπ., ενώ βέβαια έγινε και ταινία στη συνέχεια (2017). Το υλικό ήταν έτοιμο!
Η μετάφραση του Φίλιππου Μανδηλαρά είναι εμπνευσμένη, ευρηματική, και αστεία όσο πρέπει. Μία, συνολικά, εξαιρετική έκδοση — ένα βιβλίο που θα διαβαστεί πολλές-πολλές φορές.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
14°
