Επί Λέξει: Ένα βιβλιοφιλικό βιβλιοπωλείο στην Ακαδημίας, με ένα µυστικό δωµάτιο βιβλιοθήκης, γεµάτο µε σπάνια βιβλία και δωρεές
Τοποθεσία Ακαδηµίας. Σου αρέσει; Όχι. Θες να πας; Όχι. Να όµως που εκεί βρίσκεσαι, λογικά καθ’ οδόν για κάποια δουλειά. Θέλω παρόλα αυτά να ξέρεις ότι έχεις δίπλα σου µοναδικά σηµεία, που ίσως δεν έχεις προσέξει. Ένα τετράγωνο παραπάνω βρίσκεται το Dark Side of Chocolate. Αν Klimt και Freud αποφάσιζαν να συνεργαστούν θα δηµιουργούσαν αυτό το σκοτεινό και ένοχα απολαυστικό καφέ. Η δηµιουργός και ιδιοκτήτρια είναι, φυσικά, ψυχαναλύτρια. Ένα τετράγωνο παρακάτω είναι το Καφέ του Νοµισµατικού Μουσείου, το πιο γούρικο καφέ για πρώτο ραντεβού, βάσει προσωπικής και φιλικής εµπειρίας. Και για όταν θελήσεις να κάνεις διάλειµµα από την έξαψη της σοκολάτας και των ραντεβού, έχεις το Επί Λέξει.
Πρόσωπα Ήταν ένα Σάββατο, λοιπόν, δίχως ραντεβού (και δίχως σοκολάτα), γκρι ο ουρανός και πιο γκρι το κέντρο, όταν το µάτι µου έπεσε στο ζεστό φως της βιτρίνας του. Βλέπω κόσµο, µπαίνω. Παρουσίαση ποιητικής συλλογής, µου λένε. Αυτό ήταν, έφτιαξε η µέρα µου. «Θα ήθελα να τα διαβάσω όλα, αλλά θα πω µόνο ένα γιατί περιµένω τηλεφώνηµα από υδραυλικό!». Μια ανάκατη παρέα φίλων και περαστικών, διάσπαρτη σε σκαµπό και καρέκλες, διαβάζουν ένας ένας ποιήµατα του Χρίστου Παπαγεωργίου. «Είµαστε ένα βιβλιοφιλικό βιβλιοπωλείο, καταλάβατε;», µου τονίζει η ιδιοκτήτρια Μαρία Παπαγεωργίου, σύζυγος τού Χρίστου, σαν να θέλει µε αυτή τη λέξη να µου µεταδώσει το άφατο πνεύµα του µέρους. Η Μαρία φοράει κόκκινα γυαλιά και σε κοιτάει λες και σε ξέρει. Σου πιάνει κουβέντα µε την ίδια ευκολία που σου πιάνει ο φυσιοθεραπευτής τη µέση. Μετά από 22 χρόνια εµπειρίας στο θρυλικό βιβλιοπωλείο της Εστίας και άλλα 10 στο δικό της, γνωρίζει καλά τι έχει ανάγκη ο homo bibliophilus.
Βιβλία Κατά την παρουσίαση της συλλογής, δύο ακροατές είχαν αποτραβηχτεί σε µια γωνιά και το όνοµα Wittgenstein ξεπηδούσε συχνά πυκνά από την κουβέντα τους. Όταν δύο άνθρωποι συζητούν χαλαρά για έναν από τους πιο µεγαλοφυείς αλλά και πιο δυσνόητους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, ξέρεις ότι το βιβλιοπωλείο δεν αστειεύεται για την έµφασή του στα δοκίµια, ειδικά φιλοσοφίας, ιστορίας και ψυχολογίας. Ου φοβού, όµως, διότι υπάρχει και λογοτεχνία για εµάς τους θνητούς. Εκτός από τα βιβλία, τραβούν την προσοχή τα πλατιά σκαλιά που σε καλούν να ξαπλώσεις πάνω τους και να διαβάσεις µπρούµυτα σαν παιδί (για τους πιο δύσκαµπτους υπάρχει αναπαυτικό καναπεδάκι στο βάθος). Τέλος, εδώ µέσα υπάρχει και η απόλυτη φαντασίωση κάθε βιβλιόφιλου: ένα µυστικό δωµάτιο βιβλιοθήκης, γεµάτο µε σπάνια βιβλία και δωρεές, όλα στιβαγµένα κάτω από έναν υπέροχο πίνακα της ψαραγοράς του Λαυρίου!
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
9°
