- CITY GUIDE
- PODCAST
-
25°
«Δέσποινα, μάτια μου» της Γιασεμίν Οζέκ: Τι κάνεις όταν πρέπει να εγκαταλείψεις την πατρίδα σου;
Ένα μυθιστόρημα για μια τραυματική εμπειρία
Αναγνώστης με αιτία: Ο Άρης Σφακιανάκης γράφει για το μυθιστόρημα «Δέσποινα, μάτια μου» της Γιασεμίν Οζέκ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Πριν µερικά χρόνια η Σουηδική πρεσβεία στην Αθήνα οργάνωσε µια κρουαζιέρα µε απώτατο προορισµό την Οδησσό στη Μαύρη Θάλασσα. Την ονόµασε Οι 7 θάλασσες. Το ενδιαφέρον βρισκόταν στο γεγονός ότι προσκεκληµένοι σε αυτή την κρουαζιέρα ήταν συγγραφείς από όλο τον κόσµο. Εµένα µε κάλεσαν επειδή εκείνο τον καιρό παρουσίαζα µια εκποµπή για το βιβλίο στην ΕΡΤ1 (υπήρχαν εκποµπές για το βιβλίο εκείνο τον καιρό στην τηλεόραση). Η εκποµπή λεγόταν «Σελίδες µε θέα» – σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να την ψάξει.
Αποπλεύσαµε από τον Πειραιά, διανύσαµε το βόρειο Αιγαίο, εισήλθαµε στα Δαρδανέλια, περάσαµε τη θάλασσα του Μαρµαρά, διανυκτερεύσαµε στην Κωνσταντινούπολη, συνεχίσαµε διά του Βοσπόρου, διασχίσαµε επιτυχώς τις Συµπληγάδες Πέτρες, καταπλεύσαµε στη Βάρνα της Βουλγαρίας και κάποια στιγµή βρεθήκαµε να ανεβαίνουµε τα περίφηµα Σκαλοπάτια της Οδησσού όπου ο Αϊζενστάιν γύρισε τη διαβόητη σκηνή του από την ταινία «Θωρηκτό Ποτέµκιν».
Στο πλοίο βρίσκονταν συγγραφείς από κάθε γωνιά του κόσµου, Βιετναµέζοι, Νοτιοαµερικάνοι, Ευρωπαίοι. Από την Ελλάδα ήταν ο Σαµαράκης, ο Σουρούνης και δυο τρεις ποιητές που έχω ξεχάσει τα ονόµατά τους. Περνούσαµε φίνα – αν εξαιρέσει κανείς τις ποιητικές βραδιές που ελάµβαναν χώρα κατά τον πλου. Κάποτε φτάσαµε στο τελευταίο κοµµάτι του ταξιδιού µας και το κρουαζιερόπλοιο έδεσε στα ντοκ του λιµανιού της Σµύρνης. Εκεί γνώρισα την πρώτη Τουρκάλα της ζωής µου – η οποία µάλιστα µε κάλεσε µια νύχτα µε φεγγάρι στο σπίτι της (όπου έπρεπε να αφήσω τα υποδήµατά µου στην είσοδο, κάτι πρωτόφαντο για µένα). Ας πούµε ότι την έλεγαν Αϊσέ.
Εδώ σταµατώ να µιλώ για την κρουαζιέρα και πιάνω να αναφερθώ στο µυθιστόρηµα της Γιασεµίν Οζέκ, «Δέσποινα, µάτια µου», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο περιγράφει τα συναισθήµατα των ανθρώπων που βίωσαν τη Μικρασιατική καταστροφή στο πετσί τους. Ο ήρωάς της, ένα νεαρό Τουρκόπουλο, ζει µε την οικογένειά του (πατέρας Τούρκος, µάνα Ελληνίδα) στη Λέσβο ώσπου φτάνουν τα κακά µαντάτα. Το 1923, λίγους µήνες ύστερα από την υποχώρηση των ελληνικών στρατευµάτων από τα βάθη της Ανατολίας και τη συνακόλουθη καταστροφή της Σµύρνης, οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας συµφωνούν για την ανταλλαγή των πληθυσµών. Οι Τούρκοι της Ελλάδας θα περάσουν απέναντι και το ίδιο θα κάνουν κι οι δικοί µας που ως τότε ευηµερούσαν στην Τουρκία.
Το σοκ για τους ανθρώπους που θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους, τα σπίτια και τα κτήµατά τους προς µια άλλη γη είναι δύσκολο να περιγραφεί. Εµείς, ως Έλληνες, έχουµε διαβάσει αρκετά βιβλία που αναφέρονται στο γεγονός της εκρίζωσης από τον τόπο τους οµοεθνών µας που ζούσαν στην γειτονική χώρα. Η Γιασεµίν Οζέκ µε το βιβλίο της µας δίνει την οπτική των Τούρκων που αναγκάστηκαν να φύγουν από την Ελλάδα για να ζήσουν µε τους οµόθρησκούς τους απέναντι. Οµολογώ ότι δάκρυσα διαβάζοντας το µυθιστόρηµα (η αλήθεια είναι πως έχω γίνει κάπως ευσυγκίνητος τελευταία).
Όσο για την Αϊσέ που είχα γνωρίσει κάποτε στη Σµύρνη, όταν της είπα φεύγοντας ότι δεν θα χαθούµε επειδή το Αιγαίο µας ενώνει, εκείνη µου είχε αντείπει πως «ίσα ίσα, το Αιγαίο µας χωρίζει». Είχε δίκιο. Δεν την είδα ξανά από τότε.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου του Douglas Murray
Η αργεντινή συγγραφέας μιλάει για το νέο της βιβλίο «Η δική μας πλευρά της νύχτας» και το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Η Athens Voice προτείνει τα βιβλία των διακοπών
Ο Ισλανδός ποιητής, συγγραφέας, μουσικός και εκδότης μιλάει στην Athens Voice
Το graphic novel «Σκιές στο φως» περιγράφει κυρίως την προσωπικότητά του από την παιδική του ηλικία και τα καθοριστικά πρώτα χρόνια του στην Αγγλία, μέχρι την καθιέρωσή του
Η μόνη απαίτηση είναι το βιβλίο να σε διασκεδάζει, ανεξάρτητα από το αν καταφέρει να κάνει οτιδήποτε άλλο
Ο Θανάσης Παπανδρόπουλος και ο Κώστας Χρηστίδης δίνουν μία διαφορετική υπόσταση στην έννοια του επιχειρείν και του χώρου μέσα στον οποίον αυτό μπορεί να αναπτυχθεί
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.