Η συγγραφέας Ελένη Τορόση ζούσε στη Γερμανία από το 1968 και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο ελληνικό και στο γερμανικό πρόγραμμα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας του Μονάχου
Η συγγραφέας και δημοσιογράφος Ελένη Τορόση απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών - Το λογοτεχνικό έργο της έχει τιμηθεί με βραβεία και επαίνους.
Την τελευταία της πνοή άφησε σε ηλικία 75 ετών ησυγγραφέας και δημοσιογράφος του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, Ελένη Τορόση.
Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ, η Ελένη Τορόση απεβίωσε την Κυριακή 9 Οκτωβρίου. Τη θλίψη τους για την απώλεια της συγγραφέως εξέφρασαν με ανακοίνωσή τους οι εκδόσεις Πατάκη.
Η Ελένη Τορόση γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1968 ζούσε στο Μόναχο και στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και εργαζόταν από το 1971 ως δημοσιογράφος και συγγραφέας στο ελληνικό και στο γερμανικό πρόγραμμα της Ομοσπονδίας Γερμανικών Ραδιοφωνιών. Έγραφε στα γερμανικά και στα ελληνικά.
Τα παιδικά της βιβλία στη Γερμανία έχουν διακριθεί με βραβεία και επαίνους και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε γερμανικές εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά ενώ παιδικές της ιστορίες συμπεριλαμβάνονται στα γερμανικά σχολικά αναγνωστικά. Ήταν μέλος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Συγγραφέων. Το διήγημά της Τα χάρτινα καράβια έγινε ταινία μικρού μήκους και προβλήθηκε από το δεύτερο πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης ZDF.
Το 1996 διακρίθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της πόλης του Μονάχου για το παιδικό της μυθιστόρημα Γκάνγκστερ, δολάρια και κογιότ, καθώς και με το βραβείο του λογοτεχνικού διαγωνισμού της νοτιογερμανικής ραδιοφωνίας της Στουτγκάρδης. Ήταν μέλος γερμανικών επιτροπών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και το 2006 της απονεμήθηκε το ευρωπαϊκό βραβείο CIVISυπέρ της κατανόησης ξένων πολιτισμών της Ομοσπονδίας Γερμανικών Ραδιοφωνιών ARD για τη ραδιοφωνική εκπομπή «Τα παιδιά των γκασταρμπάιτερ» που μεταδόθηκε από τη Βαυαρική Ραδιοφωνία. Το 2009 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος.
Στην Ελλάδα διακρίθηκε με έπαινο για το βιβλίο «Κουμπότρυπες κι ελέφαντες» (Εκδ. Πατάκη, 1998) και βραβεύτηκε το 2010 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το «Ιουλίτσα και Ρωμαίος» (Εκδόσεις Πατάκη, 2010). Το 2001 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Μικρά και μεγάλα λόγια. Η Ελένη Τορόση συνομιλεί με τριάντα Έλληνες συγγραφείς» από τις εκδ. Ρωμιοσύνη, το οποίο επανακυκλοφορεί από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, Έδρα Νεοελληνικών Σπουδών.
Το τελευταίο της βιβλίο «Όταν σου έδειξα τον ήχο του κόσμου» (εκδ. Πατάκη, 2016), ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, βαθύ και συγκινητικό, το οποίο μιλάει για τη δύναμη της μητρικής αγάπης και την καθοριστική σχέση της συγγραφέως με την κουφή μητέρα της, πρωτοκυκλοφόρησε στα γερμανικά το 2014 από τις Εκδ. Langen Muller (Als ich dir zeigte, wie die Welt klingt), από τις οποίες την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε επίσης το βιβλίο της «Warum Tante Iphigenia mir einen Koch schenkte» (Γιατί η θεία Ιφιγένεια μου χάρισε έναν μάγειρ., Ιστορίες της ελληνικής μου οικογένειας).
Η Βαυαρική Τηλεόραση μετέδωσε στο πλαίσιο της τηλεοπτικής σειράς «Πορτρέτα ζωής» την ταινία «Ο μακρύς ίσκιος της μητέρας μου», ένα αυτοβιογραφικό αφιέρωμα στη συγγραφέα.
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Πώς χρησιμοποιούμε τον όρο «κουίρ» για να μιλήσουμε για ιστορικά υποκείμενα; Και τι κερδίζουμε ή τι χάνουμε διαβάζοντας το παρελθόν σύμφωνα με τις σύγχρονές μας αντιλήψεις για το κουίρ;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
25°
