Ο συγγραφέας John Warner προτείνει 8 μέρη για να διαβάσετε το αγαπημένο σας βιβλίο το καλοκαίρι.
Η κατηγορία βιβλίων «beach read» (βιβλία για να διαβάζετε στην παραλία) επινοήθηκε για λόγους μάρκετινγκ πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει αξία.
Ο λόγος που έχει παραμείνει επίκαιρη σαν κατηγορία είναι επειδή περιγράφει ένα γνήσιο φαινόμενο, τους ανθρώπους που έλκονται προς ένα βιβλίο που ταιριάζει σε μια διάθεση ή περίσταση. Βρισκόσαστε στην παραλία; Χρειάζεστε κάτι που να δημιουργεί αυτό το αίσθημα απόδρασης, ένα καλό, «γρήγορο» βιβλίο που θα σας καθηλώσει ή θα σας μεταφέρει σε μια εξωτική τοποθεσία ή ίσως σας βάλει σε μια εντελώς διαφορετική εγκεφαλική κατάσταση… σαν να ήπιατε λίγα παραπάνω Mai Tai απ’ ότι έπρεπε;
Ο John Warner, συγγραφέας του βιβλίου «Why They Can’t Write: Killing the Five-Paragraph Essay and Other Necessities» δεν αντιτίθεται στην σχεδόν αυτή κατηγορία βιβλίων, αλλά μπαίνοντας στην εποχή όπου η ανάγνωση στην παραλία γίνεται «must» και δημοφιλής, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι όσον αφορά μέρη στα οποία μπορείτε να αποδράσετε για να διαβάσετε, η παραλία δεν είναι εντέλει και τόσο ιδανική.
Έχει πολύ ζέστη, η άμμος μπορεί να γίνει ενοχλητική, να υπάρξουν ξαφνικές καταιγίδες, υπάρχει πολύς κόσμος, παιδιά που φωνάζουν ενώ παίζουν, άνθρωποι που παίζουν με ρακέτες (τάκα-τούκα), κτλ, κτλ. Ακούγεται καλό μέρος για διάβασμα; Στον αντίποδα βέβαια, ο δικηγόρος του διαβόλου θα μας πει ότι ένα καλό βιβλίο που σε απορροφά καταφέρνει με έναν μαγικό τρόπο να σιγάσει τον γύρω θόρυβο αποτρέπει το περιβάλλον από το να επηρεάσει την ανάγνωση.
Ωστόσο, ο Warner έχει να προτείνει 8 δικά του αγαπημένα μέρη για ανάγνωση που ίσως ταιριάζουν καλύτερα στη δραστηριότητα αυτή.
Σε μια αιώρα στην πίσω βεράντα: Ήσυχη, συνοδευόμενη ιδανικά από ένα απαλό αεράκι που κάνει την αιώρα σας να κουνιέται απαλά. Λίγη θέα θα ήταν ένα μπόνους, ώστε τα μάτια σας να μπορούν να κάνουν ένα περιστασιακό διάλειμμα από τη σελίδα.
Κλιματιζόμενη βιβλιοθήκη: Κάτι σαν το ανάποδο της παραλίας. Ήσυχο, με χαμηλό φωτισμό, ελεγχόμενη θερμοκρασία, άνετα έπιπλα και περιτριγυρισμένο από βιβλία.
Καμπίνα αεροπλάνου χωρίς κανέναν να κάθεται δίπλα σου: Κάποτε, τα αεροπλάνα ήταν το αγαπημένο του σημείο ανάγνωσης, αλλά αυτό έχει διαβρωθεί λίγο με τα χρόνια. Κάποτε ακόμη και οι μη αναγνώστες έβγαζαν ένα βιβλίο (ή περιοδικό) αν ήθελαν κάτι να κάνουν, αλλά τώρα φαίνεται ότι το μισό αεροπλάνο κάνει streaming το «Bridgerton». Η πανδημία έχει επίσης κάνει τα αεροπορικά ταξίδια πιο δυσάρεστα για πολλούς λόγους, αλλά αν μπορέσετε να επιβιβαστείτε σε μια πτήση χωρίς πολύ κόσμο με λίγο χώρο γύρω σας, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να χαθείτε σε ένα βιβλίο και να «αφυπνιστείτε» από τη μαγεία του μόλις αγγίξουν οι τροχοί το έδαφος.
Ξύλινο σπιτάκι στο δάσος: Για τον Thoreau δούλεψε πολύ καλά, ο οποίος όχι μόνο ξόδεψε πολύ χρόνο διαβάζοντας εκεί, αλλά κατάφερε να γράψει το «Walden», το οποίο δεν είναι ακριβώς ένα ανάγνωσμα για την παραλία, αλλά παρ' όλα αυτά είναι bestseller.
Ένα σχεδόν άδειο μπαρ το μεσημέρι: Είναι σαν βιβλιοθήκη, αλλά με περισσότερη μπύρα και λιγότερα βιβλία.
Σε μια κλειστή βεράντα κατά τη διάρκεια μιας υπέροχης καλοκαιρινής καταιγίδας: Από τη στιγμή που δεν επηρεάζουν οι βροντές και οι αστραπές, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι ασφαλής και να ακούς τον ήχο της βροχής με ένα βιβλίο για συντροφιά. Ο καιρός αυτός σημαίνει ότι δεν μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο, ούτως ή άλλως, οπότε βυθιστείτε στις σελίδες.
Καθισμένοι σε σκαλάκια μπροστά στο δρόμο: Όταν ζούσε στην πόλη, και όταν η θερμοκρασία ήταν ιδανική, ο Warnerαπολάμβανε το να περνάει μια ή δύο ώρες καθισμένος, με τους αγκώνες στα γόνατα, το βιβλίο στα χέρια, διαβάζοντας καθώς ο κόσμος περνούσε από μπροστά του.
Σε μια αιώρα που στηρίζεται σε δύο δέντρα στο δάσος: Συνδυάζει τόσο τη μοναξιά του Thoreau όσο και την απαλή ταλάντευση σαν κουνιστή κούνια στον κήπο. Εάν είστε τυχεροί, υπάρχουν φίλοι και αγαπημένα πρόσωπα κοντά, αλλά όχι πολύ κοντά, οι οποίοι ανάβουν μια φωτιά στην οποία αργότερα μπορείτε να ψήσετε μερικά marshmallows (για τα Ελληνικά δεδομένα ας πούμε λίγα κοψίδια), για τα οποία αξίζει να αφήσετε το βιβλίο σας αργότερα, αφού θα χρειαστείτε και τα δύο χέρια.
Όπου και αν αποφασίσετε εντέλει να «παραδοθείτε», ακόμα και αν είναι στον ταπεινό σας καναπέ με το δροσερό αεράκι του κλιματιστικού (ή του ανεμιστήρα) να κάνει τον καύσωνα πιο ανεκτό, βεβαιωθείτε ότι το βιβλίο που επιλέξατε θα σας καθηλώσει, θα σας ταξιδέψει, και θα κάνει τον γύρω χώρο ουσιαστικά ασήμαντο.
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
8°
