Η βιογραφία του Harvey Weinstein από τον Ken Auletta στο βιβλίο «Hollywood Ending: Harvey Weinstein and the Culture of Silence»
Τα τέρατα γίνονται ή γεννιούνται; Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα του βιβλίο του Ken Auletta«Hollywood Ending: Harvey Weinstein and the Culture of Silence» που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ. Πρόκειται για την ανάλυση του φαινομένου Harvey Weinstein: το πώς ένας κοινωνιοπαθής έφτασε στην κορυφή του Χόλιγουντ με τους πάντες ολόγυρά του να τον γλείφουν και να κάνουν τα στραβά μάτια για την αλαζονική και βίαιη συμπεριφορά του. Ο Weinstein μεγάλωσε σε λαϊκή πολυκατοικία στο Φλάσινγκ του Κουίνς: ο πατέρας του ήταν αδαμαντοτεχνίτης, όπως πολλοί Αμερικανοεβραίοι της εποχής, και η μητέρα του η κλασική «Εβραία μάνα». Τόσο κλασική ώστε ο Weinstein την αποκαλούσε «Μαμά Πόρτνοϊ», αναφορά στο μυθιστόρημα «Η νόσος του Πορτνόι» του Φίλιπ Ροθ. Όταν ήταν μικρός στράφηκε στον κινηματογράφο επειδή δεν ήταν από τα κουλ παιδιά του σχολείου, η κινηματογραφική αίθουσα ήταν για κείνον ένα καταφύγιο. Αυτή η αγάπη μετατράπηκε σε μπίζνες και ο Weinstein ανέβηκε ψηλά· ταυτοχρόνως μεταμορφώθηκε σε τέρας εκφοβίζοντας ανθρώπους, καταδιώκοντας νεαρές γυναίκες, πληρώνοντας θύματα για να μη μιλήσουν και υφαίνοντας έναν ιστό σιωπής και συνενοχής.
Η Maureen Dowd από τους New York Times επισκέφτηκε τον 80χρονο Ken Auletta, βετεράνο δημοσιογράφο στο περιοδικό New Yorker, o oποίος κυνηγούσε τον Weinstein προτού βγουν στο φως τα βρόμικα μυστικά του με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα έσπαζε το τείχος της σιωπής. Μετά από είκοσι χρόνια έρευνας ο Κen Auletta κατάφερε να συγγράψει μια βιογραφία η οποία προέκυψε, μεταξύ άλλων, από 30 συνεντεύξεις με τον Bob Weinstein, τον μικρότερο αδερφό του Harvey. «Η σχέση των δύο αδερφών,» είπε o Αuletta στη Maureen Dowd, «μοιάζει βγαλμένη από τον Σαίξπηρ». Επιπλέον, ο συγγραφέας αντάλλαξε 50 μέιλ με τον Weinstein που βρίσκεται στη φυλακή και κάλυψε την πολύκροτη δίκη του.
«Δεν είναι απλώς ένα τέρας», λέει o Auletta στη Μaureen Dowd. «Υπήρξε ένα απίστευτα ταλαντούχο στέλεχος της βιομηχανίας του κινηματογράφου που έκανε μερικές πολύ καλές ταινίες. Παρότι θέλω να του σπάσω τα μούτρα, πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν από τους λίγους που κατάλαβε επιτέλους ότι το σενάριο είναι το κεντρικό στοιχείο για τη δημιουργία μιας επιτυχημένης ταινίας. Ότι αν έχεις καλό σκηνοθέτη, καλό καστ αλλά κακό σενάριο, δεν μπορείς να φτιάξεις καλή ταινία. Μερικές φορές από αυτόν τον άνθρωπο δεν έλειπε η γοητεία».
Η Maureen Dowd δεν την βλέπει καθόλου αυτή τη «γοητεία». Στη συνάντησή της με τον Ken Auletta στην έπαυλή του στο Λονγκ Άιλαντ, αναρωτήθηκε γιατί «αυτός ο τύπος», παντρεμένος διαδοχικά με δύο όμορφες, αφοσιωμένες γυναίκες, ήθελε σώνει και καλά να επιβληθεί σε ένα σωρό νεαρές γυναίκες που τον έβρισκαν απωθητικό. Πράγματι, στο βιβλίο, μερικά θύματα χαρακτηρίζουν «αηδιαστική» τη μυρωδιά του σώματός του ―μία περιγράφει τα μαύρα στίγματα στην πλάτη του, μια άλλη την ουλή στην κοιλιά του, ενώ κάποια μιλάει για «έλλειψη όρχεων» και για ενέσεις που έπρεπε να κάνει στο πέος του για να αποκτήσει στύση. Αλλά από τις συζητήσεις που είχε ο Auletta έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Weistein δεν είχε ιδέα ότι ήταν απωθητικός. «Νόμιζε ότι ήταν ένας Δον Ζουάν, ένα κελεπούρι» είπε στη Maureen Dowd στην οποία μόνο το άκουσμα του Weinstein προκαλεί cringe.
Η βιογραφία του Harvey του Αντεροβγάλτη έχει ενδιαφέρον διότι δείχνει πώς μπορείς να χτίσεις μια κουλτούρα φόβου μέσω της ισχύος. Η εταιρεία Miramax ―που πήρε το όνομά της από τους γονείς του, Miriam και Max― αναπτύχθηκε με «μια αρχιτεκτονική συμπαιγνίας» όπως λέει ο Κen Auletta. O Weinstein χρησιμοποιούσε σαν ασπίδα τις διασυνδέσεις του με υψηλά πρόσωπα του Δημοκρατικού Κόμματος, όπως τον Μπαράκ Ομπάμα και τους Κλίντον, καθώς και με την ελίτ της μόδας και με ορισμένα ΜΜΕ, που μέσω ενός συστήματος ευνοιοκρατίας και ρουσφετιών έκαναν την πάπια. Για παράδειγμα, η Miramax προσέλαβε για stages τα παιδιά των Ομπάμα, της Αnna Wintour και της Sharon Waxman: μιλάμε για την αφρόκρεμα της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. Όλοι, σχεδόν όλοι, γνώριζαν πώς συμπεριφερόταν ο Weinstein: οι σύμβουλοι της Χίλαρι Κλίντον την είχαν προειδοποιήσει, αλλά όπως γράφει στο βιβλίο του ο Ken Auletta η Κλίντον δεν άλλαξε συμπεριφορά απέναντι στον Weinstein. Kαι γιατί να αλλάξει; Ο Χάρβεϊ υποστήριζε τους υποψηφίους του Δημοκρατικού κόμματος· έδινε χρήματα· ο Τύπος ήταν με το μέρος του. «Το ίδιο συμβαίνει με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και τον Τραμπ», λέει ο Auletta. «Οι Ρεπουμπλικανοί γνωρίζουν ότι αυτός ο άνθρωπος παραβιάζει τους νόμους κai ότι είναι εξωφρενικός και απειλητικός για δημοκρατία. Κι όμως σιωπούν. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι σιώπησαν γύρω από τον Χάρβεϊ; Είτε φοβούνται, είτε τους λείπει η προσωπικότητα» .
Σοβαροί ηθοποιοί, όπως η Judi Dench, ήταν τόσο ευγνώμονες για τους ρόλους που τους πρόσφερε ο Weinstein ώστε αρνήθηκαν να πιστέψουν τι έκανε επί τόσα χρόνια. Ακόμα κι όταν βγήκαν όλα στη φόρα μερικοί προτίμησαν να κρατήσουν ουδέτερη στάση. Αυτή η συμπεριφορά ήταν η αιτία που καθυστέρησε να κυκλοφορήσει η βιογραφία: τo 2002 όταν ο Ken Auletta έκανε μια λεπτομερή παρουσίαση του μεγάλου παραγωγού -20.000 λέξεις- για το περιοδικό New Yorker όπου προσπάθησε να αποκαλύψει την αλήθεια για τις σεξουαλικές επιθέσεις του δεν μπόρεσε να πείσει τις «πηγές» να αποκαλυφθούν. Μερικές από εκείνες τις γυναίκες που είχε πλησιάσει τότε ο Auletta μίλησαν το 2017, όταν πλέον έγινε γνωστό ότι ο Harvey Weinstein πλήρωνε εκατομμύρια σε έναν υπερδικηγόρο για να κλείνει τα στόματα με διάφορα χρηματικά ανταλλάγματα.
Η Maureen Dowd απορεί πώς ο 80χρονος δημοσιογράφος πέρασε είκοσι χρόνια από τη ζωή του ασχολούμενος με ένα τόσο διεφθαρμένο άτομο. Αλλά ο Ken Auletta, παρότι λέει πως ο Weinstein είναι το χειρότερο άτομο για το οποίο έχει κάνει ρεπορτάζ, πιστεύει ότι το βιβλίο είναι «ωφέλιμο» γιατί θα σηματοδοτήσει το τέλος μιας εποχής. «Η εποχή όπου ισχυροί άνδρες πίστευαν ότι όλα τους επιτρέπονταν· ότι ήταν πάνω από τον νόμο κι ότι οι γυναίκες όφειλαν να ικανοποιούν τις ορέξεις τους έχει περάσει,» καταλήγει. «Θα γυρίσουμε σελίδα».
O 70χρονος σήμερα Harvey Weinstein καταδικάστηκε τον Φεβρουάριο του 2020 σε 23 χρόνια κράτηση. Βρίσκεται στη φυλακή Twin Towers στο Λος Άντζελες και περιμένει ακόμα δύο δίκες για παρόμοια αδικήματα.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
