Διαβάσαμε και προτείνουμε το πολυβραβευμένο best seller της Giulia Caminito «To νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Έχουμε μπει για τα καλά σε ένα όμορφο καλοκαίρι που θα γίνει ακόμη καλύτερο, αν προσφέρετε στον εαυτό σας τη χαρά της ανακάλυψης ενός από τους λογοτεχνικούς άθλους της σεζόν. Οι σελίδες κυλούν ασυγκράτητα στο μυθιστόρημα «To νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό» της Giulia Caminito, ένα μεθυστικό βιβλίο που λατρεύτηκε από το ιταλικό κοινό, επαινέθηκε από τη διεθνή κριτική, διεκδίκησε σειρά βραβείων και απέσπασε σημαντικές διακρίσεις, στρογγυλοκάθισε επί μήνες στις λίστες των best sellers και κυκλοφορεί ήδη σε 21 χώρες, ενώ πλέον φτάνει και στα δικά μας χέρια μέσα από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ποια πολύτιμα πετράδια κρύβει λοιπόν αυτός ο αφηγηματικός θησαυρός τον οποίο απολαμβάνουν αναγνώστες σε όλο τον κόσμο;
«Όλες οι ζωές ξεκινούν με μια γυναίκα, έτσι ξεκινά και η δική μου», συστήνεται η Γκάια, η πρωταγωνίστρια ενός συγκινητικού χρονικού επιβίωσης και αυτογνωσίας που εξιστορείται υπό τη μορφή οικογενειακής σάγκα, την οποία συναπαρτίζουν η Αντόνια Κολόμπο, μητέρα της Γκάια και δεσποτική φιγούρα του μυθιστορήματος, ο καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι πατέρας, ο αδελφός Μαριάνο, καθώς και τα δύο μικρότερα δίδυμα που ολοκληρώνουν τη φαμίλια. Υποχρεωμένοι να διαβιούν στα όρια της νομιμότητας προκειμένου να τα βγάλουν πέρα και μετακινούμενοι στις εσχατιές της Ρώμης, στη λαϊκή συνοικία μιας πόλης που ορίζεται από την εγγύτητά της με τη λίμνη Μπρατσάνο, η Γκάια και οι οικείοι της ζουν «εκλιπαρώντας την πόλη, τον δήμαρχο, την Ιταλία να μας βοηθήσουν, να μας φροντίσουν, να μας σώσουν και να μη μας ξεχάσουν, η ζωή μας είναι μια ατέρμονη παράκληση».
Με μια οικογένεια στηριγμένη σε εύθραυστη ισορροπία, έτοιμη να καταρρεύσει από στιγμή σε στιγμή, και με την Αντόνια να ποντάρει όλες τις ελπίδες της στην κόρη της και τις πιθανότητές της να ανελιχθεί κοινωνικά μέσα από τις σπουδές, ξετυλίγεται το λυρικό ταξίδι αυτογνωσίας της Γκάια, στις σελίδες του οποίου οι πιο φιλόδοξες ιδέες που μπορεί να πραγματευτεί ένα μυθιστόρημα χορεύουν χέρι χέρι: φτώχεια, αποκλεισμός, κοινωνία, πολιτική, ιδέες, τάξη, φύλο, γνώση, κουλτούρα, έρωτας, δημιουργικότητα, πνεύμα και ευφυΐα. Οι αναγνώστες θα ακολουθήσουμε πρόθυμα τα χνάρια της ηρωίδας γύρω από το νερό μιας λίμνης, που παρά τα όσα φέρνει η ζωή, φαντάζει αρυτίδωτο – ή μήπως όχι;
Γεννημένη στη Ρώμη, σπουδάστρια Πολιτικής Φιλοσοφίας και με ένα μυθιστορηματικό ντεμπούτο που απέσπασε βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα το 2016, η 34χρονη Giulia Caminito εδραιώνεται παγκόσμια με το δεύτερο αυτό βιβλίο της, το οποίο την τοποθετεί ανάμεσα στις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας και πλάι σε ονόματα σαν την Έλενα Φεράντε. «To νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό»: Ένα μυθιστόρημα – ωδή για τη μοναξιά αλλά και την ευλογία του να είσαι διαφορετικός, ένα βιβλίο που εξασφαλίζει ταξίδια στους ονειρικότερους τόπους της λογοτεχνίας. Εάν επιπλέον θέλετε μια γεύση από το ίδιο το βιβλίο, μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες του σελίδες εδώ.
Η ψυχολόγος - ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια, εκπ. στη Βορειοελλαδική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, γίνεται η φωνή των γυναικών που πενθούν για τα δικά τους ωάρια και μιλά για τη δική της διαδικασία εξωσωματικής
Τι συμβαίνει όταν το κράτος μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην οικονομία, στη ζωή, στις επιλογές μας; Πότε η προστασία γίνεται έλεγχος; Και πότε ο έλεγχος γίνεται ανελευθερία;
14°
