Μηνά Βιντιάδη, τι σημαίνει η λέξη «ρίφι»

«Το μήνυμα που θέλω να δώσω με το καινούργιο μυθιστόρημά μου, είναι ότι η ανθρώπινη θέληση μπορεί να νικήσει πάντα. Ο αδύναμος, ο χαμένος σύμφωνα με τα αντικειμενικά δεδομένα άνθρωπος, μπορεί να κάνει το αδύνατο, δυνατό».

Καλεσμένος της Athens Voice γι’ αυτή την εβδομάδα ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μηνάς Βιντιάδης συντροφιά με το «Ρίφι» του, ένα μυθιστόρημα που κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες από τα Ελληνικά Γράμματα με εξώφυλλο που έχει σχεδιάσει ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης.

Έχοντας ζήσει ο ίδιος ως παιδί κι έφηβος «στην άκρη του χάρτη», στην ηρωική Κάσο, επινοεί ένα νησάκι ακόμα πιο κάτω, το Πετρονήσι, και μέσα από μια οικογένεια με πειρατές, καπετάνιους, ήρωες του ’21 και βοσκούς, φτάνει στο σήμερα και στα όσα συμβαίνουν γύρω μας στον πλανήτη της τεχνολογίας.

Αλήθεια, ποιος είναι ο ήρωας του νέου βιβλίου του Βιντιάδη;

«Ένα παιδί που χάνει τη μητέρα του πάνω στη γέννα. Ο βοσκός πατέρας του, άγριος και ακοινώνητος, θα το κρύψει σε μια στάνη ψηλά στο βουνό και θα το μεγαλώσει με τα ζώα, χωρίς ποτέ κανείς να πληροφορηθεί την ύπαρξή του», μας λέει.

Και συνεχίζει: «Ο Χαδιώτης Βασιλάς, ο βασικός ήρωας του μυθιστορήματος, δεν θα βγάλει ταυτότητα, δεν θα πάει σχολείο, δεν θα συναντήσει άνθρωπο. Πρόβατα, κατσίκια, μουλάρια, σκυλιά και πουλιά του κρατούν παρέα στο μικρό του σύμπαν, που συμπληρώνεται από χωράφια με ελιές, σιτάρια, κριθάρια και μελίσσια».

Σαν τον Μόγλη του 21ου αιώνα. Τι ζωή, όμως, τον περιμένει;

«Μόλις κλείνει τα 18 γίνεται η μεγάλη ανατροπή στη ζωή του», μας αποκαλύπτει ο συγγραφέας. «Η κοινωνία ανακαλύπτει την ύπαρξή του, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω του, η Επιστήμη και το Θέαμα τον διεκδικούν κι εκείνος γνωρίζει μια ζωή που δεν φανταζόταν, τον έρωτα και, κυρίως, μέχρι που φτάνει η δύναμη του μυαλού του».

Ο Χαδιώτης θα μάθει γράμματα, θα ταξιδέψει στην Αμερική, θα κάνει πράγματα που κανένας δεν φανταζόταν.

Έχουν περάσει οκτώ χρόνια μετά το τελευταίο του μυθιστόρημα «Τηγανίζουν πατάτες στον Άρη;» (Εκδόσεις Τόπος). Εν τω μεταξύ συγγραφέας έγραψε πολλά θεατρικά έργα, με πιο γνωστά τον «Κάτω Παρθενώνα» −που έχει ανέβει δυο φορές, να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και εδώ και λίγες μέρες να κυκλοφορεί σ’ όλο τον κόσμο μέσω Amazon από την OnTimeBooks− και το «Tattooland», για το οποίο ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Κάρολος Κουν, το 2018, όπως επίσης κι ένα παιδικό, το «Μια μέρα με τον Μπετόβεν», που κυκλοφορεί με μεγάλη επιτυχία από την Ελληνοεκδοτική.

Γεννημένος στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου, έχοντας εργαστεί για 30 περίπου χρόνια στα «ΝΕΑ» και το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και, ζώντας τα τελευταία χρόνια μεταξύ Αθήνας και Κάσου, μας δίνει το στίγμα του καινούργιου του βιβλίου.

«Είναι ένα μυθιστόρημα για την αθωότητα, την αγάπη, τον Άνθρωπο, τη Φύση, σε μια "άλλη Ελλάδα" των τελευταίων 250 χρόνων, μέσα από τους ανθρώπους ενός μικρού νησιού στην άκρη του χάρτη. Ήρωες του ’21, πειρατές, καπεταναίοι και βοσκοί σε μια οικογένεια που, γενιά με γενιά, άλλαζε δραματικά, λες και κάποιος μ’ ένα μαγικό ραβδί έπαιζε παιχνίδια με τα πρόσωπα και την Ιστορία. Κι ένα παιδί που μεγάλωσε σαν ρίφι».

Κι όπως λέει ο ίδιος χαριτολογώντας σχετικά με το τι σημαίνει η λέξη «ρίφι» στα Πετρονησιώτικα «θα το μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο»…