«Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll: Κατεδαφιστικές κριτικές στο Goodreads
Μία κατηγορία αναγνωστών απολαμβάνει να επιτίθεται σε βιβλία εγνωσμένης αξίας και γενικής αποδοχής
![«Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll (Εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Μένη Κουμανταρέα) «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll (Εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Μένη Κουμανταρέα)](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2022/05/05/lewis-carroll-aliki-xora-thaumaton.jpg)
Κακές κριτικές στο Goodreads: «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll (Εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Μένη Κουμανταρέα).
Έξαλλες «κριτικές» κλασικών, εγνωσμένης αξίας, πραγματικά μεγάλων και διαχρονικών μυθιστορημάτων, από αναγνώστες στο Goodreads. Σταχυολογούμε ένα ελάχιστο μόνο δείγμα από όσα μπορεί να διαβάσει κανείς αν ανατρέξει στις φαρμακερές κριτικές με ένα αστεράκι. Τις μεταφέρουμε σχεδόν αυτούσιες, μεταφρασμένες από τα αγγλικά. Εμάς μάς έκαναν να χαμογελάσουμε. Σήμερα, η υπέροχη «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll. Διαβάστε τη μετάφραση του Μένη Κουμανταρέα από τις Εκδόσεις Πατάκη. ● ● ●
- Μεγάλη βλακεία.
- Ό,τι παίρνει στα χέρια της η Disney, το κάνει σαν τα μούτρα της.
- Δεν υπάρχει τίποτε λογικό σε αυτό το βιβλίο. Είναι μια μπαλαφάρα από την αρχή μέχρι το τέλος.
- Ελπίζω να μην το διαβάσει ποτέ κανένα παιδί.
- Υπάρχει πιο πολύ νόημα σε μια δαγκωνιά μήλο από ό,τι σε ολόκληρη την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων».
- Πέφτει σε μια τρύπα, γνωρίζει διάφορους τρελούς, έχει και κάτι ποιηματάκια με παλαβές ρίμες και… εχμμ… και τελειώνει. Τρομερό βιβλίο, τι να σας πω.
- Μοιάζει γραμμένο από δεκατετράχρονη μαθήτρια. Και όχι από τις καλές δεκατετράχρονες μαθήτριες.
- Πλάκα-πλάκα, τα τρία πρώτα κεφάλαια είναι καλά, αλλά μετά το βιβλίο παίρνει την κατηφόρα και γίνεται ανεπανάληπτα ανόητο. Σήμερα δεν θα έβγαινε με την καμία. Πάρτε επιμελητή, μάθετε να γράφετε.
- Ο τύπος πρέπει να έπαιρνε πολλά ναρκωτικά. Και ψιλοχαλασμένα.
- Το παράτησα είκοσι σελίδες πριν το τέλος, αν και θα μπορούσα να το παρατήσω και ΜΙΑ σελίδα πριν το τέλος, απλώς και μόνο για να του τη σπάσω. Τι ανοησία, Θεέ μου!
- Ο συγγραφέας θα μπορούσε να γράψει τα αντίθετα από αυτά που έγραψε, ή εντελώς άλλα, ή μια άλλη σειρά από επίσης ό,τι να ’ναι καταστάσεις, να του βάλει τον ίδιο τίτλο, και να το κυκλοφορήσει κανονικά, σαν να ήταν το ίδιο βιβλίο. Και πάλι κάποιοι θα το έλεγαν… «κλασικό». Τι ζούμε, ρε σεις.
- Προσπάθησα να το διαβάσω στον γιο μου που είναι τριών χρονών στα τέσσερα, και νομίζω ότι με μίσησε. Τύπου, «Να μιλήσουμε για τον Κέβιν».
- Είπαμε να γράφουμε ανοησίες, αλλά όχι και ό,τι μάς κατέβει, ρε φίλε. Καθίστε και σκεφτείτε λιγάκι. Σοβαρευτείτε.
- Ότι δηλαδή άρεσε σε κάποιον αυτό και είπε, «Ναι, ας το τυπώσουμε, πόσο χειρότερα μπορούνε να πάνε τα πράγματα;»
- Η απάντηση στην ερώτηση: «Τι είναι προτιμότερο, να διαβάσει ένα παιδί την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» ή να δει ένα πολύ χαμηλής ποιότητας παιδικό στην τηλεόραση;» είναι: «Να έχει χαμηλά την τηλεόραση».
- Τι αναιδέστατοι ήρωες, όλοι τους. Τι αγενείς. Πόσο απαίσιοι! Και η Αλίκη; Η χειρότερη απ’ όλους. Ωραία μηνύματα, μπράβο — θα σας ειδοποιήσουμε.
- Δεν είμαι σίγουρος πως είναι παιδικό βιβλίο. Πιστεύω πως το κατέταξαν εκεί μπας και πουλήσει τίποτε. Γιατί για μεγάλους ΔΕΝ είναι. Όμως δεν είναι ούτε για παιδιά. Σοβαρά τώρα, δεν είναι για κανέναν.
- Μούφα. Σόρι κιόλας, αλλά μούφα.
- Ο τύπος ήταν ανώμαλος, ξεμονάχιαζε και φωτογράφιζε κοριτσάκια, τα πασπάτευε, τους έπαιρνε δώρα, φουστανάκια, κορδελίτσες… Σήμερα θα ήταν στη φυλακή και θα κρεμιόταν εκεί μέσα.
- Τι είναι κλασική λογοτεχνία τελικά; ΑΥΤΟ; Πάτε καλά ορισμένοι;
- Σιχαμένο κορίτσι. Όλο αναίδεια και τουπέ. Την αντιπάθησα τρομερά. Μέχρι και κλοτσιές σε ανύποπτα αγοράκια ρίχνει — και τα πετάει στις καμινάδες. Τι πρότυπο!
- Χαμπάρι δεν έχω τι έγινε στο βιβλίο. Αλλά πιθανόν ξέρω περισσότερα από τον συγγραφέα του.
- Συγχαρητήρια για τις επιλογές του υπουργείου, που μου το βάλανε και στα σχολεία αυτό το αίσχος!
- Κάποιες καλές ιδέες εδώ κι εκεί θα μπορούσαν να δώσουν κάποια άλλα βιβλία. Αλλά αν τα έγραφε κάποιος άλλος. Ο τύπος αυτός όχι. Δεν ξέρει να αναπτύσσει μία ιδέα, δεν ξέρει το παραμικρό από δομή, είναι πανάσχετος.
- Θα σας πω ένα πράγμα: όταν αναρωτιέστε αν αυτό που διαβάζετε είναι στ’ αλήθεια αριστούργημα ή βλακεία, τότε είναι βλακεία. Αυτό ισχύει 100% για την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων».
- Ένα σωρό άσχετα μεταξύ τους πράγματα που φτιάχνουν (δήθεν) ένα βιβλίο, δεν είναι τελικά παρά ένα σωρό άσχετα μεταξύ τους πράγματα που φτιάχνουν μια μεγαλειώδη ανοησία.
- Βιβλίο-απάτη.
- Έχω διαβάσει κι άλλα κλασικά βιβλία που ήταν φόλες, αλλά αυτό είναι στην κορυφή της λίστας μου.
- Κάνει κακό στα παιδιά, μην τους το παίρνετε. Παιδόφιλος!
- Η εναλλαγή των σκηνών είναι τόσο απότομη και χάλια, που σε κάνει να θες να τσιρίξεις.
- Σίγουρα υπάρχουν χειρότερα βιβλία από αυτό. Απλώς εκείνα δεν έκαναν σουξέ. Τώρα, τι μέσον είχε ο τύπος, δεν ξέρω, θα σας γελάσω.
- Έχει ξεσηκώσει ΟΛΑ τα αστεία από την παλιά ταινία κινουμένων σχεδίων, και τα έχει κάνει α-γνώ-ρι-στα. Και μόνο γι’ αυτό, βέβαια, του αξίζει ένα αστεράκι.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.