Διαβάστε το ποίημα «Κλέφτες ονείρων» του Ηλία Ευθυμιόπουλου από το βιβλίο που κυκλοφορεί στις εκδόσεις ATHENS VOICE BOOKS
ΚΛΕΦΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
Όταν κάποτε ξυπνήσουμε στον ύπνο μας
Θα δούμε τον κλέφτη να φεύγει απ' το μισάνοιχτο παράθυρο,
Των ονείρων
Καθώς ο άνεμος έρχεται φυσώντας από τη θάλασσα
Χτυπώντας πίσω δυνατά παραθυρόφυλλα.
Το φως της σχισμής σχεδόν μας τυφλώνει
Η νύχτα ακόμα κοιμάται
Σε μουδιασμένα δάχτυλα,
Κι ένας σεισμός κουνάει πέρα δώθε
Τη σκάλα που ανεβαίναμε, μετέωρη
Η γη που ακουμπούσαμε
Είναι τώρα μακριά, φεύγει κάτω από τα πόδια
Η γη φεύγει κάτω από τα πόδια μας
Και η θάλασσα γεμίζει από φωνές και δάκρυα
Που τα σκουπίζουν οι κλέφτες φεύγοντας
Φεύγοντας σκουπίζουν τα ίχνη της θάλασσας.
Ο αέρας παίρνει τις φωνές
Περασμένα φαντάσματα ορθάνοιχτων παραθύρων
Τα δάκρυα κρύβουν τις φωνές και τον τρόμο
Όταν οι κλέφτες φεύγουν μεταμφιεσμένοι σε κλέφτες
Απ’ το σπίτι που βλέπει στη θάλασσα.
Μέσα στη νύχτα πέφτοντας κατά λάθος τα νομίσματα
Σπάζουν τη σιωπή και ο θάνατος αποφασίζει να μιλήσει
Με τη φωνή ενός κλέφτη
Τότε η Γη ξανάρχεται στο επίπεδο της γης
Και μετά μια άλλη φωνή που οι κλέφτες την παραλλάσσουν σε όνειρο
Απομακρύνεται, ξανάρχεται
Σαν αράχνη στις γωνίες των τοίχων στο παλιό σπίτι στη θάλασσα
Κι άλλοι κλέφτες, πατώντας ανάλαφρα στο χιόνι
Που ασπρίζει τώρα στα κεραμίδια
Και μετά βλέπουμε το χρόνο με άσπρα μαλλιά και μακριά γένια
Μια σκιά χύνεται όπως το αίμα στις πατημασιές
Πίσω της, σκοντάφτοντας, αναποδογυρίζοντας
το κουτί με τις άγνωστες λέξεις στο στήθος του σκοτωμένου
Οι κλέφτες κι η φωνή και η ακτή, τα μάτια, τα δάκρυα, τα δάχτυλα.
Κάποτε στο σημείο αυτό είχε μια γέφυρα, τυφλή.
Που έμπαινε στη θάλασσα.
Διαβάστε περισσότερα για τον συγγραφέα και το βιβλίο εδώ
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
36°
