- CITY GUIDE
- PODCAST
-
29°
Τα ανάποδα βαλμένα βιβλία
Μαθαίνοντας τι κάνει βιβλιοθήκη μία βιβλιοθήκη, και γιατί έχει σημασία να μη ζούμε υπό καθεστώς «νιρβάνας» και διαρκούς ηρεμίας
Μερικές σκέψεις γύρω από τις αναποδιές της ζωής, και για τους λόγους που συνιστούν την ίδια την ουσία της
Η ζωή θα ήταν ίσως πιο ωραία αν δεν υπήρχαν αναποδιές, αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ· δεν πρόκειται να το μάθει ποτέ, κανείς: η ζωή συντίθεται από αναποδιές. Καμιά φορά μπορεί να σκέφτεσαι πως, κοίτα να δεις, ξοδεύουμε τόσες ώρες μέσα στην ημέρα για να ετοιμάζουμε ή να διορθώνουμε πράγματα —εμείς, η κοινωνία, το κράτος, όλοι—, αντί να τα απολαμβάνουμε, αντί να επενδύουμε αυτόν τον χρόνο για να είμαστε πιο «δημιουργικοί», ή απλώς αντί να καθόμαστε και να χαζεύουμε τηλεόραση. Αλλά έτσι πάνε αυτά: όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις πως οι «αναποδιές» είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, είναι η ίδια η ζωή.
Τυχαίνει να ζούμε σε μια σφαίρα που περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της με ταχύτητα 1.670 χιλιομέτρων την ώρα, και γύρω από τον ήλιο με 110.000 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ και ο γαλαξίας μας, μαζί με τους γειτονικούς του, τρέχουν προς μία αδιανόητα μεγάλη συγκέντρωση γαλαξιών κάπου πέρα μακριά, τον Μεγάλο Ελκυστή, με2.160.000 χιλιόμετρα την ώρα. Μάλλον μεγάλες ταχύτητες για ένα διαρκώς αμήχανο δίποδο που διανύει μάξιμουμ 6 χιλιόμετρα την ώρα, κι αυτό μόνο αν περπατάει σταθερά, σε επίπεδο έδαφος και χωρίς να σταματάει στα φανάρια.
Ίσως εντέλει αυτές οι αναποδιές να μην αναποδιές καν, αν το καλοσκεφτείς. Ίσως να είναι αυτό που κάνει ενδιαφέρουσα τη ζωή: κάτι από το οποίο δεν θέλεις να ξεφύγεις ακόμα και όταν δίπλα σου συμβαίνουν χίλια στραβά μαζί, κάποια μάλιστα από αυτά —συνήθως εντελώς ασήμαντα, ή και κωμικά, σε σχέση με τον μέσο όρο των υπολοίπων— σε εσένα τον ίδιο.
Κανείς δεν αμφιβάλλει πως είναι πιο «ωραίο» να κάθεσαι στην πολυθρόνα σου και να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα αγωνίας —ή σοβαρής λογοτεχνίας: δεν θα τα χαλάσουμε— με έναν γάτο στα πόδια σου, αντί να είσαι στη δουλειά, σε μια στάση λεωφορείου, σε μια άχαρη συνάντηση ή, φευ, στον δρόμο για ένα νοσοκομείο, αλλά θα ήταν εντελώς αρρωστημένο όλο αυτό αν συνέβαινε «διαρκώς». Μόνο στα φαντάσματα συμβαίνουν τα ίδια και τα ίδια. Και τα φαντάσματα —ρωτήστε τα— δεν περνούν καλά.
Μιας και ο λόγος για βιβλία: θα είχε ενδιαφέρον να κοιτάγαμε τη βιβλιοθήκη μας για λίγο, και, αν θέλετε, να αναρωτηθούμε τι την κάνει ενδιαφέρουσα, τι την κάνει «βιβλιοθήκη». Λοιπόν, όσους ανθρώπους και να ρωτήσεις, ΟΛΟΙ θα καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα. Μια βιβλιοθήκη δεν γίνεται βιβλιοθήκη από το πλήθος των βιβλίων που περιέχει, από τη διάταξή τους, από το πώς έχουμε τοποθετήσει τους τίτλους: ανά συγγραφέα, ανά χρώμα, ανά είδος κ.ο.κ. (Απροπό, το σωστό είναι ανά όγκο και ύψος, ανεξαρτήτως θεματικής: όχι μόνο γιατί έτσι ηρεμεί το μάτι του παρατηρητή, αλλά και γιατί μόνο έτσι δημιουργούνται απρόβλεπτες γειτνιάσεις, που συνιστούν το μεγαλύτερο μάθημα λογοτεχνίας που μπορεί να μας δοθεί ποτέ). Λοιπόν, θα σας πουν όλοι οι φίλοι που ρωτήσατε, αυτό που κάνει βιβλιοθήκη μια βιβλιοθήκη είναι τα οριζόντια βαλμένα βιβλία, αυτά που καλύπτουν τα κενά, αυτά που μπαίνουν πάνω στα όρθια, τα «κανονικά», ακολουθώντας μάλιστα περίεργους δρόμους τυχαιότητας. Έτσι μόνο, με κάτι «λάθος», με μια συστοιχία από «αναποδιές», γίνεται βιβλιοθήκη η βιβλιοθήκη μας, ξεφεύγοντας από τη μανιέρα ενός επινοημένου σκηνικού ή από την ψυχρότητα μιας δημόσιας, καλά τακτοποιημένης βιβλιοθήκης ή την τυποποίηση των ραφιών ενός βιβλιοπωλείου. Τα περισσότερα κάθετα βιβλία μπήκαν στη θέση τους μετά τη μετακόμιση, αλλά τα άλλα, τα «γεμίσματα», είναι εκείνα που δείχνουν ότι υπάρχει κίνηση εδώ, υπάρχει ζωή, υπάρχει δυνατότητα. Όπως κίνηση και ζωή δείχνουν τα βιβλία που λείπουν: τα μοιραία κενά στα ράφια μας.
Η ζωή είναι γεμάτη τέτοια ανάποδα βαλμένα βιβλία. Και βιβλία που λείπουν. Και κάπως έτσι, όπως και όλα τα άλλα χρόνια θα κυλήσει και το ’22.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.