- CITY GUIDE
- PODCAST
-
30°
![73823-164516.jpg 73823-164516.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2014/07/30/73823-164516.jpg)
Το καινούργιο βιβλίο του Χρήστου Τερζίδη «Άδεια δωμάτια» (εκδ. Παπαδόπουλος) είναι «μαύρο», εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη όπως μόνο ένας Έλληνας μπορεί να τη δεί, με πολλά flash back σε μια βόρειο-ελλαδίτικη παιδική ηλικία και κάμποσα dark στοιχεία αστυνομικού θρίλερ.... ό,τι πρέπει για καλοκαίρι, γιατί επιπλέον διαβάζεται γρήγορα και είναι έξυπνο...
Τι σημαίνει «Αδεια δωμάτια», πώς βγήκε ο τίτλος;
Μία από τις βασικές μου εμπνεύσεις για να ξεκινήσω το «Άδεια δωμάτια» ήταν ο χαμός του Gary Moore τον Φεβρουάριο του 2011. Το «Empty Rooms» βρέθηκε να με συντροφεύει στις μοναχικές μου νεοϋρκέζικες νύχτες, όπως πάρα πολλά χρόνια πριν στην εφηβεία μου. Όταν ολοκληρώθηκε το πρώτο draft σκέφτηκα ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αντικατόπτριζε απόλυτα την ψυχική μου διάθεση την περίοδο που έγραφα. Και παράλληλα αποτέλεσε ένα μικρό φόρο τιμής από τη μεριά μου στο συγκεκριμένο καλλιτέχνη.
Γιατί η μισή ιστορία εκτυλίσσεται στην Αμερική;
Ο ήρωας της ιστορίας δίνει το μοναχικό του αγώνα στη Νέα Υόρκη, όταν μαθαίνει την είδηση της αυτοκτονίας του αδελφού του, και αυτό είναι ο καταλύτης για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι της μνήμης του από τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’80, τα χρόνια της απλότητας, μέχρι στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης. Για αυτόν όμως η Νέα Υόρκη, η οποία στο μυθιστόρημα λειτουργεί ως ζωντανός οργανισμός, είναι όχι μόνο το πεδίο της μάχης του αλλά και το τρόπαιο.
Η σχέση των 2 αδερφών έχει κάποια αλληγορία; καθρεφτίζει δική σου σχέση ή την χρησιμοποιείς μεταφορικά (σαν να είναι 2 πλευρές του ίδιου ατόμου);
Συνηθίζω να στηρίζω τους χαρακτήρες μου σε πραγματικά πρόσωπα και πολλές φορές να βάζω στο ίδιο πρόσωπο στοιχεία από διαφορετικούς ανθρώπους τους οποίους έχω συναντήσει στη ζωή μου αλλά και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Με αυτή την προσέγγιση καταφέρνω να κάνω πιο αληθοφανείς τους ήρωές μου. Kατά μία έννοια λοιπόν κρύβομαι πίσω από τον καθένα τους.
Θα έλεγες το «Δωμάτια» αστυνομικό μυθιστόρημα;
Ίσως κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει αστυνομικό με την έννοια ότι ξετυλίγεται σιγά-σιγά ένα κουβάρι μυστηρίου με την αλήθεια να αποκαλύπτεται κυριολεκτικά στην τελευταία σελίδα. Πρόκειται όμως περισσότερο για ένα μυθιστόρημα σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις και το περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να επιβιώσουμε για να κρατήσουμε ζωντανά τα όνειρά μας.
Τι ρόλο παίζει η μουσική στα βιβλία σου;
Πολύ μεγάλο. Πάντοτε μου αρέσει να κάνω αναφορές σε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια, καθώς είναι ένας διαφορετικός τρόπος να σκιαγραφήσω το περιβάλλον της ιστορίας. Θα ευχόμουνα ο κάθε αναγνώστης μου να διάβαζε τα βιβλία μου ακούγοντας τα κομμάτια τα οποία ανακαλύπτει στις σελίδες τους.
Ποια φαντάζεσαι ότι είναι η από δω και πέρα πορεία του ήρωά σου;
Δεν νομίζω ότι με απασχολεί. Βάζοντας την τελευταία τελεία στο κείμενό μου τον απελευθέρωσα από την εξάρτησή του μαζί μου.
Τι γράφεις, με τι ασχολείσαι τώρα;
Πάντοτε ήθελα να ασχοληθώ με το κινηματογραφικό σενάριο και αυτή την περίοδο ολοκληρώνω ένα treatment σε μία ιδέα που είχα βασισμένη σε μία αληθινή ιστορία. Παράλληλα σκέφτομαι να ξεκινήσω τη συγγραφή του νέου μου μυθιστορήματος.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει εντός των επόμενων εβδομάδων από την Κάπα Εκδοτική.
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.