Πόσα βιβλία μπορούμε να διαβάσουμε μέσα σε ένα χρόνο, αφιερώνοντας μόλις 30 λεπτά την ημέρα;
Ο μέσος άνθρωπος διαβάζει 250 λέξεις το λεπτό, αλλά έστω ότι διαβάζει 250 λέξεις το λεπτό για να είναι πιο εύκολοι οι υπολογισμοί που θα κάνουμε αμέσως παρακάτω. Έτσι λοιπόν, ο μέσος άνθρωπος σε μία ώρα διαβάζει 200 x 60 = 12.000 λέξεις. Ή, αν θέλετε, χρειάζεται μόλις 10 ώρες συνεχόμενου διαβάσματος για να διαβάσει ένα μυθιστόρημα 400 σελίδων. (Γενικά μιλώντας, μία σελίδα χωρά περίπου 300 λέξεις, οπότε οι 400 σελίδες έχουν περίπου 120.000 λέξεις. Μια κάπως πιο αραιή σελίδα, ή μία σελίδα με πολύ διάλογο, έχει περίπου 250 λέξεις — και σπανίως λιγότερες).
Ελάχιστοι, βέβαια, διαβάζουν 10 ώρες μονοκοπανιά. Δεν υπάρχει τόσος ελεύθερος χρόνος: γιατί ο χρόνος του διαβάσματος είναι κατεξοχήν ελεύθερος χρόνος. Ναι, ελάχιστοι διαβάζουν 10 ώρες μονοκοπανιά, αλλά όλοι μας μπορούμε να διαβάζουμε ΜΙΑ ώρα μόνο την ημέρα — γιατί μία ώρα (όσο κρατάει το επεισόδιο ενός σίριαλ, ή το εν τέταρτον του χρόνου που καταναλώνουμε ΚΑΘΕ μέρα στο social media) όλοι μπορούμε να τη βρούμε. Οπότε, καθώς μέσα σε αυτή τη μία ώρα διαβάζουμε, όπως είπαμε, 12.000 λέξεις, θα τελειώσουμε εκείνο το αρκετά χοντρό μυθιστόρημα των 120.000 λέξεων σε 10 ημέρες. Ή αλλιώς, θα διαβάσουμε τρία μυθιστορήματα των 400 σελίδων μέσα σε ένα μήνα. Πώς; Διαβάζοντας, πάντα, μόνο μία ώρα την ημέρα. Ή, για να το πάμε ακόμα παραπέρα, θα διαβάσουμε 3 x 12 = 36 μεγάλα μυθιστορήματα μέσα σε ένα χρόνο. Ή, μιας και αρχίσαμε τους περίεργους υπολογισμούς, τα βιβλία που χωράνε σε ένα ράφι με μήκος κοντά ένα μέτρο. Επαναλαμβάνω: με μία ώρα ανάγνωση την ημέρα.
Τώρα, επειδή αυτή η ΜΙΑ ώρα φαίνεται πολύς χρόνος σε πολλούς ανθρώπους (και για πολλούς πράγματι είναι), ας κόψουμε στη μέση αυτόν τον στόχο: αντί για 36 μεγάλα βιβλία τον χρόνο, ας μιλήσουμε για 18 — για τα μισά. Άρα, αφιερώνοντας ΜΙΣΗ ώρα ημερησίως, 30 λεπτά όλα κι όλα, κανείς μπορεί να διαβάσει περίπου 20 μυθιστορήματα τον χρόνο. Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι ξεκινήσαμε τους υπολογισμούς μας κόβοντας ένα ολόκληρο 20% από τον μέσο ρυθμό της ανάγνωσης (πήγαμε τις 250 λέξεις το λεπτό στις 200), ας σκεφτούμε ότι πιθανόν κάποια από αυτά τα βιβλία θα είναι αρκετά μικρότερα — και πολλά όντως είναι. Έτσι, τα 20 βιβλία τον χρόνο γίνονται εύκολα 24: δηλαδή, κανείς μπορεί να διαβάσει ,πολύ-πολύ εύκολα, 2 χορταστικά βιβλία τον μήνα. Πώς; Διαβάζοντας μόνο μισή ωρίτσα στο κρεβάτι του, πριν κοιμηθεί. Κλέβεις εκκλησία.
ΥΓ1. Σε κάποιους ακούγεται μπακαλίστικο αυτό. Είναι. Αλλά δουλεύει. Έτσι και μόνο έτσι πάει το πράγμα, ανεξάρτητα από το είδος των βιβλίων που προτιμάμε να διαβάζουμε. (Μολονότι εδώ έχουμε κατά κύριο λόγο στο μυαλό μας το μυθιστόρημα, όχι απαραίτητα τον Χάιντεγκερ — και για την ακρίβεια ΟΛΑ τα μυθιστορήματα που θα κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα το τελευταίο αυτό τρίμηνο της χρονιάς).
ΥΓ2. «Και η απόλαυση;» θα αντιτείνει κάποιος; «Η ποιότητα; Πώς γίνεται να μιλάμε για ποσότητες εδώ πέρα;» Απάντηση: αυτά είναι προσωπικά πράγματα, ας τα σκεφτεί κανείς κατά μόνας. Εμείς πάλι, καλό είναι να μιμηθούμε τους συγγραφείς, και δη όσους αγαπάμε, που κατά τεκμήριο είναι δυναμικοί, ακατάβλητοι, χαλκέντεροι, βουλιμικοί αναγνώστες. Καταβροχθίζουν βιβλία «με το κιλό». Κάτι παραπάνω θα ξέρουν. Δεν είμαστε εδώ για να διαβάζουμε σε αργή κίνηση. (Αν και αυτό με τη μισή ώρα την ημέρα είναι ο ορισμός της αργής κίνησης: όμως είναι μια τίμια αρχή — και ένας ευγενής στόχος). Είμαστε εδώ για να προλάβουμε να κοιτάξουμε όσο πιο μακριά μπορούμε. Βοηθάνε τα βιβλία σε αυτό. Βοηθάνε πολύ.
ΥΓ3. Πολλοί, επίσης, αυτή τη στιγμή χαμογελούν ειρωνικά, γιατί τους φαίνεται «αστείο ποσόν» αυτό το καθημερινό μισάωρο ανάγνωσης. Οι ίδιοι αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο στο διάβασμα από «τρεισήμισι ώρες εβδομαδιαίως». Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που τελειώνουν ένα ογκώδες μυθιστόρημα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, ενώ άλλοι ξενυχτούν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι γιατί, όπως απαιτεί το κλισέ blurb, «αυτό το μυθιστόρημα δεν θα σας αφήσει να κλείσετε μάτι». Σωστά όλα αυτά, αλλά προφανώς δεν απευθυνόμαστε στη συγκεκριμένη κατηγορία βιβλιοφίλων. Το ποσοστό των αναγνωστών στην Ελλάδα είναι τρομερά χαμηλό. Και είναι πολλοί εκείνοι που τρέμουν την ανάγνωση, ή που τη θεωρούν —και εδώ ευθύνεται η εκπαίδευση που παρέχεται στην Ελλάδα— κάτι δύσκολο, κάτι ξένο, περίεργο, απαγορευμένο, κάτι έξω και μακριά από αυτούς. Ας τους έχουμε κατά νουν.
ΥΓ4. «Διάβασμα στο κρεβάτι;!» Καταρχάς, διάβασμα οπουδήποτε: όπου βολεύεται ο καθείς — στο τρόλεϊ, στο lunchbreak, στην πολυθρόνα, στο τάμπλετ, στα ακουστικά του, όπου θέλει. Αλλά ναι, στο κρεβάτι είναι μια χαρά. Δεν υπάρχει καλύτερος ύπνος από αυτόν που σου χαρίζει ένα απολαυστικό ανάγνωσμα όταν πια δεν μπορείς να κρατήσεις άλλο τα μάτια σου ανοιχτά, και το βιβλίο στα χέρια σου. Το διάβασμα στο κρεβάτι, πριν τον ύπνο (αυτή τη μισή ωρίτσα), είναι η καλύτερη συνήθεια που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος, εφάμιλλη —αν όχι ανώτερη— του πλυσίματος των δοντιών.
ΥΓ5. Χρειαστήκατε τρία λεπτά για να διαβάσετε αυτό το κειμενάκι των 750 λέξεων.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
12°
