Ηλίας Ευθυμιόπουλος «Ποιήματα»: Ο δακτύλιος του Μόμπιους

Ο ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΟΜΠΙΟΥΣ

Πού είναι η αρχή και πού το τέλος;
Μήπως είναι τέχνασμα;
Δείτε, ανατρέπεται από μόνο του σαν παιχνίδι σκιών.
Μπορώ βέβαια να προσπαθήσω ξανά
Να εξαναγκάσω τα πράγματα 
Αλλά με μεγάλο προσωπικό ρίσκο
Γιατί τότε θα πρέπει να χωρίσω τον εαυτό μου στα δυο
Να συρθώ με την καρδιά ως το άπειρο
Να δω το μπούμερανγκ μέσα σε βαθύ γαλάζιο να φεύγει προς τη θάλασσα.
*
Αφελώς κάθε φορά νομίζω ότι  βρίσκομαι κοντά στο τέλος – που όμως είναι η αρχή –
Όταν βρίσκω κάτι πολύ αποκαλυπτικό
Και δεν θέλω να τ’ακούσει κανείς εκτός από εμένα
Έτσι φτάνω πιο κάτω, μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών μου
Στην κοιλιά και το λαιμό μου ένας πόνος
Τόσο πραγματικός που δύσκολα μπορώ να αναπνεύσω.
*
Αλλά δεν θα σταματήσω να ξεδιπλώνομαι
Ούτε όταν ο ερωτικός χλοοτάπητας κιτρινίζει καθώς κυματίζεται μπροστά μου.
*
Στη συνέχεια για μια μόνο στιγμή έχω ξεφύγει 
Μόνο για να βρω τον εαυτό μου να τρέχει
Κατά μήκος των ορίων του και πάλι
Καθώς ψηλαφίζω για ένα τυχόν σκίσιμο την επιφάνεια
Που μας πάει στην αρχή, ή το τέλος.
Αγγίξτε παρακαλώ τον αέρα να βρείτε το αόρατο νήμα
Πλησιάστε να δείτε τα μαλλιά μου να ανεμίζουν μέσα στο αίνιγμα
Πείτε το όνομά μου που γεννήθηκε σε μια συστροφή του δέντρου των άστρων.

Διαβάστε περισσότερα για τον συγγραφέα και το βιβλίο εδώ