Διαγωνισμός LawVid-19: Τα ποιήματα που βραβεύθηκαν

Ποιήματα: 1o Βραβείο

Δικηγόρος Αθηνών με το ψευδώνυμο Ρω

Τίτλος: Αλμύρα
Διεγνώσθη υπογλυκαιμία.
Η ζωή αλμύρισε.
Επείγουσα μεταφορά σε φαντασιακή μονάδα περίθαλψης.
Ειδική διατροφή δις ημερισίως
με γάλα από κέρας μονόκερου.
 Άσκηση μετ'επαναλήψεως παιδικής ζωγραφιάς.
Σταθερή αύξηση τιμών εν ευθέτω χρόνω
προβλέπουν τα όνειρα.

Τίτλος: Τα ανείπωτα
Έστρωσα τα πιάτα προσεκτικά, ένα ένα.
Έβαλα μέσα τα ανείπωτα.
Γέμισα τα ποτήρια μέχρι τη μέση,
να υπάρχει χώρος να χυθούν τα παράλογα.
Άφησα δύο τασάκια.
Δεν δανείζονται οι καημοί.
Χαρτοπετσέτες λείπουν.
Ίσως όταν τελειώσει, να μη χρειαστεί να
μαζέψουμε δάκρυα.

Ποιήματα: 2o Βραβείο

Ιωάννης Θ. Αβαρκιώτης, Δικηγόρος Αθηνών

Άτιτλο ΙΙ
Είναι που είσαι εσύ
η ελπίδα των πάντων
το μόνο λινκ που εμπιστεύομαι
Στον χαμό
στο φιλί της αστυνομίας
σε έψαξα και σε βρήκα
Στην ταμπέλα που έδειχνε
υποχρεωτικά δεξιά ή αριστερά
Κρύβομαι κι έχω παρέα τον έρωτά σου.
*
Μια άνοιξη
το μόνο αντισηπτικό πάνω μου
θα είναι το φιλί σου.

Ποιήματα: 3ο Βραβείο

Ιωάννα Μπαλαούρα (ψευδώνυμο: Αγράμπελη), Δικηγόρος Αθηνών
«Κλειστόν λόγω κορωνοϊού
Ένα ακόμη αποφόρι το σώμα της·
Αλαβάστρινη η σάρκα της, βαθύ μπλε
Το αίμα της· αιμάσσον τριαντάφυλλο·
Έχασκαν τα χείλη μισάνοιχτα·
Πόροι ανοιχτοί για μια στάλα βροχή·
Μάτια στεγνωμένα έντρομα·
Εκεί στο πάτωμα αφημένη·
*
Μια χούφτα γη ανθρώπων γύρω·
Ένας ανεμοδείκτης σπασμένος
Σε αργή σήψη· ξέμπαρκες φωνές
Αστραπή να ξεχύνονται –
«Ασθενής Μηδέν» επάνω στον ποδήρη
λευκό χιτώνα πρόβαλε σαν φως από νέον·
*
Εν ριπή οφθαλμού ακινητοποιημένος·
Με κοίταξε βαθιά περίλυπος στα μάτια
«τρέχα να σωθείς» - μια μάσκα φθαρμένη·
Τη συμμάζεψα και μήτε κατάλαβα
πως έσταξε ένα δάκρυ απάνω στη λάσπη
έσφιγξά τηνε στις γροθιές · ώσπου το φως
λιγόστεψε· μίκρυνε ο ουρανός μου·
ήγειρε κι αυτός απάνω στα ράκη
και σμίξανε τα δάκρυα βροχή
*
Έμειν’ ο ανεμοδείκτης μονάχα
Ώρα μηδέν· ένα ραγισμένο καντράν·
Μια μάσκα από φως γυρεύοντας
Μονάχος άλλαζα μορφή·
να χαθώ κι εγώ στη μέθεξη,
να μπερδευτώ στα νέον χρώματα
που τρεμοσβήναν σαν άστρα
έτοιμα από καιρό να φύγουν
*
Κείμαι εδώ πλάι στον ανεμοδείκτη
μ’ένα χιλιοπατημένο ρολόι
από ώρας μηδέν· έχει πάψει να χτυπά·
«κλειστόν λόγω κορωνοϊού» - έδειχν’
ο δείκτης σαν γραφτό του σε μια ταμπέλα.
*
Άραγες θα ξημέρωνε ποτέ;
Μια μάσκα φωτός γύρευα στα ράκη
μέχρι που τα χέρια χαθήκαν σαν από καιρό
μες στο άβυσσο· αγλαό κι ατάραχο το σώμα·

*Στο βάθος ένας δίσκος· από βύσσο και πορφύρα
Δεν άργειε να προβάλει·