Τίτος Πατρίκιος: Ο Δρόμος και πάλι

Τίτος Πατρίκιος: Ο Δρόμος και πάλι

Ορισμοί της Ευτυχίας 
Απ’ όλους τους ορισμούς της ευτυχίας​
αρχικά της ατομικής, έπειτα κυρίως της συλλογικής​
δοκίμασα διαδοχικά δυο τρεις​
που μου είχαν φανεί πιο δίκαιοι, πιο σωστοί​
μα δεν κατάφερα τίποτα το σπουδαίο​
άλλοτε μου έφταιγε η δογματική τους ακαμψία​
άλλοτε έβρισκα να φταίω εγώ ο ίδιος.​
Ανασκοπώντας συμβάντα δικά μου και των άλλων​
στο τέλος έφτιαξα τον προσωπικό μου ορισμό​
που δεν παρουσιάζει καμιά πρωτοτυπία​
μονάδα μια μικρή αλλαγή​
στην ιεράρχηση των «πρέπει»​
ωστόσο δεν τον λέω ανέμελα εδώ κι εκεί​
όχι επειδή τα θέλω όλα δικά μου​
αλλά για να μην παρασύρω κάποιον​
πάει να τον εφαρμόσει, πέσει στο κενό​
και ύστερα τα βάλει αποκλειστικά μαζί μου.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Τίτος Πατρίκιος (γεν. Αθήνα, 21 Μαΐου 1928) Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο το 1946 και στη συνέχεια από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Άσκησε για κάποιο διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου. Στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση με την ΕΠΟΝ και στη συνέχεια με τον ΕΛΑΣ. Εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και στον Άη Στράτη (1952-1953). Σπούδασε Κοινωνιολογία στην École Pratique des Hautes Études στο Παρίσι (1959-1964). Η πρώτη δημοσίευση ποιήματός του έγινε το 1943 στο περιοδικό Ξεκίνημα της Νιότης. Ήταν ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Το 2008 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (μαζί με τον Μένη Κουμανταρέα) για το σύνολο του έργου του και το 2016 βραβεύτηκε με το Γαλλικό βραβείο ποίησης, για τη δίγλωσση ανθολογία ποιημάτων του «Στο οδόφραγμα του χρόνου». Έχει εκδώσει πολλά βιβλία ποίησης, πεζά και μεταφράσεις ενώ έχει συμμετάσχει και σε πολλά συλλογικά έργα.

Info: Τίτος Πατρίκιος, Ο δρόμος και πάλι, εκδόσεις Κίχλη, Σεπτέμβριος 2020, σελ.21