Ο Νίκος Ψυχογιός από τις Εκδόσεις Ψυχογιός μιλάει για το πώς αντιμετώπισε ο γνωστός εκδοτικός οίκος την πανδημία και θυμάται τη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία του
Υπάρχει ιδανική στρατηγική για περιόδους σαν και αυτή; Εσείς πώς προσαρμόσατε την εκδοτική πολιτική σας;
Ιδανική στρατηγική δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει. Θα πρέπει κάθε εταιρεία να προσαρμόζεται γρήγορα και οργανωμένα στις συνθήκες που επιβάλλει η αγορά. Η πανδημία επέβαλε σε όλο τον πλανήτη να αλλάξει συνήθειες, να σκεφτεί έξω από το κουτί για να επιβιώσει, να αναθεωρήσει τα όποια δεδομένα. Εμείς, θεωρώ, ότι αντιδράσαμε γρήγορα, αλλά σε αυτό βοήθησε και η γενικότερη οργανωτική δομή της εταιρείας. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για ένα γενικό lock down, όμως καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο του «μαύρου κύκνου» με επιτυχία, κάνοντας συντονισμένες κινήσεις και προσαρμόζοντας το εκδοτικό μας πρόγραμμα στις συνθήκες που επέβαλε η όλη κατάσταση. Σίγουρα διδαχτήκαμε ότι καθημερινά θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το αναπάντεχο, να είμαστε ευέλικτοι και να μην επαναπαυόμαστε. Σημαντικό πλεονέκτημα για εμάς ήταν η τεχνολογία, στην οποία επενδύουμε δεκαετίες, οπότε από την πρώτη στιγμή λειτουργήσαμε απρόσκοπτα με την εξ αποστάσεως εργασία.
Ποιο βιβλίο ήταν η μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία σας και γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Το «Άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ είναι αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Εκδόσεων Ψυχογιός. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1986 και για δεκαετίες βρισκόταν στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων. Αποτελεί ένα κλασικό πλέον μυθιστόρημα και δύσκολα θα βρούμε βιβλιοθήκες λάτρεων της ανάγνωσης που δεν το περιέχουν. Κάποιοι το έχουν χαρακτηρίσει τρομακτικό παραμύθι, άλλοι φιλοσοφικό θρίλερ και για πολλούς αποτελεί μια ερωτική φαντασία. Το βέβαιο είναι ότι κανένας αναγνώστης δεν το αποκάλεσε αδιάφορο, ενώ οι περισσότεροι το θεωρούν πραγματικά συγκλονιστικό.
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
«Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής»
Το βιβλίο του, με τον τίτλο «Στον ίδιο δρόμο», είναι από κάθε άποψη ένα γοητευτικό ανάγνωσμα. Τόσο γιατί αφηγείται μια γοητευτική ζωή, όσο και γιατί είναι γοητευτική η γραφή του.
Ο τόμος αριθμεί τον εικοστό τρίτο της σειράς «Ο Κύκλος των Μουσείων», μιας εκδοτικής πρωτοβουλίας η οποία αποτελεί μακρά πολιτιστική συνεισφορά στο πλούσιο αρχαιολογικό απόθεμα της Ελλάδας.
13°
