Η Έλενα Φεράντε επιστρέφει με την «Απατηλή ζωή των ενηλίκων»

Μόλις έκλεισα και την τελευταία σελίδα πραγματικά αναρωτήθηκα αν θα υπάρξει και συνέχεια. Τοποθετημένο στη Νάπολη, την πόλη με τα «δύο πρόσωπα», το νέο μυθιστόρημα της Έλενα Φερράντε «Η απατηλή ζωή των ενηλίκων», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers σε μετάφραση Δήμητρα Δότση, εξιστορεί τον αβέβαιο και δύσκολο δρόμο προς την ενηλικίωση μιας νεαρής έφηβης, με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις, τις περίπλοκες διαπροσωπικές σχέσεις και την οδυνηρή μετάβαση από τον κόσμο της παιδικής αφέλειας στον «απατηλό» κόσμο των ενηλίκων. Πλην όμως κανείς δεν γράφει για αυτήν όπως η Φερράντε, με αυτό το γνώριμο, προμελετημένο, μεικτό, καταιγιστικό ύφος. Καταπιάνεται ξεκάθαρα με την εφηβεία και με το πώς αλλάζει το ανθρώπινο «βλέμμα» κατά τα χρόνια αυτά. Η ευμετάβλητη ζωή της έφηβης Τζοβάννας που ταλαντεύεται ανάμεσα στα ασάλευτα νερά της παιδικής ηλικίας και την τρομακτική σχετικότητα της ωριμότητας. Ο αναγνώστης ακολουθεί το σασπένς της αδιόρατης αυτοκαταστροφής σε αυτό το σπαραχτικό ποίημα των χρονικών αντιφάσεων της ζωής.

Σε όλα τα βιβλία της από το 2002, η Φερράντε αναζητεί καταστάσεις οριακές και προσπαθεί να πιάσει το σφυγμό τους. Με ένα tempo εντελώς ανθρώπινο και με λυρισμό, καταφέρνει να συλλάβει μικρές μικρές στιγμές, που παραμένουν πάντα οι πιο αποκαλυπτικές της ανθρώπινης φύσης. Αυτή η κυρίαρχη αρετή εξηγεί και την παγκόσμια απήχησή της.

Η πρωταγωνίστρια του νέου μυθιστορήματος είναι η έφηβη Τζοβάννας η οποία μεγαλώνει στη Νάπολη των 90s, σε μια οικογένεια αριστερών πεποιθήσεων. Η ζωή της στιγματίζεται όταν ακούει κατά λάθος τον πατέρα της να τη χαρακτηρίζει «πολύ άσχημη» και να τη συγκρίνει με τη μισητή θεία Vittoria. Αν η ιστορία θυμίζει στους φαν της Φερράντε κάτι από τη Λενού και τη Λίλα της Τετραλογίας της Νάπολης, είναι γιατί πράγματι υπάρχουν κοινά στοιχεία. Η διαφορά στο νέο αυτό βιβλίο είναι πως η Φερράντε καταπιάνεται ξεκάθαρα με την εφηβεία και με το πώς αλλάζει το ανθρώπινο «βλέμμα» κατά τα χρόνια αυτά. Και παρόλο που υπάρχουν στιγμές που το βιβλίο μπορεί να φαντάζει εφηβικό, δεν είναι. Μπορεί να ξεγελά σ΄ ένα πρώτο επίπεδο διεισδύει ωστόσο σε βάθος στην ψυχοσύνθεση των ηρώων της και εκπλήσσει με τον άκρατο ρεαλισμό του.

Η συγγραφέας δημιουργεί έναν νέο διαφορετικό κόσμο, βυθίζει τον αναγνώστη σ’ αυτόν και καταφέρνει να λειτουργήσει συμβολικά και πολυεπίπεδα. Αξίζει τελειώνοντας την ανάγνωση να ξαναδιαβάσει κανείς την πρώτη παράγραφο του βιβλίου. Θα ανακαλύψει και το νόημά του.

Η Φερράντε είναι τόσο σημαντική για τους αναγνώστες της ώστε η αναμονή για το νέο της πόνημα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε βιβλιοπωλεία στη Ρώμη, τη Νάπολη και το Τορίνο διοργάνωσαν βιβλιοφιλική ολονυχτία με ανάγνωση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα για τους ενθουσιώδεις αναγνώστες που δεν μπορούσαν να περιμένουν ως το πρωί που θα κυκλοφορούσε.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Έλενα Φεράντε
Ελενα Φεράντε είναι το ψευδώνυμο μιας διάσημης Ιταλίδας συγγραφέως της οποίας η πραγματική ταυτότητα παραμένει άγνωστη από το 1992 που κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα µε τίτλο Βάναυση αγάπη, στο οποίο βασίστηκε η ομώνυμη ταινία του Μάριο Μαρτόνε. Το επόμενο μυθιστόρημά της µε τίτλο Μέρες εγκατάλειψης(2002, Εκδόσεις Πατάκη, 2018) έγινε ταινία από τον Ρομπέρτο Φαέντσα. Έχει γράψει μεταξύ άλλων τα βιβλία Η χαμένη κόρη (Εκδόσεις Πατάκη, 2018) και La frantumaglia, στο οποίο αφηγείται τη συγγραφική της εμπειρία, καθώς κι ένα βιβλίο για παιδιά µε τίτλο Η παραλία τη νύχτα (Εκδόσεις Πατάκη, 2017).

Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της «Tετραλογίας της Νάπολης» µε τίτλο Η υπέροχη φίλη µου(L’amica geniale) που κατέκτησε παγκοσμίως κοινό και κριτικούς. Ακολούθησαν τα υπόλοιπα βιβλία της τετραλογίας, Το νέο όνομα (Storia del nuovo cognome) τo 2012, Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν (Storia di chi fugge e di chi resta) το 2013 και Η ιστορία της χαμένης κόρης (Storia della bambina perduta) το 2014. Η «Τετραλογία της Νάπολης» κυκλοφορεί πλέον σε 48 χώρες με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 16.000.000 αντίτυπα.