Caroline de Maigret: Ωδή στην ατέλεια

Ο Καρλ Λάγκερφελντ ισχυριζόταν ότι «δεν χρειάζεται να είσαι Γαλλίδα για να είσαι Παριζιάνα», αλλά η τρομερή Καρολίν ντε Μεγκρέ διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό και τα δύο. Αυτή η γυναίκα με το απαράμιλλο στιλ, μαζί με την Ινές ντε λα Φρεσάνζ, αποτελούν κατά κάποιο τρόπο την επιτομή της σύγχρονης Παριζιάνας. Δικαίως πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησαν από ένα best seller η καθεμία δίνοντας μαθήματα παριζιάνικου στιλ. Η ντε  Μεγκρέ δεν είναι μόνο ένα μοντέλο με διεθνή καριέρα, πρέσβειρα της Chanel από το 2013 και μούσα του Karl Lagerfeld, παραμένει και μία επιδραστική προσωπικότητα στο Ιnstagram με 1 εκατομμύριο ακόλουθους. Είναι μία από τις πιο στιλάτες και καλοντυμένες Γαλλίδες και μία από τις 4 συγγραφείς του βιβλίου που κυκλοφόρησε το 2018 στο οποίο «ορκίζεται» κάθε fashionista, με τίτλο «Πώς να είσαι Παριζιάνα» (εκδόσεις Bell). 

Μποέμ με καταγωγή από οικογένεια αριστοκρατών από τη Βουργουνδία και εκλεπτυσμένο γούστο, δεν προσκολλάται στις τάσεις της μόδας. Ανεπιτήδευτα κομψή, ορίζει με τον καλύτερο τρόπο το Parisian chic. Είναι εγγονή του πρώην υπουργού Μισέλ Πονιατοβσκί (με ρίζες από τη βασιλική αυλή της Πολωνίας), κόρη του Μπερτράν ντε Μεγκρέ, πρώην αντιπροέδρου του Συμβουλίου του Παρισιού, και της πρωταθλήτριας κολύμβησης, Ιζαμπέλας Πονιατόβσκι. Η πεθερά της, Σαντάλ Πουπόντ, ήταν η γραμματέας της Μαργκερίτ Ντυράς. Μεγαλωμένη στο Παρίσι και σπουδαγμένη στη Σορβόνη, με σημαντική καριέρα στη μόδα, με τη Σόφι Μας συζητούν σαν Παριζιάνες πώς νιώθουν όταν πλέον τις αποκαλούν «Madame» και όχι «Mademoiselle», αναλύουν τι σημαίνει αυτό και τις συνέπειες της γήρανσης, πώς είναι να αντιμετωπίζεις τα γκρίζα μαλλιά, να αποδεχθείς τις ατέλειες και τη φθορά του σώματος στην κρίση μέσης ηλικίας. 

«Η μητέρα μου ήταν πρωταθλήτρια κολύμβησης επίμονη και δραστήρια, ήταν η έμπνευσή μου. Με έμαθε να αγωνίζομαι μέχρι να επιτύχω. Μ’ ενδιέφερε το ροκ και οι πανκ συναυλίες προσπαθώντας να δραπετεύσω από το μονοπάτι της πολιτικής που με προόριζαν οι γονείς μου στη Σορβόνη, ενώ εγώ ήθελα να σπουδάσω ιστορία της τέχνης. Πίστεψα στα όνειρά μου. Αγάπησα τον κινηματογράφο, ήθελα να γίνω ηθοποιός και είναι το μόνο που δεν έχω πραγματοποιήσει. Έζησα δίπλα σε ανθρώπους που ήταν διάσημοι και έβλεπα να γράφονται για αυτούς αποκυήματα της φαντασίας. Προτιμώ τη φαντασία σε ποιοτικές ταινίες και βιβλία, όχι στον κίτρινο τύπο. Ο Καρλ Λάγκερφελντ μου δίδαξε την ευγνωμοσύνη. Δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου. Είχα θυμό σαν παιδί, έκανα ψυχοθεραπεία, ύπνωση, με απασχόλησε η συναισθηματική νοημοσύνη. Κατάφερα να έχω γαλήνη και ηρεμία στη ζωή μου, και την ικανότητα να απολαμβάνω το παρόν. Όταν συμβιβαστείς με τον χρόνο που περνάει, υπάρχουν τρόποι για να νιώσεις όμορφα. Συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν είναι τέλειο, ότι ο πρίγκιπας με το άσπρο άλογο δεν υπάρχει αλλά όταν ο αγαπημένος σου έρχεται στο σπίτι, θέλεις να τον υποδεχτείς ντυμένη όπως σε έξοδο».

Η κάζουαλ κομψότητά της, με τζιν H&M ή Levi’s, πουλόβερ, καπαρντίνα Hermès, με κοσμήματα Haider Ackermann, γυαλιά ηλίου TOM, Chanel σακάκι, μαλλιά ανεπιτήδευτα και ένα πλατύ χαμόγελο, έχει τη δική της υπογραφή. Η Lancôme συνόδευσε την Caroline το 2015 ανά τον κόσμο στην παρουσίαση του βιβλίου της «How to Be Parisian Wherever You Are: Love, Style, and Bad Habits» (εκδ. Bell). Τότε η συγγραφέας δήλωσε για τη συνεργασία της: «Ήταν το ξεκίνημα μιας υπέροχης περιπέτειας. Η εταιρεία προβάλλει το όραμα της ελεύθερης, ευφυούς θηλυκότητας που αγγίζει ταυτόχρονα την καρδιά και το μυαλό». Παραμένει φυσικά ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών. Σε μια επίσκεψή της στην Ινδία επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση και την παροχή επαγγελματικών κινήτρων για τις γυναίκες ανά τον πλανήτη. Πόζαρε σε εντιτόριαλ διάσημων φωτογράφων, υπήρξε η μούσα μεγάλων σχεδιαστών, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, πριν γνωριστεί με τον μουσικό Γιάρολ Πουπόντ και δημιουργήσει μαζί του την Bonus Tracks Records. Θα τιμηθούν με ένα César για το έργο τους στο soundtrack του «Bus Palladium» και θα έρθει στη ζωή τους ο γιός τους Αντόν. 

«Έχω μάθει να ξεφεύγω από τις τοξικές σχέσεις, δεν υπάρχει ποτέ λόγος για να παραμείνεις. Η αγάπη δεν βασίζεται στη λογική, δεν υπάρχουν κλειδιά, ρέει, δεν μπορείς να τη βάλεις σε κουτάκια. Ο σύντροφός μου με κάνει να γελάω, έχουμε τις καλύτερες συζητήσεις και μπορώ να βασιστώ πάνω του. Είναι εκπληκτικός πατέρας και ενώ μαγειρεύω, μαγειρεύει κι αυτός πολλά από τα αγαπημένα μου πιάτα, και ξέρει ότι ακόμα και με μια μακαρονάδα α λα μπολονέζ μπορεί να με κάνει ευτυχισμένη! Αντιμετωπίζει καταστάσεις με σοβαρότητα αλλά και χιούμορ, είναι ευφυής και καλοπροαίρετος. Συχνά τον ρωτάω “γιατί... με αγαπάς;” και λέει το χαριτωμένο “γιατί, γιατί....  σ’ αγαπώ”. 

Προβληματίζομαι αν τώρα είναι η τελευταία μου ευκαιρία να επιβεβαιωθώ σαν γυναίκα, να έχω τους άντρες που θέλω, να αλλάξω τη ζωή μου. Είμαι με τον άνθρωπό μου εδώ και 15 χρόνια, έχουμε έναν γιο, έχει κάνει τον κύκλο του, σκέφτομαι, μήπως πρέπει να τον αφήσω. Του είπα ότι θα φύγω και είπε: “Όχι, δεν  θα φύγεις, δεν  θα πας πουθενά”. Μετά από δέκα χρόνια επιβεβαιώσαμε ότι θέλουμε να είμαστε ακόμα μαζί. Μέρος αυτού που με έφερε πίσω από την κρίση ήταν ο έφηβος γιος μου. Είμαστε πολύ κοντά. 

Τον ακούω, μοιραζόμαστε χρόνο μαζί. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που έχω το παιδί μου. Περνώντας κάποια κρίση, το αμέλησα και η συμπεριφορά του άλλαξε. Σταμάτησε να μου τηλεφωνεί, καθυστερούσε να γυρίσει σπίτι. Η σχέση οφείλει να είναι ανταποδοτική. Με τη βοήθειά του συνήλθα. Συζητάμε πολύ και μεγαλώνουμε μαζί. Βρίσκω υγιείς τους εφήβους. Οφείλουμε να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν, να οξύνουμε την περιέργειά τους. Έχουμε μια τάση να τους δαιμονοποιούμε θεωρώντας τους οκνηρούς, αποπολιτικοποιημένους, εθισμένους στα δίκτυα. Έχω την αίσθηση ότι υποσυνείδητα αυτό σημαίνει ότι “Δεν τους συμπαθούμε”. Όμως τα παιδιά μας δεν ανακάλυψαν τα κοινωνικά δίκτυα, γεννήθηκαν μαζί τους. Και  βλέπω τον γιο μου σήμερα να τα έχει αποβάλει, να τα χρησιμοποιεί ως μέσο για να επικοινωνήσει με τους φίλους του, αλλά η λήψη μιας selfie δεν είναι τόσο σημαντική όσο πριν, συμμετέχει στις διαδηλώσεις για την κλιματική αλλαγή και με διδάσκει με το παράδειγμά του. Ξαφνικά αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Σε κάποια εκδήλωση ένα νεαρό κορίτσι γύρω στα τριάντα μου είπε “Είστε  πηγή έμπνευσης, θέλω να γίνω σαν εσάς μεγαλώνοντας”. Τότε συνειδητοποίησα την ηλικία, ότι δεν είμαστε προετοιμασμένοι όταν ξαφνικά μετατοπιζόμαστε σε μια άλλη κατηγορία επειδή το πρόσωπό μας έχει αλλάξει». 

Λέει πως θαυμάζει την Ανιές Βαρντά. «Δεν σταμάτησε πότε τη σταδιοδρομία της λόγω της ηλικίας της ακόμα και στα 90 της. Οι Γαλλίδες έχουμε σταματήσει να προσπαθούμε να είμαστε τέλειες. Δίνουμε απλά την ψευδαίσθηση ότι προσπαθούμε. Δεν έχουμε, όπως σε κάποιες χώρες, την υπερβολική τάση με την πλαστική χειρουργική. Λέγεται ότι όπως το καλό κρασί, οι μεγαλύτεροι άνδρες είναι πιο ελκυστικοί, τα γκρίζα μαλλιά τους προσθέτουν γοητεία, οι ρυτίδες τους καταγράφουν τις εμπειρίες τους και τους κάνουν πιο σέξι. Ξέρουν πώς να φερθούν σε μια γυναίκα, δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσουν, και τα επιπλέον κιλά ή η κοιλιά μπίρας δεν θεωρούνται ψεγάδια. Αντιμέτωπες οι γυναίκες με αυτή την υποκειμενική αντίληψη νομίζουν ότι έχουν χάσει τη μάχη και κάνουν διπλάσια προσπάθεια για να αρέσουν στο αντίθετο φύλλο. Αποτέλεσμα οι γυναίκες να γερνούν καλά, αν όχι καλύτερα. Η γνώση, η ηρεμία, η νεανική νοοτροπία μπορεί να μην αλλάξει, ακόμα κι αν τα οστά σας και το δέρμα σας σας προδίδουν». 

Δεν διστάζει να αναρτήσει σέλφι από τις καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα, ενώ φαίνονται οι φακίδες της, με υπότιτλο «Less is more». Το νέο της βιβλίο σε συνεργασία με τη Σόφι Μας έχει τίτλο «Μεγαλύτερη αλλά καλύτερη, αλλά μεγαλύτερη» και μόλις κυκλοφόρησε στη χώρα μας. Οι δυο συγγράφεις δηλώνουν στην AΤHENS VOICE.: «Ακριβώς όπως το πρώτο μας βιβλίο “Πώς να είσαι Παριζιάνα”, αυτό το βιβλίο γεννήθηκε από συνομιλίες σχετικές με το πώς περνούσαμε τη δεκαετία των 30 και μπαίνοντας σιγά-σιγά στα 40. Αναζητώντας οδηγίες για τους εαυτούς μας πιστέψαμε ότι θα ήταν χρήσιμο να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας με διασκεδαστικό και ανάλαφρο τρόπο. Υπάρχουν κάποιες υπέροχες πλευρές στο να μεγαλώνεις και άλλες λιγότερο εύκολο να τις συνηθίσεις. Η γνώση που συνοδεύει την ηλικία και η εμπειρία είναι πολύ χαλαρωτικά. Έχεις μάθει ήδη τι είναι τοξικό και πώς να αποφύγεις να επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη. Μαθαίνεις ακόμα και πώς να ζεις με τις νευρώσεις σου. Συνειδητοποιείς ότι το πρόσωπο που έχεις τώρα δεν θα είναι το ίδιο σε 10 χρόνια, όποτε αρχίζεις να το αγαπάς. Οι Ελληνίδες που γνωρίσαμε μας εντυπωσίασαν με την ανεπιτήδευτη κομψότητά τους. Αλλά αυτό που μας προκαλεί θαυμασμό είναι η ικανότητα των Ελλήνων να αφιερώνουν χρόνο στο να σκέφτονται και να το μοιράζονται διατυπώνοντας τις απόψεις τους με επιχειρήματα, ιδιότητες που εμείς προσωπικά πολύ εκτιμούμε»