Τι ξέρεις για τις ιστορίες του Μουρακάμι στον New Yorker;

Όλα ξεκίνησαν με το «Abandoning a Cat». Ένα απόγευμα που διαβάζοντας τίτλους στον New Yorker έπεσα πάνω σε αυτόν ο οποίος συνοδευόταν από την υπογραφή του Χαρούκι Μουρακάμι, του δημοφιλούς Ιάπωνα συγγραφέα με την ιδιαίτερη πένα και την ακόμη πιο ιδιαίτερη φαντασία. Όποιος έχει διαβάσει το «Νορβηγικό δάσος» ή το «Κουρδιστό Πουλί» ή έχει αντέξει τις ατέλειωτες αλλά φανταστικά δεμένες σελίδες του «1Q84» τότε ίσως τώρα που μαθαίνει αυτήν την πληροφορία να βρίσκεται ήδη στην στήλη του και να ψαχουλεύει τον τίτλο που θα του κινήσει το ενδιαφέρον για να ξεκινήσει να διαβάζει Μουρακάμι online χωρίς χρέωση. Αν πάλι το γνωρίζει ήδη τότε θα συμφωνήσει ότι τα short stories του παρότι στερούνται λέξεις και σελίδες είναι εξίσου υπέρτατα με τα μυθιστορήματα. 

Το «With the Beatles» για τους φαν του συγκροτήματος είναι μια καλή αρχή αν και το «Abandoning a Cat» συνεχίζει μέχρι στιγμής να κερδίζει στα σημεία μιας και περιγράφει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τη σπουδαιότητα του να έρχεσαι σε επαφή με ένα ζώο και την πραγματική ανικανότητα (από πλευράς της φύσης) να το αφήσεις όποτε εσένα σου κατέβει. Το πιο πρόσφατο κείμενό του που βρέθηκε στην στήλη Fiction του New Yorker πριν από λίγες ημέρες, στο «The Kingdom that failed» ο Μουρακάμι γράφει για τους φίλους που καταλήγουν να γίνονται ένα ενδιαφέρον κουτσομπολιό όταν τους πετυχαίνουμε τυχαία να τσακώνονται σε μια παραλία. 

Λίγη από την ιστορία του Χαρούκι Μουρακάμι

Ο Μουρακάμι με αυτήν την απλή και ταυτόχρονα σύνθετη για τον ψυχισμό μας γραφή καταφέρνει να γίνει ταυτόχρονα ο φίλος που θα ήθελες να έχεις αλληλογραφία και ο ψυχίατρος που θα εμπιστευτείς για να κάνεις ένα ή πολλά βήματα μπροστά. Μέχρι σήμερα, έχει γράψει δεκατέσσερα βιβλία τα οποία έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και έχουν γνωρίσει την επιτυχία ανά τον κόσμο. 

Το πρώτο του βιβλίο το έγραψε στα 29 χωρίς να ξέρει ακριβώς για ποιο λόγο το κάνει. Ήταν απλά μια μέρα στο στάδιο, παρακολουθούσε μπέιζμπολ και σκέφτηκε ότι θέλει να γράψει. Και ευτυχώς για εμάς, το έκανε. Πριν συμβεί αυτό, ως μεγάλος λάτρης της μουσικής (εξού και η σύνδεση πολλών έργων του με τίτλους δίσκων) μαζί με την σύζυγό του, Γιόκο, άνοιξε ένα καφέ μπαρ που έπαιζε τζαζ. Σπούδασε θεατρικές σπουδές και ως ένας από τους πιο ενθουσιώδεις μαραθωνοδρόμους, το 1983 βρέθηκε στην Αθήνα για να τρέξει ανάποδα των κλασικό μαραθώνιο (μια πράξη που έκανε ως τμήμα των ταξιδιωτικών του εντυπώσεων για χάρη αντρικού περιοδικού).