- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ο Ηλίας Γεωργάκης μας ταξιδεύει στη δική του Λευκάδα
«Η δική μου Λευκάδα»: Ένα βιβλίο με ιστορικές, τουριστικές και λαογραφικές για το νησί-τόπο καταγωγής του δημοσιογράφου
«Η δική μου Λευκάδα»: Το νέο βιβλίο του Ηλία Γεωργάκη με ιστορίες και πληροφορίες για το νησί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Fagotto Books
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Γεωργάκης μας παίρνει μαζί του σε ένα οδοιπορικό στη Λευκάδα, το νησί του Ιονίου με τα τιρκουάζ νερά. Μέσα από το νέο του βιβλίο με τίτλο «Η δική μου Λευκάδα» (εκδ. Fagotto Books) ταξιδεύουμε σε κάθε χωριό και γωνιά της επτανησιακής πόλης και ζωντανεύει μπροστά μας η πλούσια πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά του τόπου, ιστορικές, τουριστικές και λαογραφικές αναφορές, τα ήθη, τα έθιμα, οι παραδόσεις. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται επίσης σπάνιες λέξεις και εκφράσεις από το λευκαδίτικο γλωσσικό ιδίωμα, φάρσες και χιουμοριστικές ιστορίες των παλιών κατοίκων της πόλης (μπρανέλων), ειδικές πληροφορίες για τα λευκαδίτικα εδέσματα και το ξακουστό κρασί, τον Λευκάδιο Χερν και το καρσάνικο κέντημα.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Η δική μου Λευκάδα» του Ηλία Γεωργάκη (εκδ. Fagotto Books)
ΗΔΟΝΗ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
Βουτιές στα μουράγια του Κάστρου. Μπάλα στην άμμο. Μπάνιο στην αμμόγλωσσα και στο φαναράκι. Μια εποχή, μια ανάμνηση. Μια Λευκάδα. Και θυμόμαστε, γυρίζουμε πίσω στο χρόνο για να περάσουμε νοερώς όμορφα, να απολαύσουμε την ηδονή της ανάμνησης αφού η ζωή μας σήμερα έγινε αφόρητη, μοναχική, πληκτική, σημαδεμένη από την πρωτοφανή οικονομική κρίση, την κατάθλιψη, την ανασφάλεια, το φθόνο και την υποκρισία. Θυμάμαι πηγαίναμε στο Κάστρο με τον Μαγγελάνο, τη βάρκα του Αργύρη και του Ντίνου του Μπαμπάρου. Με το μαϊστράλι να χαϊδεύει τα πρόσωπά μας, να πετάει τα καπέλα. Με τις φθηνές σαγιονάρες (ή συνήθως ξυπόλυτοι) και το μισοτρύπιο μαγιό. Με την αλμύρα να ξεραίνεται στο δέρμα. Και να 'σου φόρα για το μακροβούτι, για το ποιος θα κερδίσει. Και να τα καλαμπούρια και τα πειράγματα. Και τα απόβραδα με τις πυγολαμπίδες στην Κουζούντελη, στα καφενεία με τη σουμάδα και τα παξιμάδια. Βόλτα στο παζάρι και στο μόλο.
Αχ αυτά τα παιδικά μας χρόνια. Τα παιδικά χρόνια που μας σημαδεύουν. Όλους. Και θα μας σημαδεύουν για όλη μας τη ζωή. Γιατί είναι τα καλύτερα. Τα ομορφότερα. Τα αγαπημένα. Και δεν είναι μόνο οι μνήμες, οι όμορφες στιγμές, οι πρώτοι έρωτες, τα άγουρα όνειρα, τα φαρομανητά. Είναι οι αναμνήσεις από τις αξέχαστες μυρωδιές αλλά και από τους ήχους. Οι μυρωδιές και οι ήχοι από τη Λευκάδα. Αξέχαστες. Μοναδικές. Ανεπανάληπτες. Οι μυρωδιές από το βρεγμένο χώμα στα Βαρδάνια. Και από τους γέρικους ευκαλύπτους. Από τη Μούτελη στον μόλο και τα «ληγμένα» φύκια στο Ιβάρι. Οι διαφορετικές μυρωδιές. Οι αγαπημένες. Του μάραθου στο Κάστρο. Της ασετιλίνης στο πυροφάνι. Των μαντολάτων και της σουμάδας. Του χαλασμένου ξύλου στου «Πάπιου». Της ξεραμένης αλμύρας στο δέρμα ένα Αυγουστιάτικο απομεσήμερο. Των λασπωμένων αυλακιών στου Πουλιού. Η μυρωδιά από το καμένο κερί στον επιτάφιο, στον Αϊ Νικόλα. Από το Κυριακάτικο, μεσημεριανό τραπέζι, (με την κατσαρόλα να «χοροπηδάει» από ευχαρίστηση που ολοκλήρωσε το έργο της). Η μυρωδιά των περιβολιών την Πρωτομαγιά. Και του ξεροψημενου ψωμιού απο το φούρνο της Λιόνταινας και του Δειβέκη. Του πρώτου τετραδίου. Και της φθηνής κολόνιας μετά τo εφηβικό ξύρισμα. Της βρασμένης κουκούτσας και του φρέσκου ψαριού. Οι μυρωδιές που έρχονται και σήμερα και με συντροφεύουν. Αλλά είναι και αυτοί οι ήχοι, τα ακούσματα. Που με κυνηγάνε. Με χαϊδεύουν ακόμη στα αυτιά μου. Οι ήχοι της τρελαμένης καρδιάς στο πρώτο ραντεβού. Ο ήχος της βροχής πάνω στο τσίγκο. Της σάμπας και της μαζούρκας στο «Πάνθεον». Της φιλαρμονικής και της μεταμεσονύχτιας καντάδας. Της κορνέτας του Καμινάρη. Και της Διάνας την Πρωτοχρονιά. Το χαχανητό του Κοκοκιώρου. Οι φωνές των φολκλορικών συγκροτημάτων στο φεστιβάλ. Οι μπαλιές από το ποδόσφαιρο των φυλακισμένων μέσα στις φυλακές. Ο ήχος από τις σιδερένιες ρόδες από το κάρο του παππού μου, του Νιόνιου. Και από την καμπάνα της Παναγίας των Ξένων. Οι ήχοι των γλάρων στη λιμνοθάλασσα. Και των αδέσποτων σκυλιών στην Αγία Κάρα. Μυρωδιές και ήχοι. Ήχοι και μυρωδιές. Που μαζί με τις εικόνες, με τις μνήμες θα με κυνηγούν, θα με μαγεύουν, θα με σημαδεύουν για πάντα.
Παρουσίαση του βιβλίου
Σήμερα, Κυριακή 9 Αυγούστου, στις 20.30, θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδος και τις εκδόσεις Fagotto Books στο κηποθέατρο «Άγγελος Σικελιανός» στην πόλη της Λευκάδας. Παρουσιάζουν οι: Πάνος Σόμπολος, δημοσιογράφος-συγγραφέας (πρ. πρόεδρος ΕΣΗΕΑ), Iουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη (δημοσιογράφος-συγγραφέας). Συντονίζει η δημοσιογράφος Άννα Κανδύλη. Θα τραγουδήσει η «Αγιομαυρίτικη Παρέα». Χαιρετισμό θα απευθύνει η πρόεδρος του ΕΟΤ Άντζελα Γκερέκου. Λόγω της πανδημίας απαιτείται κράτηση στο 2645022620 (Πνευματικό Κέντρο).
Ποιος είναι ο Ηλίας Γεωργάκης
Το 2004 τιμήθηκε με το Βραβείο Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Μπότση για την εγκυρότητα των ρεπορτάζ του που έχουν σχέση με την ασφάλιση και τα εργασιακά δικαιώματα. Από το 2007 έως το 2011 διετέλεσε εκλεγμένος εκπρόσωπος των δημοσιογράφων στα «Νέα» στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ (Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών). Το 2005 βραβεύτηκε για τη δημοσιογραφική του συμβολή κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας EQUAL. Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές με τίτλους: «Θαλασσινό Ελεγείο», «Το Άλλο Μπλε», «Ορφέως 2» (εκδόσεις Άγκυρα) και «Χορεύουν τα Κόκκινα» (εκδόσεις Άγκυρα). Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς έλληνες συνθέτες.
Είναι παντρεμένος με τη Σοφία Αναγνωστοπούλου, με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τη Μυρτώ. Νονός του είναι ο γνωστός λευκαδίτης ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης.