Ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης διαβάζει βιβλία στην καραντίνα
Εντός οικίας ορέγεσαι την ανάγνωση έργων που εκκρεμεί η επαφή-σχέση ή βολτάρεις λογοτεχνικά με παλιές αναγνώσεις επιθυμώντας τις εκ νέου «αναμετρήσεις»
Ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης, υπεύθυνος Εκδόσεων Ιωλκός, αποκαλύπτει ποια βιβλία διάβασε στην καραντίνα
Εντός οικίας, με βιβλία σχεδόν παντού, ορέγεσαι την ανάγνωση έργων που εκκρεμεί η επαφή-σχέση ή βολτάρεις λογοτεχνικά με παλιές αναγνώσεις επιθυμώντας τις εκ νέου «αναμετρήσεις». Στο «Υπάρχει Θεός; Ο θεός έπλασε τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος το θεό;» (εκδόσεις Ιωλκός), του Φιλοκτήτη Διακομανώλη, απουσιάζει κάθε μορφή δογματισμού. Ο μελετητής σε κερδίζει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Καταθέτει με εύστοχα παραδείγματα και ουσιώδεις παραπομπές την άποψή του περί μη ύπαρξης θεού έτσι όπως παρουσιάζεται από τις θρησκείες. Θεωρεί αδιανόητη την ύπαρξη μίας θεϊκής δύναμης που σπέρνει εκδίκηση, τρόμο και διαχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς, κακούς, τυχερούς, εκλεκτούς. Έχοντας πλήρη σεβασμό στην πίστη κάθε σκεπτόμενου, ο Φ. Διακομανώλης, με απλή και κατανοητή γλώσσα, χωρίς βερμπαλισμούς, γίνεται άμεσα αντιληπτός. Εύστοχος κι ευγενής καταρρίπτει θέσφατα. Είναι ειλικρινής, αφοπλιστικός και δεν απορρίπτει την πιθανή ύπαρξη κάποιας συμπαντικής ανώτερης δύναμης, αλλά καταδικάζει όλες τις θεωρίες περί ύπαρξης γνωστών, βάσει θρησκειών, «θεών». Δικαίως βραβεύθηκε ως η καλύτερη μελέτη, για το 2015, στα Βραβεία Αναγνωστών Public.
Στην «Πλατεία Μεσολογγίου» (εκδόσεις Ολκός), του Βαγγέλη Προβιά, κάθε διήγημα είναι και μία παράσταση που πρωταγωνιστούν ανθρώπινες ψυχές. Εντός των ιστοριών, το συναίσθημα, ο φόβος, ο τρόμος ανδρώνονται λογοτεχνικά κι ως σημεία αναφοράς διεισδύουν στον ψυχισμό του αναγνώστη. Βιώματα ή μυθοπλασίες συζούν σε ένα περιβάλλον, που είναι πολλές φορές οικείο με το χώρο των περαστικών ή μη, κάνοντας τα δάχτυλα και τα μάτια του αναγνώστη «συνένοχα» και «ταιριαστά» με τα βήματα του δημιουργού εντός του Γολγοθά, που οδηγούν στη σταύρωση και τέλος στην ανάσταση. Γιατί η καλή λογοτεχνία λυτρώνει.
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
30°
