Βαγγέλη Γιαννίση, ποιος είναι ο «Αμαρόκ»;

Αρχές Μαρτίου και το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Γιαννίση «Αμαρόκ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Λίγες μέρες μετά, η πανδημία αλλάζει τους όρους της καθημερινότητάς μας, όμως η νέα υπόθεση του επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη προλαβαίνει να συναρπάσει το αναγνωστικό κοινό. Και εξακολουθεί να συναρπάζει, ακόμα και σε συνθήκες καραντίνας.

Ο συγγραφέας μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τον ήρωά του, τη συγγραφή και τη μετάφραση και φυσικά με όσα είδε, άκουσε και μαγείρεψε όλες αυτές τις παράξενες μέρες. 

Βαγγέλη Γιαννίση, παρουσιάσου.
Με λένε Βαγγέλη και είμαι καλά! Γεννήθηκα πριν από σχεδόν 32 χρόνια, είμαι μπαμπάς ενός μυθιστορηματικού ήρωα και ενός δίχρονου αλανιάρη γάτου. Λατρεύω τον καφέ φίλτρου, το ψυγείο μου έχει πάντα τρία με τέσσερα διαφορετικά είδη τυριών και είμαι επαγγελματίας μαραθωνιοδρόμος στο Netflix.

Ο πιο καλός ο μαθητής ή το μυαλό ήταν εκτός τάξης διαρκώς;
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Ήμουν τεμπελάκος ως μαθητής.

Αγαπημένο ρετρό παιχνίδι / αντικείμενο από δεκαετία ’90;
Το tetris μου. Προσπαθούσα μετά μανίας να σπάσω τα ρεκόρ του ξαδέρφου μου, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα ποτέ. Χμ, τώρα που μου το θύμισες ίσως θα πρέπει να ξεθάψω το. Στη δεύτερη θέση έρχεται φυσικά το atari (που δεν ήταν το original atari, αλλά το φτηνό μαϊμού, που χάλαγε μετά από μερικούς μήνες).

Βιβλίο που έχεις διαβάσει άπειρες φορές.
Κάθε καλοκαίρι εδώ και μία δεκαετία ξαναδιαβάζω βιβλία του Τομ Ρόμπινς (πώς δεν έρχεται Πάσχα αν δεν τραγουδήσει ο Γαϊτάνος; Ε, για μένα δεν έρχεται καλοκαίρι αν δε διαβάσω Ρόμπινς). Στις πρώτες θέσεις ισοβαθμούν το Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα και το Villa Incognito. Τώρα, ποιο είναι το #1, θα σε γελάσω.

Πότε ξεκινάς να γράφεις ιστορίες και γιατί;
Όταν μου έρχονται! Και –ευτυχώς– μου έρχονται συχνά. Αφού περάσει λίγος καιρός και βεβαιωθώ πως μου αρέσει η ιστορία (γιατί κάποιες ξεφουσκώνουν, παρά τον αρχικό ενθουσιασμό), αρχίζω και την εξελίσσω. Τώρα, το γιατί: αφενός, επειδή περνάω καλά με τη διαδικασία, αφετέρου επειδή αυτή είναι η δουλειά μου. Ναι, οκ, εδώ έρχεται το στερεότυπο πως αν είσαι συγγραφέας, μουσικός, ηθοποιός όλοι σε ρωτάνε: μα ποια είναι η πραγματική σου δουλειά; Αυτή είναι. Να γράφω και να βοηθάω τον κόσμο να περνάει καλά διαβάζοντας τις ιστορίες μου.

Αστυνομικό μυθιστόρημα. Ήσουν φανατικός του είδους; Αν ναι, ποια ονόματα σε μύησαν στη σκοτεινή αυτή ατμόσφαιρα μυστηρίου;
Από μικρός, και θα το επαναλαμβάνω συνεχώς, διαβάζω εξαιτίας της αδερφής μου. Αν δεν ήταν αυτή, μπορεί και να μην είχα γνωρίσει τη θεία Άγκαθα και την Ίνιντ Μπλάιτον (για να αναφέρω τις δύο συγγραφείς με τις οποίες ήρθα σε επαφή στην αρχή).

Άντερς Οικονομίδης. Από πού ξεπήδησε αυτός ο τύπος που έχει σαγηνεύσει το αναγνωστικό κοινό;
Ήταν αποτέλεσμα διαφόρων συγκυριών. Πρώτα ήρθε η κεντρική ιδέα του Μίσους, στα τέλη του 2011 και λίγο μετά ήρθε ο Άντερς και ταίριαξε στο υπόλοιπο παζλ. Ως –τότε– Έλληνας της διασποράς, μου φάνηκε καλή ιδέα να φέρω στην πόλη όπου έμενα έναν χαρακτήρα που θα συνδύαζε στοιχεία από δύο διαφορετικές κουλτούρες.

Πες μου στοιχεία του Άντερς που ζηλεύεις και θα ήθελες να έχεις.
Είναι πιο ψύχραιμος από εμένα, το μόνο σίγουρο.

Αμαρόκ. Νέο βιβλίο, μια νέα υπόθεση για τον Άντερς Οικονομίδη μετά από δύο χρόνια. Επιστροφή σε γνώριμα λημέρια;
Και ναι και όχι. Γνώριμα γιατί πια το σύμπαν του Έρεμπρο έχει γίνει δεύτερη φύση. Αλλά ταυτόχρονα, πάντα προσπαθώ να ανακατεύω λίγο τη σούπα, να προσθέτω καινούρια υλικά για να βγουν και άλλες γεύσεις. Επειδή βαριέμαι εύκολα, μου αρέσει με κάθε στοιχείο να εξερευνώ υποείδη της αστυνομικής λογοτεχνίας και όχι μόνο. Procedural, crime thriller, neo-noir, μέχρι και στοιχεία τρόμου έχουν περάσει από τις σελίδες μου. Με τον Αμαρόκ ήθελα να τεστάρω κάτι νέο: να δημιουργήσω ένα κλειστοφοβικό βιβλίο, στο οποίο η δράση περιοριζόταν μέσα σε τέσσερις τοίχους ανακριτηρίων και γενικότερα χώρων όπου εξετάζονται μάρτυρες και ύποπτοι. Στο ίδιο μοτίβο λέω να συνεχίσω και τα επόμενα.

Αν οι υποθέσεις του επιθεωρητή σου μεταφερθούν στη μικρή οθόνη, πες μου τραγούδι για τους τίτλους αρχής;
«Andromeda» των Röyksopp.

Και ξαφνικά, καραντίνα και lockdown. Πώς βιώνεις αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση;
Ευτυχώς που δούλευα και πριν από το σπίτι, ειδάλλως θα είχα λαλήσει. Κάποιες μέρες ήταν καλές, άλλες όχι και τόσο. Να μην πω ψέματα, περισσότερο φοβάμαι το μετά. Περιμένουν λογαριασμοί, υποχρεώσεις, οικονομική αβεβαιότητα. Μία πυρηνική καταστροφή μας λείπει για να δέσει το γλυκό.

Σειρές που είδες αυτές τις μέρες εγκλεισμού και μουσικά κομμάτια που ανακάλυψες.
Από σειρές άλλο τίποτα. The trial (έχει την καλύτερη εναρκτήρια σκηνή που έχω δει σε σειρά μετά το Breaking Bad), Caliphate, Community (για 2η ή 3η φορά), Unorthodox και το Too hot to handle, επειδή θέλουμε και λίγο αγνό trash στη ζωή μας. Από μουσική λίγα πράγματα. Το Spotify μου λέει ότι έλιωσα το αγαπημένο Meliora των Ghost, το Don't break the oath των και Mercyful fate και το Astronomia από Vicetone & Tony Igy (το τραγούδι με το οποίο χορεύουν οι Γκανέζοι νεκροθάφτες στο γνωστό πια meme).

Πόσες συνταγές μαγειρικής εκτέλεσες αυτές τις μέρες και πόσες από αυτές ανέβασες σε instastory;
Εκτέλεσα πολλές, ανέβασα ελάχιστες. Είμαι περήφανος όμως επειδή δοκίμασα –και μου βγήκε με την πρώτη– ένα κουλί φράουλας (δίνω δίκιο στον Χαράλαμπο του MasterChef, αυτό που έφτιαξε πέρυσι ο Παντελής ΔΕΝ ήταν κουλί) και επειδή τελειοποίησα τη ζύμη μου για ναπολιτάνικες πίτσες με τη βοήθεια του pizza dough calculator της Stadler made.

Τι νέο ετοιμάζεις; Τι έχεις επιμελώς κρυμμένο στο συρτάρι σου;
Στο συρτάρι υπάρχει έτοιμο ένα true crime από τον ελληνικό χώρο, το οποίο ελπίζω να πάρει το πράσινο φως για έκδοση και αυτή τη στιγμή που απαντώ τις ερωτήσεις, υπάρχει ανοικτό ένα αρχείο με το του επόμενου Άντερς.

Εκτός από δυνατή πένα, είσαι και ένας εξαιρετικός μεταφραστής. Ποια βιβλία μετέφρασες το τελευταίο διάστημα και τα οποία πρόκειται να κυκλοφορήσουν; Δώσε μας μια είδηση.
Ξεχωρίζω δύο βιβλία: το επόμενο της σειράς με τον William Wisting του Jorn Lier Horst και τη δεύτερη περιπέτεια του Washington Poe από τον MW Craven. Εξαιρετικά αμφότερα.