«Το όνειρο»

Ἄκου ἕν’ ὄνειρο, ψυχή μου,

Καὶ τῆς ὀμορφιᾶς θεά·

Μοῦ ἐφαινότουν ὁπὼς ἤμουν

Μετ’ ἐσένα μία νυχτιά.

 Σ’ ἕνα ὡραῖο περιβολάκι

Περπατούσαμε μαζί·

Ὅλα ἐλάμπανε τ’ ἀστέρια

Καὶ τὰ κοίταζες ἐσύ.

 Ἐγὼ τσὄλεα: Πέστε, ἀστέρια,

Εἶν’ κανέν’ ἀπὸ τ’ ἐσᾶς,

Ποὺ νὰ λάμπη ἀπό ’κει ἀπάνου

Σὰν τὰ μάτια τῆς κυρᾶς;

 Πέστε ἂν εἴδετε ποτέ σας

Σ’ ἄλλη τέτοια ὡραῖα μαλλιά,

Τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι,

Τέτοια ἀγγελικὴ θωριά;

 Τέτοιο σῶμα ὡραῖον ὁπ’ ὅποιος

Τὸ κοιτάζει εὐθὺς ρωτᾶ:

Ἂν εἶν’ ἄγγελος ἐκεῖνος,

Πῶς δὲν ἔχει τὰ φτερά;

 Ὅ,τι εἶπα αὐτὰ τὰ λόγια,

Μοῦ ἐφανήκανε ὀμπρòς

Ἄλλες κόρες στολισμένες

Μὲ τοῦ φεγγαριοῦ τò φῶς.

 Ἐχορεύανε πιασμένες

Ἀπ’ τὰ χέρια τὰ λευκά,

Κι’ ὅλες τους ἐπολεμοῦσαν

Νὰ μοῦ πάρουν τὴν καρδιά.

 Τότε ἄκουσα τò χείλι

Τò δικό σου νὰ μοῦ πῆ:

Πῶς σοῦ φαίνονται; Και σοὖπα:

Εἶναι ἄσχημες πολύ.

 Ἐσὺ ἔκαμες ἐτότες

Γέλιο τόσο ἀγγελικό,

Ποὺ μοῦ φάνηκε πὼς εἶδα

Ἀνοιχτὸ τòν οὐρανό.

 Καὶ παράμερα σ’ ἐπῆρα

Εἰσὲ μία τρανταφυλλιὰ

Κι’ ἔπεσά σου ἀγάλι ἀγάλι

Στὴν ὁλόλευκη ἀγκαλιά.

 Κάθε φίλημα, ψυχή μου,

Ὁποὺ μὄδινες γλυκά,

Ἐξεφύτρωνε ἄλλο ρόδο

Ἀπὸ τὴν τρανταφυλλιά.

 Ὅλη νύχτα ἐξεφυτρῶσαν,

Ὡς ὁποὔλαμψεν ἡ αὐγή,

Ποὺ μᾶς ηὗρε καὶ τοὺς δυό μας

Μὲ τὴν ὄψη μας χλωμή.

 Τοῦτο εἶν’ τ’ ὄνειρο, ψυχή μου·

Τώρα στέκεται εἰς ἐσὲ

Νὰ τὸ κάμης ν’ ἀληθέψη

Καὶ νὰ θυμηθῆς γιὰ μέ.

Περισσότερα ποιήματα του Διονύσιου Σολωμού στον τόμο της σειράς «Έλληνες Ποιητές». Ένα πρωτότυπο εκδοτικό έργο με εκτενή ανθολόγηση ποιημάτων, εργοβιογραφία και CD με μελοποιήσεις ποιημάτων του. Αυτή την Κυριακή με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. (#Greekpoets)

Ψήφισε κι εσύ τον αγαπημένο σου ποιητή και κέρδισε την πλήρη σειρά «Έλληνες Ποιητές»