Πάνος Αμυράς: Αριθμός μετακίνησης 6

Το διαβατήριό μου με τον έξω κόσμο λέγεται Τσάρλι. Είναι επτά χρονών, μια ατίθαση διασταύρωση γιορκσάιρ και σιχ τσου που δεν λέει ποτέ όχι για μία βόλτα. 

Η καλύτερή του, η διέξοδός μου. 

Κωδικός 6, ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και φύγαμε με την αυτόματη έγκριση της μετακίνησης. Πρωί, μεσημέρι, απόγευμα. Κάθε βράδυ η μεγάλη έξοδος. 

Με την καραντίνα ανακαλύψαμε τα πάντα από την αρχή, με πρώτο τον εαυτό μας. Οι μέρες μοιάζουν μικρότερες, οι ώρες μεγαλύτερες. Η δουλειά στην εφημερίδα γίνεται πλέον από το σπίτι, μέσα σε χρόνο ρεκόρ στήθηκε το ψηφιακό δίκτυο στον «Ελεύθερο Τύπο» με συνεργάτες, δημοσιογραφικό και τεχνικό προσωπικό, μία ομάδα.

Η ενημέρωση περιστρέφεται γύρω από τον κορωνοϊό, η επικαιρότητα έχει βυθιστεί σε μία μακάβρια δίνη, που δίνει καθημερινά ραντεβού σε τακτά πια διαστήματα. 

Τα νέα έρχονται πρώτα από την Ισπανία, γύρω στη μία μετά το μεσημέρι, ο αριθμός των νεκρών προκαλεί οδύνη, «πώς τους ξέφυγε έτσι η κατάσταση;» το μόνιμο ερώτημα, όλοι γνωρίζουμε πια την απάντηση. 

Μία ώρα αργότερα, ο απολογισμός από Ολλανδία και Βέλγιο, και εκεί τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Στις 6 το απόγευμα όλοι καρφωμένοι στις ανακοινώσεις του Τσιόδρα, τα λόγια του συνήθως ανακουφιστικά, κερδίσαμε και σήμερα τη μάχη με το κακό. 

Δίπλα του ο Χαρδαλιάς με μόνιμα αυστηρό ύφος βάζει φρένο στην υπεραισιοδοξία και, όπως κάποτε ο Γιάννης Ιωαννίδης από τους πάγκους του μπάσκετ, προειδοποιεί ανήσυχος για την επόμενη φάση, αυτή που εξελίσσεται σήμερα αλλά θα εκδηλωθεί σε 14 ημέρες. 

Αργά το απόγευμα οι ειδήσεις από τη Βρετανία και εκεί χάλια τα πράγματα, ο Τζόνσον τα έκανε θάλασσα. Ο ημερήσιος γύρος του νεκρικού (μικρό)κοσμου ολοκληρώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, η υγειονομική βόμβα έχει ήδη ενεργοποιηθεί, έπεσε και ο Τραμπ θύμα της άγνοιάς του ρίχνοντας πρώτη στην άβυσσο τη Νέα Υόρκη. 

Ο χρόνος πολύτιμος, το διάβασμα συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα. Πιο ευχάριστο ανάγνωσμα της ημέρας, μακράν, το βιβλίο Γεωμετρίας Α' Λυκείου, μαζί με τον Μιχάλη μαθαίνουμε ξανά την ισότητα τριγώνων. Ανέμελη ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες η μαθητική ζωή, τι αρμονία προσφέρουν οι αποδείξεις στα θεωρήματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας!

Το διάβασμα συνεχίζεται με ιστορικά ντοκουμέντα της Κατοχής και του Εμφυλίου, πολύτιμα εργαλεία για το τρίτο βιβλίο με ήρωα τον Νίκο Αγραφιώτη, που ήδη γράφεται σε συνθήκες ακραίας απομόνωσης και θα κυκλοφορήσει εν καιρώ από τις εκδόσεις Διόπτρα. 

Στον διπλανό υπολογιστή, η Βασιλική, φοιτήτρια πια στο ΕΚΠΑ, παρακολουθεί μέσω Skype τον καθηγητή της να αναλύει το μάθημά του και αμέσως μετά διαβάζει το «Όνομα του ρόδου». Ενα πειραχτήρι της Σχολής παρεμβαίνει στη σύνδεση και μιμείται ατάκες πολιτικών. Γελούν όλοι, τη ζωή δεν θα σταματήσει ποτέ ένας ιός, όσο μοχθηρός και αν είναι.

Για το φαγητό, όπως και για τα πάντα φροντίζει η Κατερίνα, που κάτι γράφει τώρα για τα πολιτικά, ενώ η ζυγαριά έχει καταχωνιαστεί σε άγνωστη τοποθεσία. Οι βόλτες στο Νιάρχος θα επαναληφθούν Τσιόδρα επιτρέποντος και τα περιττά κιλά κάποτε θα εξαφανισθούν. 

Η καραντίνα συνεχίζεται, το Πάσχα φέτος θα είναι διαφορετικό. Ή μήπως όχι; Αυτό που θα λείψει δεν θα είναι ο οβελίας αλλά μία θερμή χειραψία στον δρόμο. Το φιλί της αγάπης μπορεί να δοθεί εξ αποστάσεως ή και μέσα από μία μάσκα, αρκεί να είναι ειλικρινές. Η συνάθροιση λίγο πριν από την Ανάσταση έξω από την Κοίμηση της Θεοτόκου στην Ιστιαία, μπορεί να περιμένει για ένα χρόνο, καλύτερα ας χειροκροτήσουμε από τα μπαλκόνια τους μαχητές των νοσοκομείων που ξορκίζουν το θάνατο. 

Ο Τσάρλι γκρινιάζει, copy paste στο SMS, αριθμός μετακίνησης 6. 

Το τελευταίο βιβλίο του Πάνου Αμυρά «Τα λύτρα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα