Αυτί 2009-2019: Σημειωματάριο απάθειας από τη Χριστίνα Καράμπελα

Ένας κοινωνικός ερευνητής κρυφακούει διαλόγους και υποκλέπτει τις σκέψεις των γύρω του. Ωτακουστής κι εμπαθητικός στα άκρα μέχρι να συναντήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Στο νέο βιβλίο της Χριστίνας Καράμπελα «Αυτί 2009-2019» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκος, η δεκαετία της κρίσης βρίσκεται στο παρασκήνιο, τα ανθρώπινα στο προσκήνιο.

Αποσπάσματα από το «Αυτί 2009-2019» της Χριστίνας Καράμπελα

27 Απριλίου 2009
Σύμφωνα με απόφαση του ECOFIN η Ελλάδα μπαίνει σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος

Το 2009 είναι μια χρονιά με, ακούστε με και κρατήστε κοντά στο στόμα σας και μια σακούλα εμετού, υπερβολικό έλλειμμα, έλλειμμα δυσβάστακτο, έλλειμμα δυσανάλογο, έλλειμμα εσόδων, έλλειμμα ανάπτυξης, έλλειμμα αξιών, έλλειμμα αλήθειας, έλλειμμα αξιοπρέπειας, έλλειμμα, έλλειμμα, έλλειμμα, οϊμέ.. Εμένα πάλι το μόνο έλλειμμα που πραγματικά με τρομάζει είναι το έλλειμμα της επιθυμίας.

10 Νοεμβρίου 2011
Ο Λουκάς Παπαδήμος επιλέχτηκε ως ο νέος πρωθυπουργός

Η έλλειψη προοπτικής τροφοδοτείται κυρίως από τα περριρέοντα λόγια που έχουν γίνει επικίνδυνα σαν αδέσποτες σφαίρες. Τις τελευταίες μέρες μιλούν κατ΄ εξακολούθηση για υποβάθμιση και οίκους υποβάθμισης που σου φέρνουν στο νου οίκους ανοχής…

30 Δεκεμβρίου 2014
Προκήρυξη πρόωρων εκλογών

Τον τελευταίο χρόνο η συστέγαση έχει γίνει trend. Στη Φειδιππίδου το γραφείο κηδειών συστεγάζεται με έναν ηλεκτρολόγο και έναν υδραυλικό, το φαρμακείο με έναν ΩΡΥΛΑ, το κατάστημα με είδη σπιτιού με έναν τατουατζή, η κινέζικη αγορά με ένα μανάβικο και τέλος, η εταιρία ερευνών στην οποία εργάζομαι με μια δικηγορική εταιρία εξειδικευμένη στην είσπραξη καθυστερημένων οφειλών.

24 Μαΐου 2019
Μια μέρα πριν τις ευρωεκλογές όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε με σχεδόν 10 μονάδες από τη ΝΔ

Εγώ ό μαθηματικός, ο κοινωνικός ερευνητής, ωτακουστής, εμπαθητικός, ο επιζών της κρίσης...Εντάξει μη φωνάζετε. Το επιζών είναι λέξη περιρρέουσα. Την αντικαθιστώ πάραυτα, με μία αθώα: Εγώ, λοιπόν, ο δρομέας ο αναρριχητής της κρίσης… (μελό λέξεις επίσης περιρρέουσες). Εντάξει, Εγώ (σκέτο χωρίς χαρακτηρισμούς) μετά από μια δεκαετία (2009-2019), δε φοβάμαι πια την έλλειψη επιθυμιών κι επιθυμώ ενηλικίωση (και ζωή αιώνια επιθυμώ αλλά ας μη το παρακάνω) και αποφυγή της έκπτωσης στην κατηγορία (κατηγόρια…) των παραπονεμένων και αδικημένων παιδιών, που πριν πάρουν το μπόι που τους αναλογεί, γερνούν άγουρα και ζαρώνουν (κατσιάζουν θα έλεγε η μάνα μου).