Βιβλιο

Βιβλία σαν το «1793: Τότε που βασίλευε η βία» βγαίνουν μόνο μια φορά

Αστυνομική λογοτεχνία και ιστορικό μυθιστόρημα σε έναν άρτιο συνδυασμό

karathanos.jpg
Δημήτρης Καραθάνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
ola-gronlund-j0godk0xlxc-unsplash.jpg
H Στοκχόλμη του Niklas Natt och Dag | photo © Ola Grönlund | Unsplash

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Niklas Natt och Dag εισάγει τη δική του σχολή ιστορικού νουάρ στο βραβευμένο «1793: Τότε που βασίλευε η βία», των εκδόσεων Μεταίχμιο

Ανώδυνα αναγνώσματα ή νοσηρά χρονικά θηριωδίας στη σκοταδιστική Σουηδία του 18ου αιώνα; Το δεύτερο, παρακαλώ. Ένα βιβλίο για γερά στομάχια, που περνά σε άλλο επίπεδο το σκανδιναβικό νουάρ. Εδώ το ένα πλάνο διαδέχεται το επόμενο σαν καταδίωξη χωρίς τέλος. Φωνές, ήχοι, φώτα, καταδιώξεις σε μια υποβλητική Στοκχόλμη που μυρίζει ζόφο, σε σοκάκια ποτισμένα με ακβαβίτ και δηλητηριώδη μυστικά που κρύβει το νερό. Ο εκκεντρικός ερευνητής, ο μπαρουτοκαπνισμένος σύμμαχός του, ο θίασος των χαροκαμένων σε ένα τερατώδες αφηγηματικό μωσαϊκό που σε παρασέρνει στην αληθοφάνεια της διήγησής του. Ένα μυθιστόρημα για το πώς δημιουργείται ένα τέρας («κανένας δεν γίνεται θύτης αν δεν υπάρξει θύμα πρώτα»). Ταυτόχρονα, ένα βιβλίο για τον χορό του θανάτου, όπου «χωριάτες και αστοί, ευγενείς και κληρικοί, χορεύουν πιασμένοι αγκαζέ γύρω από έναν σκελετό που γρατζουνάει ένα βιολί κατάμαυρο σαν πίσσα».

Στοκχόλμη, 1793. Ο αποσπασμένος φύλακας Ζαν Μίκαελ Καρντέλ ανασύρει από τη λίμνη Φατμπούρεν, τον απόπατο της πόλης, ένα πρησμένο κουφάρι που δεν έχει ούτε χέρια ούτε πόδια, κομμένα όλα τόσο κοντά στον κορμό και σε σημεία που μόνο μαχαίρι και πριόνι θα μπορούσαν να χωρέσουν. Το πρόσωπο δεν έχει μάτια: οι οφθαλμικοί βολβοί έχουν αφαιρεθεί από τις κόγχες τους. Η γλώσσα έχει ξεριζωθεί, τα δόντια λείπουν και ό,τι έχει απομείνει είναι υποσιτισμένο: «Από τον άνθρωπο που υπήρξε κάποτε μόνο τα μαλλιά είναι σε καλύτερη κατάσταση». Ο Καρντέλ, μονόχειρας βετεράνος του πολέμου της Σουηδίας με τη Ρωσία, δεν αργεί να συμπεράνει ότι οι ακρωτηριασμοί έχουν επέλθει σταδιακά, μεθοδικά και με το θύμα εν ζωή, σε χρονικό διάστημα αρκετών φρικιαστικών μηνών.

Την υπόθεση αναλαμβάνει ο Σέσιλ Βίνγκε, φθισικός νομικός στα πρόθυρα του θανάτου, «πάντα χαμένος στα γραπτά του Ρουσσώ» και ρασιοναλιστής ιδεολόγος ο οποίος, με σύμμαχο την ακλόνητη πίστη στη λογική και τον Καρντέλ στο πλευρό του, θα καταδυθεί σε έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου που παρασέρνει ταυτόχρονα την διεφθαρμένη ελίτ όσο και τα χαμηλότερα στρώματα μιας πόλης που σπαράσσεται μετά τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄ και ενώ η Γαλλική Επανάσταση στέλνει τα δικά της κύματα αναταραχής σε μια αιματοκυλισμένη, ενδεή, ευπρόσβλητη στην παράνοια και τις συνωμοσίες Σουηδία.

«1793» του Νίκλας Νατ οκ Νταγκ
Δεν υπάρχουν παρά σποραδικές ψευδαισθήσεις οπτιμισμού σε αυτό το οδυνηρά απομυθοποιητικό κάδρο της Ευρώπης του 18ου αιώνα, σε ένα τοπίο όπου «ο άνθρωπος είναι ένα ζωύφιο που ψεύδεται, ένα κοπάδι αιμοδιψείς λύκοι που δεν θέλουν παρά να ξεσκίσουν ο ένας τον άλλον στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εξουσία. Οι υποδουλωμένοι δεν είναι καλύτεροι από τους αφεντάδες τους, ασθενέστεροι είναι απλώς. Οι αθώοι διατηρούν την αθωότητά τους μόνο λόγω της ανικανότητάς τους». Η πινακοθήκη φρικαλεοτήτων περνά χωρίς διακρίσεις από επαύλεις και χαμαιτυπεία, από φυλακές – νησιά, σαδιστικά σωφρονιστήρια, μπορντέλα πολυτελείας και από τις υψηλότερες βαθμίδες της σουηδικής αριστοκρατίας ως τα κοινωνικά κατακάθια της αίσχιστης υποστάθμης. «Τα χρόνια του πολέμου ο θάνατος και η φρίκη παρουσιάζονταν έτσι ώστε να τα αναγνωρίζεις εύκολα», μονολογεί ο Καρντέλ. Όμως εδώ το κακό προσλαμβάνει ένα σαρωτικά καθολικό, δυσδιάκριτο πρόσωπο.  

Το εκπληκτικό ντεμπούτο του Niklas Natt och Dag γνώρισε τεράστια επιτυχία, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 30 γλώσσες και απέσπασε το βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Απόγονος της παλαιότερης αριστοκρατικής οικογένειας της Σουηδίας ο ίδιος, αξιοποίησε πληθώρα ιστορικών πηγών, τις οποίες διάνθισε με υψηλής κλάσης δραματουργία ώστε να μας χαρίσει ένα από τα πιο ευανάγνωστα θρίλερ των τελευταίων ετών. Για όσους λάτρεψαν το «1793…», προσεχώς κυκλοφορεί και η συνέχεια με τίτλο «1794: Οι σκοτεινές μέρες της Στοκχόλμης». Διάβασέ το, θα σε ταξιδέψει!  

Niklas Natt och Dag, «1793: Τότε που βασίλευε η βία», σελίδες 560, εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γρηγόρης Κονδύλης

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.