Mikeius, What the fact!?

Ο Mikeius είναι ένας από τους πλέον γνωστούς YouΤubers των τελευταίων ετών και έχει καταφέρει να προσελκύσει εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά αλλά και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας με τα άκρως ενδιαφέροντα βίντεο απλοποιημένης και εκλαϊκευμένης επιστήμης στην εκπομπή του «What the fact!?». Με αφορμή την κυκλοφορία του ομώνυμου βιβλίου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, μιλήσαμε για όλα, χωρίς περιστροφές και αποσιωπητικά.

Ξεκινάμε τη συνομιλία μας με τα παιδικά του χρόνια και το πώς ήταν ως μαθητής. «Ήμουν καλός μαθητής, ήμουν και του 18,5» μας λέει. «Είχα παραπάνω ταλέντο, προφανώς, στις θετικές κατευθύνσεις, φυσική χημεία, μαθηματικά, βιολογία, πληροφορική − ειδικά φυσική και βιολογία μου άρεσαν πάρα πολύ. Καλός μαθητής ήμουν αλλά έκανα και πολλή φασαρία στην τάξη, οπότε πολλές φορές με έβγαζαν έξω και με τιμωρούσαν και με βαθμό!».

Μας εξηγεί πως από τότε έψαχνε να ανακαλύψει τα πώς και τα γιατί. Αν και οι γονείς του τού έδιναν τα κλασικά ερεθίσματα –κλασική λογοτεχνία− και είχαν διαρκώς το παράπονο «Διάβασε κάτι να ξεστραβωθείς», ο Mikeius διάβαζε εγκυκλοπαίδειες. «Πήγαινα στη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου –όταν λέμε βιβλιοθήκη δεν εννοούμε κάποιο δωμάτιο, εννοούμε το έπιπλο βιβλιοθήκη εκείνη την εποχή− και δανειζόμουν εγκυκλοπαίδειες, και διάβαζα τα πάντα για το διάστημα, τους δεινόσαυρους, την τεχνολογία, τον πλανήτη, τα ζώα. Non fiction, δηλαδή».

Τελειώνοντας το σχολείο, σπούδασε στη σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π., αλλά δεν ακολούθησε αυτή τη σταδιοδρομία καθώς ήταν για εκείνον «λίγο βαρετό» το επάγγελμα του μηχανολόγου. Δεν του ταίριαζε αυτού του τύπου η καριέρα. «Πάντα ήμουν μιντιακός τύπος με έφεση στα μηχανολογικά, όχι μηχανολόγος με έφεση στα μίντια. Απλά άργησα να το καταλάβω».

Το διαδίκτυο μπήκε στη ζωή του και τον γοήτευσε η ευκολία της δικτύωσης και η ευκολία με την οποία μπορεί να μαζευτούν κάποιοι άνθρωποι, που έχουν κάποιο κοινό, και να επικοινωνήσουν. Με απλά λόγια, η παρέα που προσέφερε σε πάρα πολλές ομάδες της κοινωνίας. «Χωρίς internet παλιά ήταν δύσκολο, ας πούμε, να είσαι μεταλάς σε ένα μικρό χωριό. Τώρα πια μπορείς να βρεις και άλλους μεταλάδες και να μιλήσετε όλοι μαζί, και να γουστάρετε. Ή η LGB κοινότητα μέσα στο διαδίκτυο βρήκε τις παρέες που χρειαζόταν και τον κόσμο που χρειαζόταν και τις φωνές που είχε ανάγκη για να στηριχτεί. Το διαδίκτυο πρόσφερε στις μειοψηφίες ένα μέρος να συναντιούνται».

Αρχικά, ο Mikeius διατηρούσε το blog faeenamalaka.blogspot.com, το οποίο υπάρχει ακόμα. Οι άνθρωποι που δημιούργησαν το ComedyLab, ένα site με διαδικτυακό κωμικό περιεχόμενο «από τον κόσμο του internet για τον κόσμο του internet», τον πλησίασαν αναζητώντας ιντερνετικά ταλέντα. «Τους πρότεινα να μετατρέψω τα κείμενα του blog σε βίντεο, τους άρεσε η ιδέα και έγινε!»

Και πώς εμπνεύστηκε την εκπομπή «What the Fact!?», που καταγράφει χιλιάδες views σε κάθε νέο βίντεο και οδήγησε πρόσφατα στην κυκλοφορία του ομώνυμου βιβλίου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος;

«Την εμπνεύστηκα από βιβλία που έχω διαβάσει και από ντοκιμαντέρ επιστημονικά που έχω δει ανά καιρούς, από τον κόσμο. Από διάφορα ντοκιμαντέρ του BBC με τον Jim Al-Khalili. Γενικά, το όλο θέμα της απλοποιημένης και εκλαϊκευμένης επιστήμης έλειπε από την Ελλάδα και θα ήθελα να βλέπω μια εκπομπή στα ελληνικά τέτοιου τύπου. Είναι από αυτές τις εκπομπές που τις έκανα όχι μόνο για το κοινό αλλά και για εμένα, γιατί και εγώ τις γουστάρω».

Από τη στιγμή που θα αποφασίσει το θέμα της εκπομπής μέχρι τη στιγμή που εκείνη θα ανέβει στην πλατφόρμα του YouTube, χρειάζεται δέκα με δεκατέσσερις μέρες. «Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του διαστήματος καταλαμβάνεται από την έρευνα και το γράψιμο. Το γύρισμα και το μοντάζ, επειδή είμαστε έμπειροι πλέον με τον σκηνοθέτη μου, μπορούμε να το ξεπετάμε σε δυο-τρεις μέρες».

Η έρευνά του εστιάζει σε «βιβλία που έχω διαβάσει όλη μου τη ζωή, ντοκιμαντέρ που έχω δει, παλιό καλό Wikipedia, παλιά καλά web site, βιβλία που έχω της σχολής μου, των μηχανολόγων δηλαδή, και κυρίως βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι συνδυασμός γνώσης και πολλών διαφορετικών πηγών».

Αλήθεια, ποια είναι η γνώμη του γνωστού YouTuber για την πλατφόρμα που τον φιλοξενεί; «Για πολύ κόσμο, το YouTube είναι μια κουλτούρα, ένας τρόπος ζωής, είναι ψυχοθεραπεία, είναι χίλια δυο πράγματα. Για εμένα είναι απλά μια πλατφόρμα που μου επιτρέπει να ποστάρω τη δουλειά μου. Δηλαδή, αν μπορούσα να έχω ανεβασμένα τα βίντεό μου σε ένα web site και να έχει ακριβώς τα ίδια views, θα έκανα αυτό. Θα ήθελα να θεωρούμε όχι ένας youtuber, απλά ένας video producer που τυχαίνει να ανεβάζει τη δουλειά του στην πλατφόρμα που λέγεται youtube».

39 + 1 ιστορίες της επιστήμης «που θα σου ανατινάξουν τον εγκέφαλο», από το «What the fact!?», αποτυπώθηκαν στο ομώνυμο βιβλίο που βρίσκεται ήδη στις πρώτες θέσεις των best sellers. Και θα τον ενδιέφερε η εκπομπή του να μεταφερθεί και στη μικρή οθόνη αλλά «η τηλεόραση δεν θα τη δεχόταν όπως είναι, θα ζητούσε αλλαγές».

Δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω αν υπήρξαν στιγμές που, αναζητώντας πληροφορίες, ανακάλυψε ιστορίες που τον τρέλαναν, που τον έκαναν να αναφωνήσει «What the fact!?». Ξεχωρίζει δύο και ξεκινά με πάθος να εξηγεί τα τεχνολογικά επιτεύγματα εκείνα που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους και τον συνεπήραν.

«Το πρώτο είναι ο αργαλειός του Ζοζέφ Μαρί Ζακάρ και το αναλύω λεπτομερώς στο επεισόδιο 3. Στην ουσία, αυτό που με εντυπωσίασε πάρα πολύ είναι ότι ο αργαλειός αυτός ήταν προγραμματισμένος με διάτρητες κάρτες. Το σχέδιο το ύφαινε αυτόματα ο αργαλειός με μαύρο και άσπρο μετάξι. Και αν δεις την εικόνα, είναι ένα pixelακι! Είναι ένα bitmap το 1831 και είναι η πρώτη ψηφιακή εκτύπωση! Εκατό χρόνια πριν καν εφευρεθούν οι υπολογιστές! Αποκλείεται, έλεγα!

»Το δεύτερο, που είναι και το επεισόδιο 4, δεν ήταν μια μεγάλη ανακάλυψη, ήταν μια πατέντα. Ένα δημόσιο έργο, στην ουσία. Τέλη 19ου αιώνα δεν υπήρχαν αποχετεύσεις, και ένας τύπος, ο Ellis Sylvester Chesbrough, πολιτικός μηχανικός, ανέλαβε να βάλει υπονόμους κάτω από το Σικάγο. Μόνο που το Σικάγο είναι σαν την Ολλανδία, δεν έχει καθόλου κλίση, οπότε έπρεπε να τη δημιουργήσει. Όμως το έδαφος του Σικάγο είναι επίπεδο και από πηλό, όποτε δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό με τα εργαλεία της εποχής. Ο τύπος, λοιπόν, πήρε δεκάδες χιλιάδες γρύλους και σήκωσε τα κτίρια του Σικάγο ένα προς ένα! Έσπασε τα θεμέλια με πέντε χιλιάδες γρύλους και πέρασε υπονόμους και καινούργια θεμέλια κάτω από κάθε κτίριο. Με χώμα σήκωσαν και τους γύρω δρόμους. Είχαν άνθρωπο που έδινε τον ρυθμό για να σπάσουν συγχρονισμένα τα θεμέλια. Ακόμα και σήμερα το ιστορικό κέντρο του Σικάγο είναι λίγα μέτρα πιο ψηλά από την υπόλοιπη πόλη».

Η συζήτηση ξεφεύγει λίγο από τα βίντεο και την εκπομπή και περνάει στις τηλεοπτικές σειρές που παρακολουθεί φανατικά. «"Rick and Morty", ηλίου φαεινότερο. Επίσης, παρακολουθούσα το "Game of Thrones", μου άρεσε πολύ, ειδικά οι τρεις-τέσσερις πρώτες σεζόν, μετά άρχισε να χαλάει σιγά-σιγά με αποκορύφωμα την 8η σεζόν, που όλοι πια ξέρουμε τι έγινε. Γενικά, δεν βλέπω πολλές σειρές γιατί δεν μου αρέσει το format της σειράς, είναι πολύ μακροσκελές για εμένα. Προτιμώ τις ταινίες και ειδικά τις μικρές ταινίες. Προτιμώ τις ταινίες που ό,τι έχουν να πουν το λένε σε μία ώρα και σαράντα λεπτά».

Από ελληνικές σειρές προτείνει «το "Έτερος εγώ" του Cosmote TV, γιατί είναι από ελληνικά χέρια, με άρωμα εξωτερικού, και οι τίτλοι αρχής έχουν φανταστικό τραγούδι» .

Έχει κολλήσει πάρα πολύ άσχημα με το «Square hammer» των Ghost. «Εδώ και μια διετία θα παίξει μια φορά στις δύο μέρες, σίγουρα. Το καλύτερο ρεφρέν στην ιστορία των κομματιών». Το αγαπημένο του στέκι στο Λονδίνο είναι η Waxy O'Connor's Pub. «Είναι μια υπέροχη παμπ, τεράστια, πολύ μεγάλη και ταυτόχρονα πολύ cozy, έχει πολλά μικρά δωμάτια και έχει και ένα δέντρο μέσα. Η καλύτερη παμπ!»

Αλήθεια, ασχολείται με τα σπορ ή ο χρόνος δεν περισσεύει; «Ήμουν πάντα αθλητικό τυπάκι, ήμουν πιο πολύ ευέλικτος και ευκίνητος και ήμουν το κατσικάκι. Δεν είχα φοβερή μυϊκή και σωματική δύναμη, ήμουν όμως πάντα ο τύπος που σκαρφάλωνε κι έκανε τούμπες κι είχε μυθική ισορροπία. Έκανα bmxάκι μικρός, μετά mountain, και στην ομάδα ποδοσφαίρου του σχολείου έπαιζα τερματοφύλακας, είτε το πιστεύεις είτε όχι, όχι επειδή είμαι πολύ ψηλός −δεν είμαι−, αλλά επειδή δεν φοβόμουν να πέσω. Επίσης κολύμβηση, στο κολύμπι είμαι λίγο ψάρι. Και τώρα ακόμα που είμαι στην Αγγλία, κυκλοφορώ με ποδήλατο. Πάντα, όλη μου τη ζωή έκανα ένα σπορ».

Κλείνοντας, η συζήτηση καταλήγει στη μεγαλύτερη αγωνία του και απαντάει με φυσικότητα τον επαγγελματικό του τομέα. Το γεγονός ότι δεν επέλεξε μια δουλειά γραφείου ή μισθωτή εργασία του δημιουργεί μεγάλο άγχος, γιατί το προϊόν που πουλάει δεν ξέρει κατά πόσο θα υπάρχει σε δέκα χρόνια. «Αν μου έλεγες πριν δώδεκα χρόνια ότι θα έβγαζα το ψωμί μου με μια επιστημονική σειρά στο internet, τότε που δεν υπήρχε καν YouTube, θα σου έλεγα λες βλακείες, οπότε νιώθω ανασφάλεια και αγωνία για τα επόμενα δώδεκα χρόνια της ζωής μου. Όταν δύσει το άστρο −γιατί όλα τα άστρα δύουνε κι εμένα κάποια στιγμή θα με βαρεθεί ο κόσμος να με βλέπει− δεν ξέρω σε ποιον τομέα θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα ταλέντα μου. Ίσως στο μάρκετινγκ, αλλά όλο αυτό μου προκαλεί σίγουρα ένα μεγάλο άγχος»

Ο Mikeius θα βρίσκεται στις 27 Δεκεμβρίου στις 17.00 στη Στοά του Βιβλίου και θα μιλήσει για την «Επιστήμη ως αντίδοτο στον τρόμο», ενώ στις 28 Δεκεμβρίου στις 16.00 θα βρίσκεται στο Public Γλυφάδας για να υπογράψει το "What the Fact!?" αντίτυπό σου. Θα ακολουθήσουν και άλλες παρουσιάσεις τις επόμενες μέρες σε Ελλάδα και Κύπρο.