Άντζελα Δημητρακάκη

Στη συγγραφέα του βιβλίου «Μέσα σ' ένα κορίτσι σαν κι εσένα» (Εστία 2009) και πρόσφατα του «Τέχνη και παγκοσμιοποίηση» (Εστία 2013) αρέσει να σοκάρεται.

Το καλύτερο ελληνικό βιβλίο που διάβασες φέτος;

Δεν νομίζω πως διάβασα φέτος κανένα.

Ποιο είναι το βιβλίο που θέλεις να διαβάσεις;

«Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη» του Τσέστερτον.

Ποια είναι η μεγαλύτερη συγγραφική σου αγωνία;

Ότι δεν θα καταφέρω να γράψω κάτι που να με σοκάρει.

Τι βρίσκεις στην Αθήνα που δεν έχει στο Εδιμβούργο;

Τους φίλους μου και τον ήλιο.

Και τι βρίσκεις στο Εδιμβούργο που δεν έχει στην Αθήνα;

Πεζοδρόμια.

Αν το 2013 ήταν βιβλίο ποιος θα ήταν ο τίτλος του;

Περίμενε λίγο γιατί αυτό είναι δύσκολο… Το 2013 ήταν η χρονιά που πέθανε η καλύτερή μου φίλη. Ο τίτλος του μάλλον θα ήταν «Του ύψους και του βάθους».

Τι δεν πρόκειται να συμβεί στην Αθήνα του 2014;

Να αρθούν οι κοινωνικές διαφορές.

Ποιο στερεότυπο για την Ελλάδα μισείς;

Ότι είμαστε μαυριδεροί και βρώμικοι. Και ότι δεν είμαστε καλοί σε τίποτα.

Ποια ερώτηση σχετικά με την Αθήνα έχεις βαρεθεί να απαντάς στο Εδιμβούργο;

Αν μπορεί να ζήσει κάποιος εκεί.

Αν δεν δίδασκες και δεν έγραφες, τι δουλειά θα ήθελες να κάνεις;

Δικηγόρος για πολιτικούς κρατούμενους.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν έρχεσαι στην Αθήνα;

Χαμογελάω.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αθήνας σήμερα;

Εκτός από τους Αθηναίους που οδηγούν ανάποδα σε μονόδρομους; Η έλλειψη ανατρεπτικού οράματος.

Ποια είναι η χειρότερη επίπτωση της κρίσης στην Αθήνα;

Οι φασίστες.

Είσαι και ιστορικός τέχνης. Περίγραψε την εικαστική σκηνή της Ελλάδας με πέντε λέξεις.

Άγνωστη ήπειρος, λιτή και φυγόκεντρος.

Διαβάστε παλαιότερη συνέντευξή της εδώ