Πηνελόπη Κουρτζή: «Γράφω γιατί μόνο έτσι είμαι πλήρης»

Η ροκ Πηνελόπη Κουρτζή απαντά στις ερωτήσεις της Athens Voice χωρίς κλισέ και αναστολές. Μιλάει με αφοπλιστική άνεση και ευθύτητα για την οικογένειά της, τον γάμο της, τη συγγραφή, το φλερτ μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για όσα την ενώνουν και τη χωρίζουν από την εικονική ηρωίδα της Νατάσσα, και απευθύνει ένα συναρπαστικό «Σε είδα»… Mήπως ψάχνει εσένα;

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Σοβαρή αλλά όχι σοβαροφανή.

Ζεις στα άκρα ή σου αρέσει να ακολουθείς μια σταθερή ρουτίνα;
Στα άκρα, απλώς τα άκρα για τον καθένα έχουν διαφορετική έννοια. Εγώ εξερευνώ κυρίως τα άκρα της φαντασίας μου και του μυαλού.

Πες μου μια τρελή στιγμή της ζωής σου.
Όλες οι στιγμές που έχω νιώσει ερωτευμένη! Όλες!

Πώς γνώρισες τον άντρα σου; Ήξερες από την πρώτη στιγμή πως θα είναι ο άντρας της ζωής σου;
Θα κάνω την εξαίρεση και θα σου απαντήσω καθώς δεν μιλάω για την προσωπική μου ζωή από πεποίθηση, αλλά μου αρέσει ο τρόπος σου που έθεσες την ερώτηση! Τον γνώρισα σε μία milonga, μία βραδιά αργεντίνικου tango, όταν μου ζήτησε να χορέψουμε. Δεν κατάλαβα ούτε κατά διάνοια πως θα είναι ο άντρας της ζωής μου, ένιωσα όμως πως ήταν μία αγκαλιά… φάρος!

Ο έγγαμος βίος σας είναι πάντα χαρούμενος και ευτυχισμένος;
Γίνεται αυτό αλήθεια; χα χα! Τόσα χρόνια μετά μπορώ να σου πω πως η οικογένεια είναι πεποίθηση, το ίδιο και ο γάμος, και έτσι στηρίζεις τις δύσκολες στιγμές και τις φροντίζεις ίσως πιο πολύ από τις καλές. Τώρα που το σκέφτομαι, βέβαια, όσο ανατρέχω στην απάντησή μου, αυτό μάλλον τελικά είναι ευτυχία! Να αγαπάς όλες τις στιγμές του πυρήνα σου!

Ο ερχομός του γιου σου τι άλλαξε στην καθημερινότητά σου; Άλλαξε τις ισορροπίες στον γάμο σας;
Ναι βέβαια, όπως σε όλους άλλωστε! Όταν αλλάζει η δομή ενός μικροπεριβάλλοντος τόσο καθολικά είναι επόμενο να επηρεαστούν όλα τα μέλη που το αποτελούν και να βρεθούν − για να μιλήσω τη γλώσσα της «Ερωμένης των Φάρων»− μεσοπέλαγα. Όμως, αυτό δεν έχει απαραίτητα αρνητικό πρόσημο, το αντίθετο! Είναι απλά ένα πιο έντονο ταξίδι από τα υπόλοιπα της ζωής μας, πολύ πολύ όμορφο!

Υπάρχουν στιγμές που καταρρέεις και απλά θέλεις να κλείσεις τα μάτια και να ξεφύγεις από όλα;
Ναι, μου έχει συμβεί. Και έχω κάνει αυτό ακριβώς που πολύ ωραία περιγράφεις. Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ έστω και για λίγες στιγμές να ξεφύγω. Όλοι δεν το έχουμε ανάγκη; Δεν είναι καμιά φορά λύση το να αποδεχτείς πως στιγμιαία δεν μπορείς να βρεις λύση;

Έχεις πάει σε ψυχολόγο/ψυχίατρο; Αν ναι, σε τι σε βοήθησε/βοηθάει; Ανακάλυψες άλλες πτυχές του εαυτού σου;
Ναι, κάνω mentoring με έναν εξαιρετικό ψυχίατρο εδώ και χρόνια και ειδικά κατά τη διάρκεια της συγγραφής ενός βιβλίου πιο εντατικά καθώς θέλω την καθοδήγηση για να χτίσω ακέραιους χαρακτήρες στις ιστορίες μου. Πέραν αυτού όμως θα σου πω πως, ενώ δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο ζητούμενο την πρώτη φορά που το δοκίμασα πριν πολλά χρόνια, κατάλαβα από την πρώτη στιγμή το πόσο πολύτιμο ήταν για την εξέλιξή μου το να εξερευνώ τον εαυτό μου και τους γύρω μου μέσα από ένα βαθύτερο πρίσμα.

Έχεις φίλους συγγραφείς; Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που εκτιμάς σε έναν φίλο γενικότερα;
Έχω επιλέξει ανθρώπους από τον χώρο μας με τους οποίους θέλει η καρδιά μου να δεθεί με δεσμούς φιλίας και το απολαμβάνω! Σε έναν φίλο εκτιμώ πάνω από όλα τα εξής: Να είναι εκεί στη χαρά μου. Να νιώθει ότι είμαι εκεί και να με εμπιστεύεται. Να έχει μόνο θετική ματιά απέναντι στη ζωή και σε οποιοδήποτε άνθρωπο και να μην επιλέγει να δει τις τρωτές πλευρές των άλλων πριν από όλα. Δεν μου αρέσει η ψευδαίσθηση ανωτερότητας στους ανθρώπους και για αυτό δένομαι ακαριαία με ανθρώπους που δεν είναι έτσι.

Όταν σε προδίδουν άνθρωποι που εκτιμάς και εμπιστεύεσαι, πώς αντιδράς;
Έχω τον τρόπο μου! (γέλια) Εξαρτάται την περίπτωση. Δεν αλλάζει συχνά το συναίσθημά μου, ακόμα και αν συμβεί αυτό, καθώς προτιμώ να θυμάμαι τα στοιχεία που με έκαναν σε πρώτη φάση να εκτιμήσω αυτόν τον άνθρωπο. Επίσης, δεν σπαταλώ τον θυμό μου εύκολα, πρέπει να συντρέχει σοβαρός λόγος, γιατί ο θυμός είναι πολύτιμο συναίσθημα που αν το μεταβολίσεις σωστά, μπορεί να σου δώσει ενέργεια να εξελιχθείς. Αυτόματα οι μηχανισμοί μου πλέον, με κάνουν να αλλάζω προτεραιότητες και να απομακρύνομαι. Πώς απλά δεν θα σου περάσει από το μυαλό μέσα στην καθημερινότητα ένας άνθρωπος γιατί ασυνείδητα τον έχεις ξεχάσει; Κάπως έτσι! Αν τον θυμηθώ όμως, καλά πράγματα θα πω!

Όταν διακρίθηκες στον πρώτο διαγωνισμό ποίησης, ποια ήταν η αντίδρασή σου;
Επειδή δεν είχα επιλέξει εγώ να στείλω το ποίημα μου, ήμουν πολύ ντροπαλή και μικρή σε ηλικία. Θυμάμαι πως είχα αιφνιδιαστεί και αισθανθεί άβολα, μου είχαν βγει πολλές ανασφάλειες, δεν ήμουν άνετη στο να εκτεθώ δημόσια για τη γραφή μου. Ευτυχώς, αυτό άλλαξε με τα χρόνια!

Θα ήθελες να έχεις ζήσει κάποιες από τις ιστορίες των βιβλίων σου;
Ναι. Θα ήθελα. Κάποιες από αυτές θα ήθελα με όλη μου την καρδιά να τις ζήσω. Ίσως για αυτό και να τις δημιουργώ κιόλας.

Πες μας δυο λόγια για την «Ερωμένη των φάρων».
Φάροι και φως. Έρωτας και αλληγορία. Μυστήριο, εγκλήματα και θαμμένοι θησαυροί. Μία γυναίκα που έχει λαγνεία με το σύμβολο του φάρου. Είτε είναι φάρος πορείας είτε επικινδυνότητας. Άλλα χρόνια. Ρομαντικά και νοσταλγικά. Τα χρόνια του Καββαδία, του Έλβις Πρίσλει, μιας κιθάρας, άγριων θαλασσών και απομακρυσμένων νησιών. Ένα παραμύθι ροκ.

Θυμάσαι την ώρα που έγραψες την πρώτη λέξη ή την πρώτη φράση;
Σαν να είναι εχθές! Η ιστορία υπήρχε στο μυαλό μου χρόνια πριν, η καταγραφή δεν είχε αρχίσει. Καλοκαίρι, στη Μυτιλήνη, σε συναυλία του Κωστή Μαραβέγια, το φεγγάρι τεράστιο και ο Μαραβέγιας έχει δημιουργήσει το ντελίριο του καλοκαιριού. Ξεκινάει να τραγουδάει τον «Φάρο» και μόλις φτάνει στον εξαιρετικό στίχο «να σκίσει αιθέρες και στρατόσφαιρα» θυμάμαι να αγνοώ τον κόσμο, να παίρνω μία χαρτοπετσέτα που ήταν πεταμένη κάτω, στυλό έχω πάντα μαζί μου, και να αρχίσω να γράφω. Όλος ο πρόλογος της Ερωμένης των Φάρων, αυτές οι δύο σελίδες είναι γραμμένες σε συναυλία του Κωστή Μαραβέγια κατάχαμα στα πλάι της σκηνής. Στην ουσία, η ιστορία μπορεί κανείς να πει πως δεν ξεκίνησε στον φάρο της Σερίφου αλλά στον Φάρο του Κωστή Μαραβέγια.

Αποκάλυψέ μας μερικές πληροφορίες για το επόμενό σου βιβλίο. Ποια ήταν η έμπνευσή σου γι' αυτό;
Η ερώτησή σου είναι ίσως και η πιο σημαντική για εμένα της συνέντευξης και θα σου εξηγήσω γιατί. Η επόμενη ιστορία μου είναι ένα ιστορικό ροκ μυθιστόρημα που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου σε μία παραλία, την πιο ξέγνοιαστη παραλία του κόσμου, την παραλία της αγάπης, για ένα κορίτσι, ένα «σαλιγκάρι», έναν σαρωτικό έρωτα και μία ροκ προσέγγιση του κόσμου. Ο πυρήνας της δημιουργήθηκε πρόπερσι, στο αεροδρόμιο, ξημερώματα όταν συνταξίδευα με ένα κορίτσι στη διπλανή θέση από εμένα στο αεροπλάνο. Κρατούσε στα χέρια της ένα μικρό σαλιγκάρι. Από τότε την ψάχνω παντού να τη βρω για να της πω πως αποτέλεσε την έμπνευσή μου για το επόμενο μου βιβλίο. Να σας χρησιμοποιήσω μιας που έχετε τη στήλη «Σε είδα»;

Λοιπόν: «Σε είδα πέρυσι στις 16/9/18. Συνταξιδεύαμε σε διπλανές θέσεις στο αεροπλάνο από Ηράκλειο Κρήτης προς Αθήνα στις 12 το βράδυ. Διάβαζες το βιβλίο "Φορμόλη¨" του Κωστάκη Ανάν και κρατούσες στο χέρι σου ένα μικρό πληγωμένο σαλιγκάρι. Με γνώρισες και μιλήσαμε. Ήσουν όμορφη και θύμιζες γοητευτικούς χίπις άλλων εποχών. Μπήκες στο λεωφορείο από το αεροδρόμιο, δεν γνωρίζω προς τα πού. Δεν θυμάμαι το όνομά σου, έτρεξα πίσω από το λεωφορείο να σε προλάβω, όμως είχε ήδη ξεκινήσει. Αν το δεις, σε παρακαλώ απάντησέ μου. Σε ψάχνω να σου πω πως σε έχω κάνει βιβλίο».

Είσαι στρατιώτης όταν γράφεις ένα μυθιστόρημα ή ακολουθείς τη διάθεσή σου;
Γράφω γιατί μόνο έτσι είμαι πλήρης και αυτό είναι όλη μου η ζωή, δεν μπαίνει σε πρόγραμμα. Όταν όμως αποφασίσω να καταθέσω κάποια από τις ιστορίες μου στον εκδοτικό μου, τότε ναι, είμαι στρατιώτης στο να τη διαμορφώσω κατάλληλα σε μορφή βιβλίου και ολοκληρωμένη.

Είσαι πολύ ενεργή στα social media. Αλήθεια σε φλερτάρουν ποτέ;
Ναι, για να είμαι ειλικρινής συμβαίνει. Και παρόλο που δεν με αφορά, κατανοώ πως αυτό είναι αναμενόμενο στα κοινωνικά δίκτυα. Μπορεί η εικόνα να λέει χίλιες λέξεις όπως λένε, όμως όταν επιλέγεις εσύ την εικόνα αφήνοντας απέξω ό,τι θέλεις να προστατέψεις, είναι λογικό αυτός που τη βλέπει να μη γνωρίζει ούτε την οικογενειακή σου κατάσταση, ούτε τις επιλογές που θέλεις να κάνεις. Αυτό που παρατηρώ με ενδιαφέρον βέβαια είναι πως πιο πολύ φλερτάρουν την ηρωίδα μου τη Νατάσα στο Instagram και ομολογώ πως το βρίσκω χαριτωμένο.

Να κάνω λίγες ερωτήσεις να δούμε πόσο μοιάζετε;

Αγαπημένο φαγητό.
Πηνελόπη: Χταπόδι. Νατάσα: Χταπόδι

Αγαπημένο τραγούδι.
Πηνελόπη: I never said I was deep - Javis Cocker. Νατάσα: In the still of the night - Elvis Prisley

Αγαπημένος τραγουδιστής.
Πηνελόπη: Αδάμ Τσαρούχης & Bruce Springsteen. Νατάσα: Αδάμ Τσαρούχης

Αγαπημένος ηθοποιός.
Πηνελόπη: Κουκουράκης Γιάννης. Νατάσα: Άλκης Κούρκουλος

Αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας.
Πηνελόπη: Κουκουράκης Γιάννης. Νατάσα: Κόνορ Μακ Φέρσον

Αγαπημένος τηλεοπτική σειρά.
Πηνελόπη: Άγριες Μέλισσες. Νατάσα: Alfred Hitchcock Presents

Αγαπημένη ταινία.
Πηνελόπη: Οικογένεια Μπελιέ. Νατάσα: Ο κατήφορος

Αγαπημένος ήρωας.
Πηνελόπη: Νατάσα, η Ερωμένη των Φάρων. Νατάσα: Κωνσταντής Σεβαστός

Πες μας μια φράση από ένα βιβλίο σου που αγαπάς.
«Να τον φοβάσαι τον θυμό του έρωτα. Άλλους θυμούς μην τους φοβάσαι. Μα στον θυμό του έρωτα να εύχεσαι να μην βρεθείς μπροστά».

Θα ήθελες κάποιο από τα βιβλία σου να μεταφερθεί στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη και, αν ναι, ποιο θα ήταν αυτό;
Ναι, θα ήθελα πολύ και αυτό ισχύει για όλα μου τα βιβλία. Καθώς αδυνατώ να τα διαβάσω ως αναγνώστρια επειδή τα έχω γράψει, θα ήθελα πολύ να μπορέσω και εγώ που τα αγαπώ τόσο, να τα γνωρίσω σαν κάποιο νέο εγχείρημα από την οπτική ενός άλλου δημιουργού!

Τι άλλο αγαπάς με πάθος, εκτός από τη συγγραφή και τους άντρες σου;
Το tango. Τους φίλους μου. Το σούσι. Τη μουσική. Το spotify.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θεωρείς ότι η ηρωίδα του είναι ίδια εσύ;
Δικό μου όχι. Άλλου συγγραφέα ναι, αλλά δεν θα το πω. Θα το κρατήσω για την επόμενη συνέντευξή σου που ανυπομονώ να έρθει!