- CITY GUIDE
- PODCAST
-
32°
Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου είναι «NW», αναφορά στον ταχυδρομικό κωδικό του Βορειοδυτικού Λονδίνου. Αυτό καθιστά τον ελληνικό τίτλο, εκ πρώτης όψεως, παραπλανητικό ή και ειρωνικό: το Ουίλσντεν απέχει παρασάγγας από το να θεωρηθεί «καρδιά της πόλης». Στην καλύτερη περίπτωση, βρίσκεται στο περιθώριό της. Ωστόσο, σκόπιμα ή μη, ο ελληνικός τίτλος αποκαλύπτει πώς βλέπουν οι ίδιοι οι κάτοικοι του Βορειοδυτικού Λονδίνου το μικρόκοσμό τους: η απογοήτευση, η φτώχεια, η υψηλή εγκληματικότητα, οι καταθλιπτικές κοινοτικές κατοικίες, ο βιοπορισμός μέσω των επιδομάτων της Πρόνοιας είναι η δική τους καθημερινότητα, το δικό τους κέντρο της πόλης. Γι’ αυτούς, είναι η Όξφορντ Στριτ που συνιστά ένα είδος περιθωρίου.
Η Σμιθ δεν επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία της συμβατικά. Αντίθετα, επιμένει στο ρεύμα του «υστερικού ρεαλισμού» που την καθιέρωσε, αυτό το μείγμα πειραματικής γραφής και κοινωνικού σχολιασμού εφάμιλλου του ρεαλιστικού μυθιστορήματος του 19ου αιώνα (δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν «απόγονο» του Ντίκενς). Αντιμετωπίζει το Βορειοδυτικό Λονδίνο –τον αληθινό πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος– σαν ένα βρώμικο, σκονισμένο λουλούδι, το οποίο κλαδεύει με μαεστρία, αναδεικνύοντας εναλλάξ τέσσερα πέταλά του: την ημιαποτυχημένη Λία, τον πρώην αλκοολικό Φίλιξ, το ναρκομανή Νέιθαν και την επιτυχημένη δικηγόρο Νάταλι. Η τελευταία είναι η μοναδική από το κουαρτέτο που διαψεύδει την προδιαγεγραμμένη μοίρα των κατοίκων των ταπεινών προαστίων – αλλά με ποιο τίμημα;
Ακόμα κι αν καμιά φορά το μυθιστόρημα στενάζει κάτω από το βάρος της φιλοδοξίας του, η Σμιθ διαθέτει πάντα το χάρισμα της γραφής, το μεγάλο της ατού (και που ευτυχώς διασώζει ανέπαφη η μετάφραση της Ιωάννας Ηλιάδη). Γραφή συνειρμική σαν τα σπουδαιότερα βιβλία των μοντερνιστών, αλλά ακόμα περισσότερο μεταμοντέρνα, καθώς ήχοι, μυρωδιές και εικόνες ανακατεύονται σε ένα χαρμάνι σαγηνευτικά ετερόκλητων στοιχείων. Και με έναν ιδιόμορφο τρόπο, γραφή κινηματογραφική, ένα μεγάλο τράβελινγκ στον κόσμο των απόκληρων του Λονδίνου, με την κάμερά της να εστιάζει με την ίδια άνεση, την ίδια γενναιοδωρία τόσο στον ήρωα σε πρώτο πλάνο, όσο και στους ανώνυμους περαστικούς που κοντοστέκονται ταλαιπωρημένοι στο φόντο.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει εντός των επόμενων εβδομάδων από την Κάπα Εκδοτική.
Μια ομάδα σχεδιαστών συγκέντρωσε στο βιβλίο «Travelogue» πρωτότυπες πατέντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας
Οικολογία: Γιατί χρειαζόμαστε την άγρια φύση — και γιατί αυτό μάς αφορά όλους
«Τότε έγραφα για πράγματα που δεν είχαμε βρει ακόμα λέξεις να τα περιγράψουν, όπως η τοξική αρρενωπότητα, τα fake news), η κουλτούρα της επαγρύπνησης εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων»
Ένα βιβλίο γεμάτο χαριτωμένες παρατηρήσεις
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με το πώς μπορεί να μιλήσει κανείς για κουίρ υποκείμενα στην ιστορία, μέσα από το δοκίμιο «Can and should we queer the past» του Justin Bengry
Μια συζήτηση με τον μεταφραστή του βιβλίου, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο
Το επάγγελμα του συγγραφέα είναι πολύ μοναχικό
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Τι σημαίνει να «νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου»;
Ένα συλλεκτικό τεκμήριο από τον Θανάση Κ. Κάππο για τον σπουδαίο τραγουδιστή, μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τρεις μικροί εκδοτικοί οίκοι, με παιδικά βιβλία που ξεχωρίζουν
Ο γνωστός συγγραφέας και διαφημιστής μάς μιλάει για το νέο του βιβλίο «Το Φωτόδεντρο»
Πιστεύεται ότι γράφτηκε γύρω στον Απρίλιο-Ιούνιο του 1920 από ένα σανατόριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.