- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Αμερικανοί πολίτες που αγαπούν το βιβλίο μιλούν στην κάμερα του BBC για το τι σήμαινε για αυτούς ο λόγος και η ζωή της Τόνι Μόρισον.
Σε ηλικία 88 ετών ο κόσμος της παγκόσμιας λογοτεχνίας έχασε χθες Τρίτη την Τόνι Μόρισον, μια εμβληματική εκπρόσωπο της αμερικανικής λογοτεχνίας και πρώτη Αφροαμερικανίδα που κέρδισε Πούλιτζερ και Νόμπελ.
Η συγγραφέας αριστουργημάτων όπως το «Αγαπημένη» και το «Τραγούδι του Σόλομον» σπούδασε από το 1949 έως το 1953 στο πανεπιστήμιο Howard στην Ουάσινγκτον.
Αμερικανοί πολίτες που αγαπούν το βιβλίο μιλούν στην κάμερα του BBC για το τι σήμαινε για αυτούς ο λόγος και η ζωή της αφροαμερικανίδας συγγραφέα. Αποτίνουν φόρο τιμής μέσα από ένα βιβλιοπωλείο, το οποίο βρίσκεται κοντά στο πανεπιστήμιο που η Μόρισον σπούδασε ανθρωπολογία και κοινωνιολογία.
«Για μένα η Τόνι Μόρισον ήταν ένας άνθρωπος που ξεπερνούσε τα όρια. Έκαναν πράγματα που κανείς δεν τολμούσε εκείνη την εποχή».
«Είμαι συντετριμμένη. Ήταν μία και μοναδική και θα μας λείψει».
«Ήταν η μεγαλύτερη και σημαντικότερη εν ζωή αμερικανίδα συγγραφέας. Ακούγοντας την είδηση του θανάτου της σκέφτηκα: Ποιος απέμεινε τώρα που 'έφυγε' η Τόνι;»
«Η Τόνι έδωσε φωνή στους Αφροαμερικανούς γράφοντας μυθιστορήματα για αυτούς σε μια εποχή που κανείς δεν τολμούσε να το κάνει».
«Στο Γυμνάσιο διάβασα τα 'Γαλάζια Μάτια' και μου άλλαξε τη ζωή».
«Ως λευκή με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τι σημαίνει να είσαι Αφροαμερικανός σε αυτή τη χώρα».
«Είναι πολύ κρίμα που έφυγε από τη ζωή σε αυτή τη φάση της αμερικανικής κοινωνίας, γιατί θα ήθελα πολύ να ήξερα τι θα έλεγε για όλα όσα βιώνει σήμερα η χώρα μου».
«Είναι η κολόνα της αφροαμερικανικής κοινωνίας. Σε περιόδους καταστροφής, ανάγκης, θλίψης η Τόνι Μόρισον ήταν για εμάς ένα σημείο αναφοράς, ένας άνθρωπος στον οποίο μπορούσαμε να βασιστούμε. Με τις λέξεις της, τον λόγο της, μας βοηθούσε να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα».