Η κλασική σειρά μεταφρασμένης πεζογραφίας των εκδόσεων Μίνωας προσφέρει τα σημαντικότερα έργα του λογοτεχνικού κανόνα, σε άρτιες μεταφράσεις και καλαίσθητο design.
Όσο υπάρχουν αναγνώστες, θα υπάρχουν και άνθρωποι που θα ανακαλύπτουν τις εκπληκτικές όψεις μιας λογοτεχνίας που αρνείται να γεράσει, όσοι αιώνες και αν περάσουν. Ντίκενς, Φλομπέρ, Μπουλγκάκοφ, Τζέιν Όστεν, Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, Φιτζέραλντ, Κάφκα, Έρμαν Έσσε, όλοι τους διαβάζονται αχόρταγα έως τις μέρες μας, γιατί έδωσαν μια διαφορετική διάσταση στον κόσμο που ζούμε και μεγαλώνουμε.
Σε ένα λογοτεχνικό σύμπαν το οποίο μεταμορφώνεται συνεχώς από νέες τάσεις, καινούργιες φωνές και ετερόκλητα στιλ που διεκδικούν χώρο στη βιβλιοθήκη μας, είναι οι κλασικοί εκείνοι που παραμένουν οι σταθεροί μας σελιδοδείκτες για το μέλλον. Με βιβλία σαν την «Ιστορία δύο πόλεων», τη «Μαντάμ Μποβαρί», το «Μετρ και μαργαρίτα», αφουγκραζόμαστε τη διαχρονικότητα έργων που πνέουν τη δροσιά του καθαρού αέρα. Και αν στο παρελθόν οι κλασικοί αδικήθηκαν από ακαλαίσθητες ή σποραδικές εκδόσεις, τώρα πια η βιβλιογραφία τους αποκτά νέο νόημα μέσα από τη σειρά κλασικής μεταφρασμένης λογοτεχνίας των εκδόσεων Μίνωας. Με ενιαίο, κομψό γραφιστικό σχεδιασμό και σχολαστικές μεταφράσεις, η κλασική σειρά του Μίνωα είναι ένα εκδοτικό επίτευγμα που θα ζήλευαν πολλοί οίκοι παγκοσμίως.
Η ATHENS VOICE συλλέγει αφοσιωμένα τη σειρά και ενθουσιάζεται με κάθε νέα κυκλοφορία της. Τώρα, καθώς καινούργιοι τόμοι έρχονται για να στολίσουν το ράφι με τα απαραίτητα, ξεφυλλίζουμε τα ορισμένα ενδεικτικά βιβλία της σειράς. Μέσα τους θα βρεις τον πανέμορφο, ολοζώντανο και μαγικό κόσμο των κλασικών λογοτεχνών.
Γκιστάβ Φλομπέρ, «Μαντάμ Μποβαρί», σελίδες 456, μετάφραση Βασιλική Κοκκίνου
Το αριστουργηματικό νατουραλιστικό μυθιστόρημα που έφερε επανάσταση στον τρόπο γραφής της εποχής, συγκρούστηκε με τις φόρμες του ρομαντισμού και, με την άκαμπτη αντικειμενικότητά του, σφράγισε την απαρχή μιας νέας εποχής στη λογοτεχνία, σε καινούργια μετάφραση της Βασιλικής Κοκκίνου. H Μαντάμ Μποβαρί είναι η ιστορία της Έμας, μιας όμορφης, απλής κοπέλας στη γαλλική επαρχία, η οποία ονειρεύεται μια ζωή ουτοπική, σαν κι αυτή που περιγράφεται στα ρομαντικά βιβλία, γεμάτη έντονες συγκινήσεις, πολυτέλειες, πάθη και φλογερούς έρωτες. Όμως ο γάμος της με τον Σαρλ Μποβαρί, που είναι εξαιρετικά αφοσιωμένος και πράος αλλά βαρετός για κείνη σύζυγος, κάθε άλλο παρά ιδανικός θα αποδειχθεί και θα τη βυθίσει στην ανία και την πλήξη μιας ζωής πεζής και ανούσιας, όπως ορίζουν οι κοινωνικές συμβάσεις και οι συντηρητικές ιδέες της υποκριτικής επαρχίας. Η Έμα θα κυνηγήσει τη χίμαιρα, το όνειρο, τις φαντασιώσεις της για έναν μεγάλο έρωτα σε πρόσωπα που είναι ωστόσο δημιουργήματα του κόσμου τον οποίο περιφρονεί και απεχθάνεται. Όταν όμως οι μάσκες πέσουν και δει τη γύμνια και τη φτώχεια της ψυχής τους, ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσει για να ανακαλύψει την προσωπική της αλήθεια; Ένα από τα εμβληματικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Τσαρλς Ντίκενς, «Ιστορία δύο πόλεων», σελίδες 520, μετάφραση Θανάσης Ζάβαλος
Ένας φλεγόμενος κόσμος χωρισμένος στα δύο – το Παρίσι και το Λονδίνο κατά τη διάρκεια της αιματηρής και γεμάτης θηριωδίες Γαλλικής Επανάστασης. Ύστερα από δεκαοκτώ χρόνια εγκλεισμού στη Βαστίλη, ο δόκτωρ Μανέτ ελευθερώνεται και επιστρέφει στο Λονδίνο, κοντά στην κόρη του Λούσι. Πατέρας και κόρη καλούνται στο δικαστήριο προκειμένου να καταθέσουν εναντίον ενός νεαρού Γάλλου αριστοκράτη, του Τσαρλς Ντάρνι, ο οποίος κατηγορείται, αδίκως, για προδοσία. Κατά περίεργη σύμπτωση, ο Ντάρνι παρουσιάζει μια μυστηριώδη ομοιότητα με τον Σίντνι Κάρτον, τον βοηθό του δικηγόρου που ανέλαβε να τον υπερασπιστεί. Οι δύο άντρες τρέφουν τα ίδια τρυφερά αισθήματα για τη Λούσι Μανέτ, την κόρη του πρώην κατάδικου της Βαστίλης. Από τους ήρεμους εξοχικούς δρόμους του Λονδίνου, τα τέσσερα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας οδηγούνται, παρά τη θέλησή τους, στους αιματοβαμμένους δρόμους του Παρισιού όπου κυριαρχούν οι κραυγές για εκδίκηση κατά τις ημέρες κορύφωσης της Γαλλικής Επανάστασης. Θα καταφέρουν να επιβιώσουν κάτω από τη φονική σκιά της γκιλοτίνας;
Τζέιν Όστεν, «Πειθώ», σελίδες 416, μετάφραση Μαρία Ανδρέου
Η Πειθώ, το τελευταίο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα της Τζέιν Όστεν και το πιο συγκινητικό από όλα τα έργα της, χαρακτηρίζεται από την υπόγεια ειρωνεία και την ακρίβεια στην περιγραφή των συναισθημάτων. Με καινοτομίες πρωτόγνωρες για την εποχή –εσωτερικός μονόλογος, έντονη κοινωνική κριτική–, η συγγραφέας περιγράφει μία από τις πιο όμορφες ιστορίες αγάπης, τονίζοντας το δικαίωμα που έχει ο καθένας σε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. H 27χρονη Άννα Έλιοτ ζει μοναχικά στο ασφυκτικό περιβάλλον της αγγλικής επαρχίας. Οκτώ χρόνια μετά, η ανάμνηση του νεανικού έρωτά της για τον Φρέντερικ Γουέντγουορθ εξακολουθεί να τη βασανίζει, όπως και οι τύψεις για την ευκαιρία που έχασε να παντρευτεί τη μεγάλη αγάπη της ζωής της. Η καλύτερή της φίλη, λαίδη Ράσελ, και ο πατέρας της την έπεισαν να ακυρώσει τον αρραβώνα της, θεωρώντας ότι ο Φρέντερικ δεν ήταν κατάλληλος για την κοινωνική θέση της οικογένειάς της. Όταν όμως ο Φρέντερικ θα επιστρέψει στη ζωή της, πλοίαρχος πλέον του βρετανικού ναυτικού, με μια αξιοσέβαστη περιουσία, η Άννα θα συνειδητοποιήσει πως είναι ακόμη ερωτευμένη μαζί του. Θα καταφέρει να κάνει στην άκρη την περηφάνια της και να του ομολογήσει την αγάπη της; Eκείνος είναι πρόθυμος να ξεχάσει πόσο τον πλήγωσε με την απόρριψή της;
Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, «Βορράς και Νότος», σελίδες 664, μετάφραση Βασιλική Κοκκίνου
Για πρώτη φορά στα ελληνικά, ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της βικτοριανής λογοτεχνίας. Πάντα επίκαιρο, όπως την εποχή που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1854, πραγματεύεται μια συναρπαστική ερωτική ιστορία με φόντο τις απαρχές της Βιομηχανικής Επανάστασης στην Αγγλία. H Μάργκαρετ Χέιλ, κόρη ενός αντικομφορμιστή ιερέα, μεγαλώνει στο ειδυλλιακό τοπίο του αγροτικού νότου στην Αγγλία. Όταν ο πατέρας της εγκαταλείπει την εκκλησία για λόγους συνείδησης, η Μάργκαρετ αναγκάζεται να αφήσει το άνετο σπιτικό της στο Χάμπσαϊρ και να μετακομίσει με την οικογένειά της στον βορρά. Στην αρχή νιώθει απέχθεια για την ασχήμια που την περιβάλλει στη βιομηχανική πόλη του Μίλτον. Γρήγορα, όμως, συνειδητοποιεί τη φτώχεια και τη δυστυχία των ντόπιων εργατών που δουλεύουν στα κλωστοϋφαντουργεία και αναπτύσσει έντονο κοινωνικό προβληματισμό. Η εσωτερική της αμφιταλάντευση εντείνεται από τη θυελλώδη σχέση της με τον αυτοδημιούργητο βιομήχανο Τζον Θόρντον, καθώς η έντονη αντιπαράθεσή τους για τη συμπεριφορά του απέναντι στους εργάτες φέρνει στην επιφάνεια μια βαθύτερη έλξη μεταξύ τους. Με απαράμιλλη αφηγηματική δεινότητα η συγγραφέας συγκεράζει τα προσωπικά συναισθήματα με τις νέες κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονται στον βιομηχανικό βορρά, ενώ στο πρόσωπο της Μάργκαρετ Χέιλ δημιουργεί μία από τις πλέον αυθεντικές ηρωίδες της βικτοριανής λογοτεχνίας.
Φραντς Κάφκα, «Η μεταμόρφωση και άλλες ιστορίες», σελίδες 244, μετάφραση – επίμετρο Απόστολος Στραγαλινός
Σε νέα μετάφραση από τα γερμανικά του Απόστολου Στραγαλινού, τέσσερα κλασικά διηγήματα του Φραντς Κάφκα που αποτυπώνουν με τον πλέον αυθεντικό τρόπο τη συγγραφική δεινότητα και την απαράμιλλη δημιουργική σκέψη του κορυφαίου συγγραφέα του 20ού αιώνα. Ανάμεσά τους η Μεταμόρφωση, η πιο διάσημη ιστορία του, η οποία γράφτηκε γύρω στα τέλη του 1912 και αποτελεί το μεγαλύτερο από τα διηγήματα που δημοσίευσε ο συγγραφέας όσο ζούσε. Ο περιοδεύων πωλητής Γκρέγκορ Σάμσα ξυπνάει ένα πρωί διαπιστώνοντας πως έχει μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο ζωύφιο. Την αρχική του έκπληξη διαδέχεται το μαρτύριο, ένας εφιάλτης πέρα για πέρα αληθινός, που βιώνεται χωρίς να φωτίζεται η γενεσιουργός αιτία. Οι γονείς του αρχικά ξαφνιάζονται, όμως γρήγορα συνειδητοποιούν την κατάσταση και την αποδέχονται. Σιωπούν, υποφέρουν, ανέχονται και αποτραβιούνται στον ιδιωτικό, περίκλειστο μικρόκοσμό τους. Το πιο γνωστό διήγημα του Φραντς Κάφκα αποτελεί μια παραβολή γεμάτη συμβολισμούς. Στην έκδοση περιλαμβάνονται ακόμη: Η κρίση, το πρώτο ολοκληρωμένο διήγημα του Κάφκα, γραμμένο μέσα σε μόλις οκτώ ώρες μια νύχτα του Σεπτεμβρίου του 1912. Η σωφρονιστική αποικία, ένας τόπος τιμωρίας και απόλυτης φρίκης, όπου το Κακό κυριαρχεί, γραμμένο τον Οκτώβριο του 1914. Ένας αγροτικός γιατρός, ένα από τα πιο αινιγματικά και μυστηριώδη έργα του, από τα λίγα που ο Κάφκα πρόλαβε να δει εν ζωή δημοσιευμένα.
Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, «Ο μετρ και η μαργαρίτα», σελίδες 608, μετάφραση – επίμετρο Αλεξάνδρα Ιωαννίδου
Ένα εμβληματικό έργο που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970, καθιστώντας τον Μπουλγκάκοφ ισάξιο των μεγάλων κλασικών Ντοστογέφσκι, Γκόγκολ, Τολστόι και Τσέχοφ, κυκλοφορεί πλέον σε νέα μετάφραση από τα ρωσικά της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου. Ο μετρ και η Μαργαρίτα αποτελεί αναμφίβολα ένα βιβλίο εξαιρετικά επίκαιρο – όσο επίκαιρα μπορούν και παραμένουν πάντοτε το γέλιο, ο έρωτας και ο αντίκτυπος της εξουσίας στη ζωή των ανθρώπων. Για να ξανασυναντήσει τον άνθρωπο που αγαπά, έναν καταραμένο συγγραφέα κλεισμένο σε άσυλο, η Μαργαρίτα συμφωνεί να παραδώσει την ψυχή της στον Διάβολο. Το μυθιστόρημα Ο μετρ και η Μαργαρίτα αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή του μύθου του Φάουστ τοποθετημένη στη Μόσχα της δεκαετίας του 1930 και μια από τις πιο συγκινητικές και δυνατές ιστορίες αγάπης που γράφτηκαν ποτέ. Ο συγγραφέας δούλευε το μυθιστόρημα δώδεκα χρόνια εν μέσω απόλυτης κυριαρχίας της σταλινικής γραφειοκρα- τίας, έχοντας επίγνωση ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να δει εν ζωή την έκδοση του βιβλίου του. Υμνώντας την ελευθερία των καλλιτεχνών εναντίον κάθε μορφής λογοκρισίας, αυτό το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε λογοκριμένες συνέχειες στο λογοτεχνικό περιοδικό Μοσκβά μόλις το 1966. Η πρώτη πλήρης έκδοση σε μορφή βιβλίου πραγματοποιήθηκε το 1973. «Ο μετρ και η Μαργαρίτα είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, το βιβλίο του 20ού αιώνα», σημειώνει η Die Zeit.
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
12°
