Ο Kρεγκ Μάζεν, δημιουργός του «Chernobyl», έδωσε τα εύσημα στην Σβετλάνα Αλεξιέβιτς για το βιβλίο της που στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
Το ατύχημα στο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρνομπιλ έγινε σειρά στο HBO και ήδη θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες σειρές στην ιστορία της μικρής οθόνης, η οποία σπάει όλα τα ρεκόρ. Μάλιστα η μέση βαθμολογία του στο IMDb φτάνει το 9,7 ξεπερνώντας σειρές όπως το «Game of Thrones» ή το «Breaking Bad». Βασισμένο στη χειρότερη πυρηνική καταστροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας, την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα «νούμερο 4» του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ στις 26 Απριλίου του 1986 στην ουκρανική πόλη Πρίπιατ, η σειρά φαινόμενο έγινε αμέσως viral. Πού έχει βασιστεί όμως ο δημιουργός της μίνι σειράς Κρεγκ Μάζεν για τη δημιουργία αυτού του υπερθεάματος;
Το Chernobyl και η ιστορία του καθηγητή Βαλέρι Λεγκάσοβ προς την αλήθεια, όπως αποκάλυψε πρόσφατα στο Twitter o δημιουργός του, έχει στηριχτεί κατά βάση στο αριστουργηματικό χρονικό της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς «Τσέρνομπιλ: Ένα χρονικό του μέλλοντος», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πατάκη. Το σπαρακτικό αριστούργημα του 20ού αιώνα θεωρείται μία από τις πιο θλιβερές λογοτεχνικές μαρτυρίες της ιστορίας που, αν και χαρακτηρίστηκε «αντεθνικό και εξευτελιστικό», εντούτοις γνώρισε τεράστια επιτυχία έχοντας μάλιστα και την υποστήριξη του ίδιου του Γκορμπατσόφ.
Ο Μάζεν θέλησε με αυτό τον τρόπο να δώσει τα εύσημα στην Αλεξίεβιτς, για την οποία μίλησε με τα καλύτερα λόγια, σημειώνοντας πως «δεν είναι τυχαίο που έχει τιμηθεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας».
Η λευκορωσίδα συγγραφέας Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, που έλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2015, δέκα χρόνια μετά το «ατύχημα», περιπλανήθηκε στην απαγορευμένη ζώνη και βάζοντας σε κίνδυνο και την προσωπική της υγεία μίλησε με δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία τοπικών εφημερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκομείων και αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήματα των απωλειών.
Εκατό από αυτές τις μαρτυρίες αποτέλεσαν το παρόν βιβλίο: μιλούν άντρες, γυναίκες, παιδιά, χωρικοί, στρατιώτες, μαθητές, πυροσβέστες, επιστήμονες, μελλοθάνατοι και συγγενείς μελλοθανάτων, μητέρες που γέννησαν παραμορφωµένα παιδιά, μαθητές που δε συναντιούνται πια στο σχολείο μα σε μονάδες λευχαιμικών ασθενών, αγρότες που ξεριζώθηκαν από την απαγορευμένη ζώνη, γονείς που έθαψαν τα παιδιά τους, γυναίκες που είδαν τους άντρες τους να λιώνουν ζωντανοί πριν πεθάνουν, γέροντες που αναθυμούνται τις παλιές προφητείες, κορίτσια που κρύβουν την καταγωγή τους γιατί αν την αποκαλύψουν δε θα βρουν σύντροφο στη ζωή τους. «Μαγνητοφωνώντας τους, είχα την αίσθηση πως ηχογραφώ το μέλλον» γράφει η Αλεξίεβιτς στη μοναδική δική της μαρτυρία μέσα στο πολυφωνικό βιβλίο.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς «Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» (πρώτη έκδοση 1985), το οποίο περιέχει μαρτυρίες γυναικών που πολέμησαν στον Β΄ Παγκόσµιο πόλεμο και «Το τέλος του κόκκινου ανθρώπου» στο οποίο η βραβευμένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας συγγραφέας απεικονίζει μέσα από τις μαρτυρίες δεκάδων ανθρώπων τη μετάβαση από την «αυτοκρατορία» της ΕΣΣΔ στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία.
Η ψυχολόγος - ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια, εκπ. στη Βορειοελλαδική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, γίνεται η φωνή των γυναικών που πενθούν για τα δικά τους ωάρια και μιλά για τη δική της διαδικασία εξωσωματικής
Τι συμβαίνει όταν το κράτος μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην οικονομία, στη ζωή, στις επιλογές μας; Πότε η προστασία γίνεται έλεγχος; Και πότε ο έλεγχος γίνεται ανελευθερία;
14°
