Βιβλιο

«Το κόκκινο καρνέ»: ξεχωριστό όπως και η ίδια η ζωή

Το συγγραφικό ντεμπούτο της Sofia Lundberg συγκινεί (εκδ. Διόπτρα)

69344622_10156942672578218_6480720064680034304_n.jpg
Κέλλη Κρητικού
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Sofia Lundberg «Το κόκκινο καρνέ», εκδόσεις Διόπτρα

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Sofia Lundberg τιμά τη μνήμη ενός αγαπημένου της προσώπου στο βιβλίο «Το κόκκινο καρνέ» (εκδ. Διόπτρα)

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Sofia Lundberg αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη ενός αγαπημένου της προσώπου δημιουργώντας μια γλυκόπικρη ιστορία πλημμυρισμένη από δυνατές συγκινήσεις και τραγικές ανατροπές. Όπως αποκάλυψε η ίδια σε συνέντευξή της, ο πατέρας της έχασε τη μητέρα του σε ηλικία δεκαεπτά ετών, και η αδερφή της γιαγιά της αποφάσισε να μείνει μαζί τους για να τους βοηθήσει. Η θεία αυτή λοιπόν στάθηκε δίπλα τους βράχος σε όλα και η συγγραφέας πέρασε πολλά Σαββατοκύριακα κοντά της στην παιδική και εφηβική της ηλικία. Μεγαλώνοντας όμως, οι παρέες και τα ταξίδια μείωσαν τον χρόνο που πέρναγε κοντά της. Όταν αυτή η γυναίκα έφυγε από τη ζωή, η Lundberg ανακάλυψε κρυμμένο σε ένα ράφι της βιβλιοθήκης της ένα καρνέ με ονόματα, και δίπλα στο καθένα από αυτά ήταν σημειωμένη η λέξη «Πέθανε». Τότε συνειδητοποίησε τη μοναξιά που πρέπει να αισθανόταν η αγαπημένη της θεία και αποφάσισε να αποτυπώσει στο χαρτί μια ιστορία με αφετηρία εκείνο το καρνέ.

Το αποτέλεσμα είναι ένα τρυφερό, λυρικό, ρομαντικό και την ίδια στιγμή συνταρακτικό βιβλίο που διαρρηγνύει το συναισθηματικό κουκούλι του αναγνώστη και τον προσκαλεί να σταθεί δίπλα στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, να μάθει τις ιστορίες τους, να ανακαλύψει τη μαγεία των ρυτίδων τους, να ταξιδέψει μαζί τους στο χθες και σε όσα γεύτηκαν. Να συνειδητοποιήσει πως και εκείνοι υπήρξαν κάποτε νέοι, ερωτεύτηκαν, αγάπησαν και αγαπήθηκαν, προδόθηκαν, πληγώθηκαν, απογοητεύτηκαν, έκαναν λάθη και έζησαν πολλές έντονες στιγμές, και να τους προσφέρει χρόνο και προσοχή για να απαλύνει το αίσθημα της μοναξιάς τους.

«Όταν ο χρόνος είναι το μόνο που έχεις, οι σκέψεις γίνονται αρκετά βαθιές».

Η 96χρονη Ντόρις μένει μόνη της στο διαμέρισμά της στη Στοκχόλμη και το φως της ύπαρξής της είναι η τακτική επικοινωνία που έχει μέσω Skype με την Τζένι, την εγγονή της αδερφής της. Τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει είναι πολλά και αισθάνεται κάθε μέρα τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν, γι' αυτό και κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να καταγράψει όσο πιο αναλυτικά μπορεί τις αναμνήσεις της, για να τις αφήσει σαν παρακαταθήκη στην Τζένι. Στο ταξίδι πίσω στον χρόνο έχει για συνοδοιπόρο και σύμμαχο το υπέροχο κόκκινο καρνέ που της είχε χαρίσει στα δέκατα γενέθλιά της ο αγαπημένος της πατέρας. Ένα καρνέ γεμάτο ονόματα. Ονόματα ανθρώπων που τη σημάδεψαν και τώρα πια έχουν φύγει από τη ζωή. Το κουβάρι ξετυλίγεται αργά και μια συναρπαστική και ταραχώδης ζωή προβάλλει. Σαν κινηματογραφική ταινία. Μόνο που το φινάλε της θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία και θα προσφέρει στην Ντόρις μια ευκαιρία. Μια απρόβλεπτη ευκαιρία στην ευτυχία.

 

«Ο αποχωρισμός από ένα αγαπημένο σου πρόσωπο μοιάζει πάντα με πληγή στην ψυχή σου».

Η λιτή γραφή, η στρωτή αφήγηση, οι προσεγμένες περιγραφές, δίνουν πνοή σε ένα  πολυεπίπεδο, ειλικρινές και διεισδυτικό μυθιστόρημα και αναδεικνύουν την ένταση των συναισθηματικών συγκρούσεων των χαρακτήρων του, που είναι και ο πυρήνας του. Η συγγραφέας κατόρθωσε να παντρέψει με αρμονία ιστορικά γεγονότα, κοινωνικά στερεότυπα και μυθοπλαστικά στοιχεία, χωρίς να περάσει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη συγκίνηση και στο μελό. Με ένα κείμενο που αποπνέει ζεστασιά, αποκαλύπτει κομμάτι κομμάτι το παζλ της πολυτάραχης ζωής της Ντόρις και προκαλεί έναν κόμπο στο λαιμό που άλλοτε δίνει τη θέση του σε ένα πικρό χαμόγελο, άλλοτε σε δάκρυα, άλλοτε σε ένα γλυκό μειδίαμα.

Sofia Lundberg «Το κόκκινο καρνέ», εκδόσεις Διόπτρα
Η απόλυτη πρωταγωνίστρια είναι η μοναδική, ανεξάντλητη, δυναμική, ευαίσθητη Ντόρις. Μια ζεστή φυσιογνωμία που θες να την αγκαλιάσεις από την πρώτη στιγμή, να απαλύνεις τους πόνους της −ψυχικούς και σωματικούς− και να αφεθείς στις αφηγήσεις της. Ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις της, ανασκαλεύει τις στάχτες της και επιδιώκει να αφήσει κάτι πίσω της. Την κληρονομιά της. Τις εμπειρίες και τα μαθήματα ζωής που πήρε στην πάροδο των χρόνων, για να μεταδώσει λίγη από τη σοφία της στην Τζέιν. Οι αναμνήσεις της είναι ό,τι σπουδαιότερο και ομορφότερο έχει: από τα ουρλιαχτά απελπισίας και τις κραυγές απόγνωσης στις πιο δύσκολες στιγμές της −με πρώτη και κορυφαία τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα της που έβαλε πρόωρα και άγρια τέλος στην παιδική της αθωότητα− μέχρι τον απόλυτο έρωτα στα χέρια του Σμιθ Άλαν, την καριέρα της ως μοντέλο σπουδαίων σχεδιαστών, τις απρόβλεπτες συναντήσεις που καθόρισαν την πορεία της και την οδήγησαν σε δαιδαλώδη μονοπάτια. Ο πόνος της είναι ακόμα εκεί, συσσωρευμένος στην καρδιά της «σαν σφιγμένες γροθιές έτοιμες να ελευθερωθούν». Οι κακοφορμισμένες πληγές αιμορραγούν και δεν την αφήνουν να ξεχάσει το παρελθόν. Και η σιωπή την πλακώνει. Όμως, δεν το βάζει κάτω. Στυλώνει τα πόδια, πεισμώνει και αποφασίζει να αναμετρηθεί με το χθες, με όσα τη σημάδεψαν ανεξίτηλα. Στέκει αγέρωχη και διατηρεί την αξιοπρέπειά της, ακόμα και όταν όλοι παλεύουν να της στερήσουν τα ψήγματα ελευθερίας που της απομένουν.

«Σου εύχομαι να έχεις αρκετά[…] Αρκετό ήλιο για να φωτίζονται οι μέρες σου, αρκετή βροχή ώστε να εκτιμάς τον ήλιο. Αρκετή χαρά για να δυναμώνει η ψυχή σου, αρκετό πόνο ώστε να εκτιμάς τις μικρές στιγμές ευτυχίας στη ζωή. Κι αρκετές γνωριμίες ώστε να μπορείς να λες αντίο όταν χρειάζεται».

Η ιστορία της είναι την ίδια στιγμή και η ιστορία όλων των ανθρώπων που συνάντησε και συμπορεύτηκε, ανθρώπων που κυνήγησαν με πάθος τα όνειρά τους, που αγάπησαν βαθιά, που πλήγωσαν και πληγώθηκαν, που πάλεψαν με σθένος στο πέλαγος των αντιξοοτήτων και είτε λυτρώθηκαν είτε πλήρωσαν ακριβά τα λάθη τους. Όπως ο υπέροχος, χαρισματικός, δημιουργικός Γιόστα, που βρισκόταν τόσο κοντά στη θλίψη και στις ψυχαναγκαστικές νευρώσεις γιατί το ταλέντο του έψαχνε να βρει διέξοδο και ο ερωτισμός του να ξεπεράσει τους φραγμούς της κοινωνίας.

Η Lundberg μεταφέρει την πλοκή της από τη Στοκχόλμη στο Παρίσι της δεκαετίας του ’30 , και έπειτα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, στο Σάνκριντ της Αγγλίας, και πίσω στη Στοκχόλμη, διαγράφοντας έναν συγκλονιστικό κύκλο ζωής, εμπειριών και τραγικών γεγονότων. Χωρίς περιττές λεπτομέρειες, αποδίδει τη μαγεία κάθε πόλης που έζησε και περπάτησε η Ντόρις αλλά ταυτόχρονα περιγράφει με ζοφερά χρώματα τις αθέατες γωνιές τους, εκεί που οι κάτοικοι παλεύουν να επιβιώσουν και δεν υπάρχουν τα λαμπερά φώτα και οι απαστράπτουσες βιτρίνες. Κάθε κεφάλαιο του χθες είναι γεμάτο συναισθηματικές αντιφάσεις: χαρά και λύπη, επιτυχία και ανείπωτος πόνος, έρωτας και απώλεια. Όπως και στη ζωή, εναλλάσσονται γρήγορα και δεν αφήνουν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Επιβίωση και ευτυχία σε έναν αδυσώπητο αγώνα με αμφίρροπο αποτέλεσμα.

«Το κόκκινο καρνέ». Ρεαλιστικό. Συγκινητικό. Ανθρώπινο. Εκθαμβωτικό. Ξεχωριστό όπως και η ίδια η ζωή.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λέσχη Ανάγνωσης Νορβηγικής Λογοτεχνίας: Συζητήσεις γύρω από τη νεότερη και σύγχρονη νορβηγική λογοτεχνία
Λέσχη Ανάγνωσης Νορβηγικής Λογοτεχνίας: Συζητήσεις γύρω από τη νεότερη και σύγχρονη νορβηγική λογοτεχνία

Κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα, στις 7 μ.μ., το Ζάτοπεκ γεμίζει από χρώμα: κόκκινο, μπλε και λευκό ― της αγάπης, της θάλασσας και του χιονιού

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.