Μια σπουδαία βασίλισσα είναι ανώτερη από κάθε άντρα

Η ζωή των γυναικών μοναρχών του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας προκαλούσε πάντα το ενδιαφέρον του κόσμου. Το μυστηριώδες πέπλο που σκέπαζε όσα συνέβαιναν πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες των παλατιών, αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι και σήμερα πηγή έμπνευσης για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές που σαρώνουν τα βραβεία και χαίρουν σπουδαίας υποδοχής από το κοινό, με πρόσφατο παράδειγμα την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «Η Ευνοούμενη». Η συγγραφέας και τηλεοπτική παραγωγός Goodwin Daisy αφουγκράστηκε το ρεύμα της εποχής και αποφάσισε να αποτυπώσει στο χαρτί τα χρόνια της νιότης της βασίλισσας Βικτώριας. Της γυναίκας που ανέβηκε στον θρόνο μόλις έγινε δεκαοκτώ χρονών, βασίλευσε επί εξήντα τρία συναπτά έτη και κατείχε τον τίτλο της πλέον μακροχρόνιας βασίλισσας στην ιστορία της Γηραιάς Αλβιόνας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015, όπου την ξεπέρασε σε χρόνια εξουσίας η βασίλισσα Ελισάβετ Β'. 

Η συγγραφέας, όπως έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις της, διάβασε για πρώτη φορά τα ημερολόγια της βασίλισσας Βικτώριας όταν φοιτούσε στο πανεπιστήμιο και εντυπωσιάστηκε με τον τρόπο γραφής και την προσωπικότητα που ανακάλυψε μέσα στα άμεσα και ανεπιτήδευτα αυτά κείμενα. Μετά από ενδελεχή έρευνα, αποφάσισε να μεταφέρει με μυθιστορηματικό τρόπο τα γεγονότα που στιγμάτισαν τη ζωή και το έργο της πρώτης βασίλισσας της Αγγλίας που είδε το όνομά της να δίνεται στη χρονική περίοδο της βασιλείας της, και να ρίξει φως σε όσα συνέβησαν στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, όπου και αποφάσισε να μείνει τον Ιούνιο του 1837 που ο θρόνος πέρασε σε εκείνη.

Η Αλεξανδρίνα Βικτώρια γεννήθηκε στο παλάτι του Κένσινγκτον στις 24 Μαΐου 1819 και ήταν το μοναδικό παιδί του Πρίγκιπα Εδουάρδου Αυγούστου, δούκα του Κεντ, και της δούκισσας Βικτώριας. Ο πατέρας της πέθανε όταν εκείνη ήταν μόλις οκτώ μηνών και η μητέρα της τη μεγάλωσε με τη βοήθεια του φιλόδοξου Ιρλανδού αξιωματικού και συντρόφου της Τζον Κόνροϋ. Η ανατροφή της βασίστηκε σε ένα σκληρό πρόγραμμα διδασκαλίας ακολουθώντας αυστηρούς κανόνες ηθικής που της απαγόρευαν να έρθει σε επαφή με τον κόσμο. Η μητέρα της, φοβούμενη μήπως κάποιος από τους συγγενείς του άντρα της επιχειρήσει να κάνει κακό στη διάδοχο του θρόνου, δεν άφηνε ελεύθερη τη μικρή της Ντρίνα ακόμα και να κατέβει τις σκάλες χωρίς κάποιος να τη συνοδεύει, ενώ κοιμόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο μέχρι τις 20 Ιουνίου του 1837.

Το βιβλίο «Βικτώρια» ουσιαστικά αποτυπώνει τα γεγονότα που ακολούθησαν της ανακοίνωσης του θανάτου του βασιλιά Γουλιέλμου Δ’ από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι και τον λόρδο Τσάμπερλεϊν και τα οποία πρόσφεραν στη νεαρή Βικτώρια τη δυνατότητα να απαγκιστρωθεί από τον ασφυκτικό κλοιό της μητέρας της και του «πατριού» της, να ορθώσει το μικροκαμωμένο της ανάστημα και να δώσει μια νέα πνοή στην αυτοκρατορία αλλά και στον θεσμό της βασιλείας. 

Με συντροφιά την πιστή της γκουβερνάντα βαρόνη Λέζεν και το αγαπημένο της σκυλάκι Ντας, η νέα βασίλισσα αποφασίζει να αποκοπεί από την επιρροή του Κόνροϋ και να πάρει τα ηνία στα χέρια της, με αποφασιστικότητα και τόλμη. Μετακομίζει στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ για να φύγει από τα σκοτάδια Κένσινγκτον και να βρεθεί πιο κοντά στον λαό και στην καρδιά των γεγονότων. Σπάει τις παραδόσεις, κρατάει το όνομα Βικτώρια και περιορίζει τη μητέρα της και τον σύντροφό της στη βόρεια πτέρυγα, αρκετά μακριά της. Αντιλαμβάνεται πως μια γυναίκα, και μάλιστα κοντή, δύσκολα θα καταφέρει να χαλιναγωγήσει τα αμείλικτα παιχνίδια εξουσίας και να επιβληθεί στους ευγενείς, τους λόρδους και τους επιφανείς άντρες που καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας της. Όμως, πατάει γερά στα πόδια της και με καυστικό χιούμορ αντεπεξέρχεται σε κάθε ειρωνικό υπαινιγμό.

«Δύσκολο να είναι κανείς αξιοπρεπής όταν τα πόδια του απέχουν δεκαπέντε εκατοστά από το έδαφος, αυτό είναι αλήθεια».

Στο πρόσωπο του λόρδου Μέλμπουρν, πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, θα βρει τον πατέρα, τον σύμβουλο, τον άνθρωπο που θα τη στηρίξει και θα την υποστηρίξει, χωρίς να προσπαθήσει στιγμή να τη χειραγωγήσει και να την καπελώσει. Εκείνος έχει πονέσει στη ζωή του, έχει βιώσει την απόρριψη, την ντροπή, τον εξευτελισμό, την απώλεια του παιδιού του. Και επιτέλους, στην ηλικία των πενήντα, έχει βρει έναν λόγο να ζήσει ξανά. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, ξεδιπλώνεται με σεβασμό η ιδιαίτερη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους προβάλλοντας άγνωστες πτυχές των δύο αυτών προσωπικοτήτων. Μια σχέση που θα προκαλέσει την κοινή γνώμη, θα διχάσει τους πολιτικούς συμμάχους και αντιπάλους του Μέλμπουρν, θα πυροδοτήσει ραγδαίες εξελίξεις και θα αναδείξει τη δύναμη της φιλίας, της άδολης αγάπης, της απόλυτης αφοσίωσης.

Η «Βικτώρια» είναι ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα που καταφέρνει να αναβιώσει μια ολόκληρη εποχή και να μυήσει τον αναγνώστη σε άγνωστα περιστατικά από τα πρώτα χρόνια της βασιλείας της τολμηρής και ατίθασης Ντρίνας. Με ζωντανούς διαλόγους και συνεχείς εναλλαγές εικόνων, η συγγραφέας φέρνει στο φως όσα συντάραξαν το παρασκήνιο της ανόδου της Βικτώριας στον θρόνο και την αμφισβήτηση που καλλιεργήθηκε από συγκεκριμένους κύκλους με σκοπό να αμαυρωθεί το όνομά της, προβάλλει πόσο ευαίσθητη είναι η σχέση ανάμεσα στον μονάρχη και τη Βουλή και αποδεικνύει πως η εξουσία είναι απλά μια βιτρίνα. Ίντριγκες και πισώπλατα μαχαιρώματα ανάμεσα σε Τόρηδες και Ουίγους, ιερές συμμαχίες και επεκτατικές διαθέσεις, με φόντο το στέμμα, και εντυπωσιακές δεξιώσεις με αυστηρό πρωτόκολλο, που σκοπό έχουν να περάσουν από το μικροσκόπιο κάθε κίνηση της βασίλισσας, βρίσκουν τη θέση τους στη σφιχτή πλοκή της ιστορίας.

«Τον κόσμο τον κυβερνούσε πάντοτε το ιδιωτικό συμφέρον[…]

Παράλληλα, η Goodwin αποκαλύπτει, με πιστότητα και παραστατικότητα, χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της βασίλισσας Βικτώριας που συναρπάζουν. Η ευφυΐα της, η επιμονή της να διεκδικήσει τη θέση που της αρμόζει, η ανάγκη της να δρα χωρίς έλεγχο και υποδείξεις και η πίστη στις ικανότητές της, φανερώνουν τη μία πλευρά του δυναμικού της χαρακτήρα. Όμως μέσα από τις σκέψεις της, τις συζητήσεις της με τα οικεία της πρόσωπα και τις αυθόρμητες αντιδράσεις της, έρχονται στην επιφάνεια και άγνωστα στοιχεία της ευαίσθητης ψυχοσύνθεσής της. Αναδύεται η ανάγκη της για στοργή, ανόθευτη αγάπη, προστασία, τρυφερότητα, όσα δηλαδή της στέρησε η μητέρα της, γι’ αυτό και την τιμωρεί. Παλεύει να κλείσει τις πληγές των παιδικών της χρόνων και υποκύπτει σε λάθη τραγικά αδικώντας ανθρώπους όπως η θεοσεβούμενη λαίδη Φλόρα Χέιστινγκς, τυφλωμένη από το μένος της για τον Κόνροϋ. Αφήνεται στη φροντίδα του λόρδου Μ. αγνοώντας τις συνέπειες και ακολουθεί τους χτύπους της καρδιάς της μέχρι το Μπρόκετ Χολ. Ιδρύει φτωχοκομεία προς τιμήν του πατέρα της και επιθυμεί να ενστερνιστεί τις αντιλήψεις περί γάμου της βασίλισσας Ελισάβετ Α’. Όμως ο θείος της βασιλιάς του Βελγίου Λεοπόλδος έχει άλλα σχέδια πυροδοτώντας νέες εξελίξεις και ανατρεπτικές καταστάσεις που σαγηνεύουν.

«Για να είστε βασίλισσα, πρέπει να γίνετε κάτι παραπάνω από ένα κοριτσάκι με στέμμα».

Η «Βικτώρια» είναι ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα που αποδεικνύει πως «Μια σπουδαία βασίλισσα είναι ανώτερη από κάθε άντρα».