«Η επόμενη στάση». Γιατί να το διαβάσεις;

Υπόθεση: Μια συνηθισμένη μέρα. Μια ακόμη μέρα ξημερώνει και δεκάδες άνθρωποι στην πόλη των Βρυξελλών ετοιμάζονται να βυθιστούν στη ρουτίνα της καθημερινότητας, να εκτελέσουν τα βήματα μιας άψογα πειθαρχημένης χορογραφίας και να αισθανθούν πως κατάφεραν να φέρουν και πάλι εις πέρας τις υποχρεώσεις τους. Επτά άτομα, άγνωστα μεταξύ τους, επιβιβάζονται, σε διαφορετικές στάσεις το καθένα, στο ίδιο βαγόνι του μετρό και θα μπλεχτούν αναπάντεχα σε ένα παράλογο παιχνίδι της μοίρας.

Συγγραφέας: Ο Δημήτρης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1960. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Διετέλεσε επί έτη υπεύθυνος πληροφόρησης του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβιώσεως και Εργασίας στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, με εξειδίκευση σε θέματα που αφορούν τις ίσες ευκαιρίες, την καταπολέμηση των διακρίσεων και την ασφάλεια και υγιεινή στην εργασία.

Το πρώτο του θρίλερ «Η Κλεμμένη Ζωή Ενός Εύθυμου Ανθρώπου» εκδόθηκε στα ελληνικά το 2012 από τις Εκδόσεις Οσελότος, ενώ η αγγλική του μετάφραση εκδόθηκε και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 2014. Ετοιμάζει πυρετωδώς την αγγλική μετάφραση της Επόμενης Στάσης καθώς και επόμενό του θρίλερ στα ελληνικά. Τα πρόσφατα διηγήματά μου «Μην ξεχάσεις να ταΐσεις τον σκύλο!» και «Μια συνηθισμένη μέρα» διακρίθηκαν στους 5ο και 6ο Διεθνείς Διαγωνισμούς διηγήματος του 2015 και 2016 που οργανώθηκαν από την ιστοσελίδα Eyelands σε συνεργασία με τις εκδόσεις Παράξενες μέρες. Αυτή την εποχή ζει στις Βρυξέλλες όπου είναι ένα από τα ηγετικά στελέχη του τοπικού Αγγλόφωνου Κύκλου Συγγραφέων (Brussels Writers Circle) κι εργάζεται στην Γενική Διεύθυνση Επικοινωνίας και Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σαν αρχισυντάκτης του δικτυακού τόπου «EUROPA» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε ποιους απευθύνεται: «Η επόμενη στάση» είναι ένα σύγχρονο, πολυδιάστατο μυθιστόρημα που σε συγκινεί, σε αγγίζει, σε προβληματίζει βαθιά και σε ξαφνιάζει. 

Θα σε συνεπάρουν:

1. Τα κοινά στοιχεία με τους χαρακτήρες
«Η επόμενη στάση» είναι ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που επικεντρώνει την πλοκή του στη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα των χαρακτήρων του. Κάθε ήρωας κουβαλά μέσα του την κουλτούρα της πατρίδας του, τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του κατά την παιδική και εφηβική του ηλικία, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που έγραψαν ανεξίτηλα στο μυαλό του. Θα εντοπίσεις σίγουρα κοινά σημεία επαφής, γνώριμες συμπεριφορές και οικείες αντιδράσεις. Είναι τόσο μεγάλο το εύρος της διαφοροποίησης των ηρώων σε κάθε επίπεδο, που είναι απίθανο να μην συναισθανθείς φοβίες, άγχη, αγωνίες. Ο Κηθ, η Φεριντέ, η Σεβερίν, ο Τζοβάνι, ο Σελήμ, έχουν κάτι από εσένα.

2. Η γραφή του συγγραφέα
Λιτός και λυρικός, ο λόγος του συγγραφέα κατορθώνει να μείνει προσηλωμένος στις πράξεις, στις αποφάσεις και στις συναισθηματικές διακυμάνσεις των πρωταγωνιστών, χωρίς να γίνεται μελοδραματικός. Υπηρετεί την εξέλιξη της ιστορίας και διανθίζει τις καταστάσεις με δυνατές περιγραφές χρησιμοποιώντας με δεξιοτεχνία τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Η αφήγησή του είναι μεστή και έχει τη δική της σφραγίδα. Δεν ακολουθεί νόρμες, ούτε εγκλωβίζεται σε «πρέπει» και τρικ για να σε δελεάσει. Στηρίζεται στη δύναμη των ιστοριών που πραγματεύεται και αφήνει ανοιχτούς τους δρόμους της σκέψης σου.

3. Η σπονδυλωτή ανάπτυξη της πλοκής
Η προσωπική ιστορία κάθε χαρακτήρα θα μπορούσε να σταθεί και ως μια ανεξάρτητη νουβέλα και να σε αγγίξει με ορμή και πρωτόγνωρη ένταση. Σαν μικρά μονόπρακτα. Όμως ο συγγραφέας τολμά να ρισκάρει και να ενώσει με μια αναπάντεχη σύλληψη όλες τις ιστορίες εστιάζοντας στα παιχνίδια της μοίρας και στον ακαταμάχητο τρόπο που ανατρέπει σταθερές και δεδομένα. Το κοινό στοιχείο που ενώνει όλες τις ιστορίες είναι ο θάνατος, ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους, αλλά κάποιες φορές και ως σκληρή πραγματικότητα που έχει έντονο το άρωμα της απώλειας. Και αυτό το κοινό στοιχείο μπλέκεται στα νήματα της τύχης και του πεπρωμένου και δρομολογεί απίστευτες ανατροπές προσφέροντας σπουδαία μαθήματα ζωής.

Δυνατή φράση: «Η εμπειρία μου αυτή με δυνάμωσε, με έκανε να γίνω πραγματικός μαχητής. […] Με δίδαξε ότι πολλές φορές στη ζωή κολλάμε στα άσχετα και τα μηδαμινά, χάνοντας το πραγματικό νόημα του ταξιδιού».

Αν μπορούσα θα άλλαζα: Κάποιες φορές οι λεπτομερείς περιγραφές νιώθεις πως μειώνουν την ένταση των συναισθημάτων που σε πλημμυρίζουν καθώς συμπάσχεις με τους ήρωες.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ