Ο Φρίντριχ Σίλερ ήταν σίγουρος: την ανθρώπινη βλακεία μάταια την πολεμάνε ακόμα κι οι θεοί. Ο Τζον Λε Καρέ, πάντως, διαφωνεί.
Ο Φρίντριχ Σίλερ ήταν σίγουρος: την ανθρώπινη βλακεία μάταια την πολεμάνε ακόμα κι οι θεοί. Ο Τζον Λε Καρέ, πάντως, διαφωνεί!
Τζον Λε Καρέ
Όπως ισχυρίζεται o μετρ των κατασκοπευτικών, η πιο μάταιη μάχη δεν αφορά τη βλακεία αλλά «την απόλυτη, κακόβουλη, αναθεματισμένη αδιαφορία των ανθρώπων για το συμφέρον οποιουδήποτε άλλου εκτός από το δικό τους». Κι όμως, αυτό ακριβώς διαψεύδει ο ήρωάς του στο «Μια ευαίσθητη αλήθεια» (Bell): διακινδυνεύει την καριέρα του για να μην κουκουλωθεί μια καταστροφική συνωμοσία άπληστων πολιτικών και off shore εταιρειών που λειτουργούν ως ιδιωτικοί στρατοί.
Ίαν Μακ Γιούαν, Ζέιντι Σμιθ, Γκράχαμ Σουίφτ, Τζόναθαν Κόου, Πολ Όστερ, Τζόναθαν Φράνζεν, Ντάνιελ Κέλμαν, Χαρούκι Μουρακάμι – μερικά μόνο από τα ξένα ονόματα που υπόσχεται το φθινόπωρο, μαζί με των Ζέη, Φακίνου, Σταμάτη, Χωμενίδη, Τριανταφύλλου, Τσιαμπούση, Στεφανάκη, Χαβιαρά, Φύσσα, Κορτώ. Όρεξη να ’χουμε να διαβάζουμε και κουμπαρά γεμάτο για να τον αδειάζουμε.
Ένας καλοπαντρεμένος δικηγόρος, 50 και κάτι, δέχεται την επίσκεψη μιας λίαν επιθυμητής, λαϊκής κοπέλας που του συστήνεται ως ο άγνωστος καρπός νεανικής, ερωτικής του περιπέτειας. Την ίδια ώρα, μια μεσήλικη γυναίκα έχει βαλθεί να δώσει ζωή στο κατεψυγμένο έμβρυο της νεκρής κόρης της. Οι ιστορίες τους πλέκονται επιδέξια στο μυθιστόρημα της Καρολίνας Μέρμηγκα «Συγγενής» (Μελάνι). Να ένα ακόμη «θρίλερ», με πρώτη ύλη τις ηθικές παραμέτρους και τις νομικές διενέξεις από τα επιτεύγματα της γενετικής.
Πασκάλ Μερσιέ: «Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα». Το φιλοσοφικό θρίλερ που εικονογράφησε ο Μπιλ Όγκοστ, κυκλοφορεί ξανά (Ψυχογιός). Είδα την ταινία. Φιλότιμη προσπάθεια, αλλά το βιβλίο μού φάνηκε πιο βαθύ. Σε πρώτο πλάνο, το ταξίδι αυτογνωσίας ενός μονόχνωτου Ελβετού λατινιστή. Και στο φόντο τα υπαρξιακά διλήμματα ενός ιδιοφυούς, αριστοκράτη Πορτογάλου, στα χρόνια της δικτατορίας του Σαλαζάρ.
Ως γνωστόν, τα βιβλία που δίνονται κοψοχρονιά στα παζάρια είναι τουλάχιστον 2 ετών. Αυτό προβλέπει ο νόμος περί ενιαίας τιμής, κι ας υπάρχουν κάποιοι που τον καταπατούν...
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
«Προσπάθησα να γράψω ένα ποίημα που δεν παραιτείται, δεν παραδίδεται, δεν σηκώνει αμαχητί τα χέρια ψηλά, δεν το βάζει στα πόδια μπροστά στην αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής και της εποχής»
Το βιβλίο του, με τον τίτλο «Στον ίδιο δρόμο», είναι από κάθε άποψη ένα γοητευτικό ανάγνωσμα. Τόσο γιατί αφηγείται μια γοητευτική ζωή, όσο και γιατί είναι γοητευτική η γραφή του.
Ο τόμος αριθμεί τον εικοστό τρίτο της σειράς «Ο Κύκλος των Μουσείων», μιας εκδοτικής πρωτοβουλίας η οποία αποτελεί μακρά πολιτιστική συνεισφορά στο πλούσιο αρχαιολογικό απόθεμα της Ελλάδας.
11°
