τα σαρκώδη, φιλήδονα χείλη που φίλησε πρώτος αυτός,
ο ξένος,
ο τυχοδιώκτης,
ο κακός, ο κάκιστος παίκτης του snooker.
[Σημ: Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο Trelawny έφερε στη σπηλιά του Ανδρούτσου ένα μικρό μπιλιάρδο και έπαιζε snooker με μια παρέα Άγγλων που τον είχαν ακολουθήσει στην Ελλάδα. Και όντως παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδερφή του Ανδρούτσου, με την οποία προφανώς επικοινωνούσαν όπως ο Ταρζάν και η Τζέην.] Χ.Β.
Ο Εδουάρδος Ιωάννης Τρελώνυ ήταν Άγγλος τυχοδιώκτης. Γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 1792 και σε ηλικία 13 χρονών κατατάχθηκε στο Αγγλικό βασιλικό ναυτικό και ταξίδεψε στην Νότιο Αμερική, στην Ινδία και στην Αφρική. Τελικά έγινε πειρατής στον Ινδικό. Στη Μαδαγασκάρη παντρεύτηκε την Ζέλα, η οποία όμως πνίγηκε. Επέστρεψε στην Αγγλία όπου ξαναπαντρεύτηκε αποκτώντας δύο παιδιά. Χώρισε όμως και άρχισε πάλι να ταξιδεύει. Στην Ιταλία γνώρισε τους Άγγλους ποιητές Σέλλεϋ και Βύρωνα, τον οποίο συνόδεψε στο ταξίδι του στην Ελλάδα χωρίς όμως να έχει φιλελληνικούς σκοπούς. Παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αθήνα όπου διατηρούσε χαρέμι με δέκα Τουρκάλες. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης ήρθε σε επαφή με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, του οποίου παντρεύτηκε την 13χρονη ετεροθαλή αδερφή Ταρσίτσα. Στις εμφύλιες διαμάχες ο Τρελώνυ δεν θα τον εγκαταλείψει, θα κρυφτεί μαζί με αυτόν στην σπηλιά όπου είχε ως φρούριο ο Ανδρούτσος και θα τον στηρίξει μέχρι το τέλος της ζωής του. Φήμες ήθελαν τον Ανδρούτσο να έχει κρύψει στο κρησφύγετό του, στην σπηλιά, έναν αμύθητο θησαυρό, του οποίο το ακριβές μέρος γνώριζε ο Τρελώνυ, σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του. Προκειμένου να αποκτήσουν αυτόν τον θησαυρό, ξένοι αξιωματικοί, προσκείμενοι στον Μαυροκορδάτο παρουσιάστηκαν ως φίλοι του Ανδρούτσου που τους πήρε στη σπηλιά του. Κατά τη διάρκεια ενός αγωνίσματος σκοποβολής μέσα στην σπηλιά, ο ανύποπτος Τρελώνυ δέχτηκε πισώπλατα δύο πυροβολισμούς από τον Σκωτσέζο Φάντον και τον Άγγλο Γουάιτκομπ. Οι λιγοστοί σωματοφύλακές του, καθώς και ο πιστός του σκύλος, τους εμπόδισαν να δραπετεύσουν με αποτέλεσμα να συλληφθούν και να θανατωθούν. Τελικά παρά τον σοβαρό του τραυματισμό επέζησε. Ύστερα από αυτό το περιστατικό θα καταφύγει μαζί με την γυναίκα του στη Ζάκυνθο όπου θα ζήσει πλουσιοπάροχα. Παρ´ όλο που απέκτησε το 1826 ένα παιδί μαζί με την Ταρσίτσα, οι τσακωμοί τους ήταν καθημερινοί με αποτέλεσμα να της κόψει τα μαλλιά και να την κλείσει σε μοναστήρι. Μετά από λίγους μήνες της έστειλε σε ένα κιβώτιο την σωρό της κόρης τους που είχε στο μεταξύ πεθάνει. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αγγλία όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Ενταφιάστηκε στην Ρώμη, δίπλα στον τάφο του Σέλλεϋ. Έγραψε δύο βιβλία, τις Περιπέτειες νεώτερου γιου (1835) και τις Αναμνήσεις από τον Πέρσι Σέλλεϋ και τον Βύρωνα (1858).
Πώς χρησιμοποιούμε τον όρο «κουίρ» για να μιλήσουμε για ιστορικά υποκείμενα; Και τι κερδίζουμε ή τι χάνουμε διαβάζοντας το παρελθόν σύμφωνα με τις σύγχρονές μας αντιλήψεις για το κουίρ;
Το βιβλίο του Σέρχιο Πιτόλ «Η τέχνη της φυγής» (Δώμα, μετ. Αγγελική Βασιλάκου) είναι ο πρώτος τόμος της «Τριλογίας της μνήμης» του Μεξικανού συγγραφέα. Το ξεκίνησα και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Greekling, όπως Γραικύλος, εκ του Graeculus: φράση υποτιμητική που χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για συμπολίτες τους που ήθελαν να το παίζουν Έλληνες. Κατά (μειωτική) επέκταση: ο υποταγμένος Έλληνας
30°
