«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας». Στο νέο της μυθιστόρημα με τίτλο «Το μυστικό ήταν η ζάχαρη» η Τέσυ Μπάιλα επιστρατεύει μια ράτσα εξαίρετων αφηγητών. Έτσι οι ιστορίες της με φόντο την προπολεμική Κρήτη είναι πασπαλισμένες με το αυθεντικό γλυκαντικό της μυθοπλασίας. Η μία διαδέχεται την άλλη στον αέναο κύκλο της ζωής με μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές να στροβιλίζονται γύρω από την Κατίνα, το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου. Μυθιστορηματικά ενσταντανέ από τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από τον εμφύλιο…
Κι όλα αυτά ώσπου να ζευγαρώσει η Κατίνα με τη μοίρα της. Είναι σημαδιακή η στιγμή κατά την οποία ένας συγγραφέας συναντά τον χαρακτήρα εκείνο που δεν μπορεί να διαχειριστεί με τις προσφιλείς του μεθόδους. Ο Θέμελης, ο αρσενικός πόλος του πρωταγωνιστικού γένους, θα ανατρέψει τη μέχρι τώρα αφηγηματική οπτική της Μπάιλα. Θα την υποχρεώσει να αναθεωρήσει την λογοτεχνική της ηθική καθώς περνά από την ασφαλή παράδοση της Κρήτης στον ανατρεπτικό Πειραιά.
Στο μετεμφυλιακό κλίμα μιας βάρβαρης φτώχειας η Κατίνα παύει να είναι η συνείδηση-καλειδοσκόπιο και από παρατηρητής μεταβάλλεται στο τραγικό πρόσωπο που πάσχει. Τι ακριβώς την υποχρεώνει να σπαταλήσει τη ζωή της στα χέρια ενός αχαΐρευτου άντρα; Η Μπάιλα δεν δίνει σαφή απάντηση – καλώς κατά τη γνώμη μου. Αντί γι αυτό φροντίζει μέσα από μικρά επεισόδια να σκιαγραφήσει τον πιο συναρπαστικό χαρακτήρα αυτού του μυθιστορήματος, τον άνθρωπο που με τις ακατανόητες αντιφάσεις του, την απρόκλητη σκληρότητα, τον παραλογισμό και την αδιαφορία του, αναδεικνύεται σε ντοστογιεφσκικό αντι-ήρωα.
Η παραβατική συμπεριφορά του Θέμελη φωτίζει παράξενα όλους τους άλλους αναδεικνύοντας τις αδυναμίες τους. Εκθέτει κυρίως την ίδια την Κατίνα, τα ολέθρια λάθη της, την κάλπικη αυταπάρνηση, την αρτηριοσκλήρωση των προθέσεών της. Η πειθώ του αποστειρωμένου καλού που μας κολοβώνει συναισθηματικά φαίνεται να διαψεύδεται πλήρως στη μυθοπλασία της Μπάιλα και αυτό νομίζω πως είναι το μεγαλύτερο κέρδος που αποκομίζει ο αναγνώστης. Αν το μυστικό για ένα καλό μυθιστόρημα δεν είναι η ζάχαρη τότε είναι σίγουρα η συμφιλίωση με την ιδέα του κακού σε αυτό τον κόσμο. Απόλυτα συμφιλιωμένη και η Τέσυ Μπάιλα υπογράφει ένα μυθιστόρημα που ξεπερνά τις προσδοκίες μας. (Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός).
Ένα βιβλίο μυστηρίου για ένα κορίτσι που μεγαλώνει προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το κατά πόσο ο Αμερικανός πατέρας του ήταν μπλεγμένος με την Απριλιανή χούντα
Μιλήσαμε για το νέο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα για τη μονίμως φευγαλέα αίσθηση της μητέρας του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η μνήμη πλάθει την προσωπική ιστορία
13°
