Διαβάσαμε το μυθιστόρημα «Η μοναδική ιστορία» του Julian Barnes
Ή όπως θα έλεγαν και οι R.E.M., everybody hurts sometime
Ε, λοιπόν αυτό είναι ένα βιβλίο που θα σου προξενήσει αντιφατικά συναισθήματα, καθώς θα το διαβάζεις, γιατί αναμφίβολα ο Μπαρνς γράφει δαιμονισμένα απολαυστικά, αλλά και η μεταφράστριά του, Κατερίνα Σχινά, κρατά το ίσο του ανέπαφο από κάθε λάθος κατά τη μεταφορά του. Κι έως εδώ όλα καλά, μέχρι που στην πορεία κι, ενώ το απολαμβάνεις το βιβλίο, συνειδητοποιείς, καθώς τρέχουν οι σελίδες, πως αρχίζεις κι εσύ να θλίβεσαι, σαν διάδραση, το ίδιο βαθιά με τους ήρωες.
Γιατί ο Μπαρνς αυτό καταφέρνει. Να γράψει ένα μυθιστόρημα που είναι σαν να το διαβάζεις φορώντας αυτές τις ηλεκτρονικές μάσκες 3D, που ο χρήστης τους είναι σαν να ζει αυτό που βλέπει, ενώ όλοι ξέρουμε πως βιώνει μια virtual εμπειρία. Και ειδικά αυτός. Ο χρήστης- αναγνώστης. Μα δεν μπορείς να σταματήσεις να λυπάσαι καθώς ο αφηγητής Πολ σού διηγείται τη δική του μοναδική ιστορία.
Ένα low- fi κλάμα, πολύ χαμηλής συχνότητας μα γοερής έντασης, ειδικά από το δεύτερο και πέρα μέρος του βιβλίου, είναι το τελευταίο του Τζούλιαν Μπαρνς. Μια μυθιστορία που ξεκινά σαν τα πρώτα λεπτά της ταινίας «Ο Πρωτάρης», ναι, ο Πολ και η Σούζαν έχουν τεράστια διαφορά ηλικίας, εκείνος δεκαεννιά, φοιτητής, καλοκαίρι, εκείνη ώριμη, μητέρα δυο ενήλικων κοριτσιών, γνωρίζονται στο τένις κλαμπ ενός λονδρέζικου προάστιου, and here's to you, Mrs Robinson, Jesus loves you more than you will know, oh, on, oh. Αγαπιούνται σωματικά, συμπλέουν ψυχικά, ασχέτως έναν η Σούζαν του Μπαρνς δεν έχει καμιά σχέση ως προς τη γοητεία και τη θηλυκότητα με την Αν Μπάνκροφτ της ταινίας. Η ιστορία αγάπης ξεκινά, και για τον Πολ δεν είναι παρά μια ευκαιρία να κοντράρει τους πληκτικά συντηρητικούς γονείς του. Όπως και το μικρόψυχο προάστιο. Ενώ για εκείνην, μια ευκαιρία για να ζήσει επιτέλους κάτι περισσότερο από έναν δυσλειτουργικό από την αρχή και σφόδρα πλέον εκφυλισμένο γάμο. Κι εδώ τελειώνει κάθε σχέση με τον «Πρωτάρη».
Κι αρχίζει το βιβλίο του Μπαρνς, μια στιβαρή λογοτεχνία που το ερώτημά της από τον ήρωα προς τον αναγνώστη, αλλά και τούμπαλιν, είναι αυτό: Θα προτιμούσες να αγαπάς πολύ και να υποφέρεις πολύ, ή να αγαπάς λίγο ώστε να υποφέρεις λίγο; Ογκομετρείται ο έρωτας σαν φυσικό φαινόμενο, ώστε από την περιεκτικότητα και τη δύναμή του να καταγραφούν ασφαλώς τα επόμενα του τέλους των «υγρών» του; Όταν εξατμιστούν, ή εξαϋλωθούν, όταν η αγάπη τελειώσει κι ο χρόνος φέρει το αναπόφευκτο; Λίγο ακόμα σπόιλερ: Το καλοκαίρι τελειώνει, μα η αγάπη συνεχίζεται, συγκατοικούν, συμβιώνουν, συναρπάζονται από την ευκολία με την οποία τα δυο ασύμβατα για την κοινωνία και το οικογενειακό τους περιβάλλον έγιναν ένα.
Όμως από το δεύτερο μέρος και μετά, ο Μπαρνς τελειώνει με κάθε ψευδαίσθηση του ροζ κοινού που καταναλώνει ρομαντικά βιβλία: όλα γκρεμίζονται σταδιακά αργά και νομοτελειακά παταγωδώς. «Ο εραστής μέσα στην παραφορά του, δεν θέλει να “κατανοήσει” τον έρωτα, αλλά να τον βιώσει, να νιώσει την ένταση, την εναρμόνισή του με τα πράγματα, την επιτάχυνση της ζωής, την απολύτως δικαιολογημένη φιλαυτία, τη λάγνα αναίδεια, τον χαρούμενο στόμφο, την ήρεμη σοβαρότητα, τη φλογερή λαχτάρα, τη βεβαιότητα, την απλότητα, την πολυπλοκότητα, την αλήθεια, την αλήθεια, την αλήθεια του έρωτα». Αλήθεια και έρωτα αναζητούν ο Πολ και η Σούζαν. Όμως στο ευαίσθητο, σπαρακτικό, σκοτεινό και ευφυές μυθιστόρημα του Μπαρνς, «...το τέλος ήταν τρομερό και η μέση είχε επισκιάσει την αρχή. Όχι, αυτό που εννοούσε ήταν άλλο: ήταν ύστατο καθήκον του, και προς εκείνη και προς τον εαυτό του να τη διατηρεί στη μνήμη του όπως όταν πρωτοσυναντήθηκαν. Να την ανακαλεί μέσα του σε ό,τι θεωρούσε αθωότητά της: αθωότητα της ψυχής. Προτού η αθωότητα κηλιδωθεί. […]Κοίτα, Κέιζι Πολ, κάνω το νούμερό μου της εξαφάνισης. Να χάσει από τα μάτια του τον πρώτο άνθρωπο – τον μόνο άνθρωπο – που είχε αγαπήσει».
Το μυθιστόρημα «Η μοναδική ιστορία» του Julian Barnes κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.