«Το διακόνημα και το χειροτέχνημα» του Θανάση Δρίτσα
Τετράδια στοχασμού πάνω στην υγεία τον πολιτισμό και την κοινωνική ζωή (Εκδ. Παπαζήση)
![32014-72458.jpg 32014-72458.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/32014-72458_0.jpg)
![978-960-02-3364-3.jpg 978-960-02-3364-3.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2018/04/09/978-960-02-3364-3.jpg)
Γράφει ο Κυριάκος Σουλιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Τμήμα Κοινωνικής & Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Υπάρχει, άραγε, κάποιο σημείο του χώρου και του χρόνου, στο οποίο θα μπορούσαν να συνυπάρξουν οι Μότσαρτ, Μπετόβεν, Μπαχ, Καμύ, Νίτσε, Ταρκόφσκυ, Τσαρούχης, Τσέχωφ, Χατζιδάκις, Ελύτης, Γκάτσος, Όργουελ, και πολλοί άλλοι, αντίστοιχα σημαντικοί; Φαντάζει, εύλογα, ουτοπική μια τέτοια συνύπαρξη. Όχι όμως για τον Θανάση Δρίτσα*, ο οποίος με το νέο του συγγραφικό αποτύπωμα κατορθώνει να «οργανώσει» μια τέτοια συνάντηση κάποιων σπουδαίων του ανθρώπινου είδους, στην επιρροή των οποίων οφείλει την ανήσυχη προσωπικότητά του.
![to_diakonima_kai_to_heirotehnima_2.jpg to_diakonima_kai_to_heirotehnima_2.jpg](/images/w250/3/jpg/sites/default/files/to_diakonima_kai_to_heirotehnima_2.jpg)
Έτσι, το βιβλίο, αν και σπονδυτωτό, είναι «συμπαγές» και ιδιαίτερα ευχάριστο, χαρακτηριστικό έργο ενός «διαρκώς ανήσυχου επιστήμονα». Μέσω αυτού, διατυπώνονται προβληματισμοί για κύρια προβλήματα των συστημάτων υγείας, με ιδιαίτερη αναφορά στη χώρα μας, όπως: η απώλεια του ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα της δημόσιας υγείας και η προλεταριοποίηση του ιατρικού λειτουργήματος, η διατάραξη της σχέσης ιατρού - ασθενή, η έμφαση της πολιτικής υγείας αποκλειστικά στα ζητήματα του κόστους, η κατάργηση της ελεύθερης βούλησης του ιατρού μέσα από αυστηρές κατευθυντήριες οδηγίες, η γραφειοκρατία και ο διοικητισμός στη λειτουργία των συστημάτων υγείας, η ιατρικοποίηση της καθημερινής ζωής, η «καθοδηγούμενη» ιατρική εκπαίδευση αλλά και οι αντιστάσεις των ομάδων συμφερόντων στην αναγκαία μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας.
Κι όλα αυτά με έναν τρόπο ιδιαίτερο, πρωτίστως λόγω των λεκτικών σχημάτων που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας. Είναι ενδεικτικό ότι η ανησυχία του για την υποβάθμιση της κλινικής εξέτασης -λόγω των γραφειοκρατικών υποχρεώσεων των ιατρών, οι οποίες τους στερούν τον απαραίτητο χρόνο ενασχόλησης με τους ασθενείς τους- εκφράζεται με τον όρο «ηλεκτρονικός ιατρικός γραμματέας», μέσω του οποίου περιγράφεται ο νέος ρόλος των ιατρών στα σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας. Τα οποία βέβαια, κατά τον συγγραφέα, βιώνουν έναν «αργό θάνατο, ο οποίος συμβαδίζει με τον θάνατο της δημοκρατίας στην Ευρώπη σήμερα».
Αντίστοιχα, η ανησυχία / διαφωνία του συγγραφέα για την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμια φροντίδας υγείας στην Ελλάδα, η οποία (φαίνεται να) ακολουθεί το βρετανικό πρότυπο του “gatekeeping” όσον αφορά το σύστημα παραπομπών, διατυπώνεται με τη θέση του ότι «αν σήμερα, ως διαχρονική αξία, κρατούσα κάτι από τη Βρεατανία του 60 θα προτιμούσα σαφώς τη μουσική των Μπήτλς και όχι τον θεσμό του οικογενειακού ιατρού»!
Είναι πολλά τα εμπνευσμένα λεκτικά σχήματα που συναντά ο αναγνώστης σε αυτόν τον τόμο: για «το τέρας της γραφειοκρατίας» επιλέγεται ο όρος «Κράτος Βεζύρης», ενώ η φράση «ασθένεια του φόβου», χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε την ασθένεια, κάτω και από τις υπερβολές οι οποίες συχνά χρησιμοποιούνται από τα «ειδικά» προς τούτο ΜΜΕ.
Φυσικά, οι ανησυχίες του συγγραφέα δεν περιορίζονται στα ζητήματα της υγείας αλλά επεκτείνονται και σε άλλες περιοχές της δημόσιας ζωής, όπως π.χ. οι κοινωνικές ανισότητες - οι οποίες εκδηλώνονται (και) με το φαινόμενο των «κλειστών πόλεων», η γήρανση του πληθυσμού - η οποία μεταξύ άλλων συνδέεται με τη συντηρητικοποίησή του, η διάλυση της μεσαίας τάξης, - κυρίως μέσω της υπερφορολόγησής της, η φαυλοκρατία και αναξιοκρατία στον χώρο του Πανεπιστημίου… Ενώ, αναμενόμενα, μεγάλο μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στην τέχνη και τον πολιτισμό, ίσως σε μια υποσυνείδητη (;) προσπάθεια του συγγραφέα να μας προτείνει μια «θεραπεία» για όλα τα παραπάνω.
Εν τέλει, το έργο αυτό είναι μια κριτική και ταυτόχρονα νοσταλγική ματιά στις σύγχρονες κοινωνίες και τα προβλήματά τους. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για αναγνώστες που μπορούν να αντιληφθούν την ανάγκη ενός ιατρού να εκφράζεται μέσω της τέχνης ή αλλιώς ενός καλλιτέχνη να υπηρετεί την επιστήμη. Και να τιμά και τις δύο ιδιότητές του. Και, επιπλέον, να μη διστάζει να μοιράζεται μαζί μας μνήμες από «τα κάλαντα της νοσταλγίας» και να μας θυμίζει την απλότητα μιας άλλης εποχής… Γιατί το βιβλίο του Θανάση Δρίτσα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και πρωτότυπο και όσοι το διαβάσουν δεν πρόκειται να σκεφτούν ότι «μας τα παν (κι) άλλοι».
(*) O Θανάσης Δρίτσας είναι Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, συνθέτης και συγγραφέας
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Μια συζήτηση για το βιβλίο της «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής» και το πώς οι μύθοι και οι θρύλοι εικονογραφούν ένα είδος πρωτόγονης ψυχολογίας
«Η ζωή με το δικό σου φως» του Abdellah Taïa είναι μια γοητευτική καταβύθιση σ’ έναν κόσμο άγνωστο, σκληρό και ανθρώπινο, όπου οι κατηγοριοποιήσεις και οι κανόνες της Δύσης δεν χωρούν
Μια συζήτηση με τους συγγραφείς για τον ρόλο του επιχειρείν στη δημοκρατία
Ο υδράργυρος ανεβαίνει και τα συναισθήματα στις σελίδες κορυφώνονται
Τα βιβλία που θα προσθέσουμε στις καλοκαιρινές μας αναγνώσεις
Σπουδή εφηβικής αφύπνισης, παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του 20ού αιώνα
«Το τρίτο στεφάνι», οι περιπέτειες του λογοτέχνη με τον νόμο στην Αυστραλία και η οριστική επιστροφή του στην Ελλάδα καταγράφονται στο βιβλίο «Το Τέρας και ο Κολοσσός»
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.